Με όσα προηγήθηκαν του αγώνα, ο ΟΦΗ επηρεάστηκε. Όμως δεν επηρεάστηκε αρνητικά – όπως θα περίμεναν οι εχθροί και “φίλοι” της – αλλά θετικά. Την συσπείρωσαν, την έκαναν ένα “βράχο” και αυτό φάνηκε από την εικόνα που παρουσίασαν κατά την διάρκεια του 90λεπτου. Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule.
Το ματς με τον Ατρόμητο ήταν πολύ πιο δύσκολο από όσο περιμέναμε όλοι μας. Και ο βαθμός δυσκολίας του παιχνιδιού δεν αφορούσε μόνο τον αντίπαλο που είχε να βρει μπροστά του ο ΟΦΗ αλλά και όλα όσα είχαν προηγηθεί τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Περιστατικά που είτε αφορούσαν το εσωτερικό της ομάδας (αποπομπή Φραγκουλάκη – Δασκαλάκη & τις χυδαίες διαρροές για τον Γκατούζο), είτε περιστατικά που δεν είχαν σχέση με το ποδοσφαιρικό τμήμα όπως η ανάκληση της άδειας και όλα όσα αφορούν τον συστηματικό πόλεμο που δέχεται ο ΟΦΗ. Όπως και να’ χει, η ομάδα επηρεάστηκε. Και μάλιστα αρκετά. Όμως δεν επηρεάστηκε αρνητικά – όπως θα περίμεναν οι εχθροί και “φίλοι” της – αλλά θετικά. Την συσπείρωσαν, την έκαναν ένα “βράχο” και αυτό φάνηκε από την εικόνα που παρουσίασαν κατά την διάρκεια του αγώνα με τον Ατρόμητο. Το πάθος, η καρδιά και η ψυχή που έδειξαν κόντρα στον Ατρόμητο ήταν στοιχεία που έφεραν τη νίκη. Το έγραφα και μετά το ματς με την Βέροια, θα το πω ξανά τώρα: Κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τους ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ για αδιαφορία. Απλά κόντρα στην Βέροια, τόσο μπορούσαν και… τόσο έπαιξαν. Όμως αδιάφοροι δεν ήταν. Ούτε τότε, ούτε (βέβαια) και σήμερα. Όμως όταν έρχεται μια ήττα, ισοπεδώνονται σχεδόν όλα – θες από στενοχώρια, θες από εκνευρισμό – καλό είναι να επαναλαμβάνω κάποια πράγματα. Γιατί πραγματικά ολόκληρος ο οργανισμός ΟΦΗ έζησε τρεις εβδομάδες πραγματική κόλαση!
Και όλα όσα γίνονταν πέριξ του ΟΦΗ, επηρέαζαν τους ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ. Ψυχολογικά τουλάχιστον, περνούσε μέσα στην ομάδα όλο αυτό το κλίμα που δημιουργούνταν γύρω από αυτήν. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν τα δημοσιεύματα που έκαναν την εμφάνιση τους μεσοβδόμαδα. Όμως, όπως είπα παραπάνω όλα αυτά συσπείρωσαν την ομάδα που σε καμία ομάδα δεν έχασε την πίστη της. Δημοσιεύματα που κάνουν… ΜΠΑΜ ότι φεύγουν από το Ηράκλειο και τα οποία έχουν προφανή σκοπό να πλήξουν τον Γκατούζο, τον Πουλινάκη και ολόκληρο τον ΟΦΗ. Τώρα ποιος είναι ο… ρουφιάνος (sic), αυτό θα πρέπει να το βρουν οι αρμόδιοι και να κάνουν το παν για να προστατεύσουν το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Η νίκη με γεμίζει με ψυχολογία, αυτοπεποίθηση και ένα ισχυρό συναίσθημα για την συνέχεια του ΟΦΗ. Και εδώ αναφέρω στο αγωνιστικό σκέλος. Όσο περνούν τα παιχνίδια, βλέπω την άμυνα να δένει περισσότερο. Σε κάποια στιγμή του παιχνιδιού, ο Ατρόμητος έπαιζε με 7 επιθετικούς! Όπως είπε και ο ίδιος ο Παράσχος. Όμως ο Ατρόμητος έκανε μια… “ψευτοφάση” με την κεφαλιά του Καραμάνου και τίποτα περισσότερο. Την φάση του Ναπολεόνι δεν θα την αναφέρω καν γιατί έγινε από ένα λάθος ενός ποδοσφαιριστή που ήταν εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα. Όμως το σημαντικότερο είναι ότι η άμυνα αρχίζει και δένει περισσότερο. Σήμερα ο Μεϊτέ ήταν καλύτερος κόντρα σε γρήγορους και πιο ευκίνητους αντιπάλους. Η τριάδα των στόπερ είχε καλή συνεργασία και όταν στο δεύτερο ημίχρονο ο Ατρόμητος είχε την κατοχή της μπάλας, η άμυνα κράτησε μια χαρά και σχεδόν άνετα. Παράλληλα με το αμυντικό κομμάτι, είδαμε κάποια θεματάκια στο δημιουργικό – που ωστόσο ήταν λιγότερα σε σχέση με άλλα ματς γιατί και ο Λαμπρόπουλος ανεβάζει συνεχώς ρυθμούς – ήταν πολύ καλός και αρχίζει να βρίσκει τα πατήματα του. Με την πλήρη ενσωμάτωση των Απόνιο, Μερεμπασβίλι – ο ΟΦΗ θα ανέβει επίπεδο στην μεσαία γραμμή του και θεωρώ ότι θα προσφέρει και θέαμα, πέραν από φάσεις και νίκες.
Μάγκες μου δίνει ελπίδα αυτή η νίκη. Μου δίνει ελπίδα γιατί αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι ο ΟΦΗ είναι ΜΕΓΑΛΗ ομάδα. Το δείχνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, το δείχνει και στην εξέδρα. Και αισιοδοξώ, πιστεύω στην ομάδα όπως πιστεύει στην ομάδα και αυτός ο τεράστιος άνθρωπος που βρίσκεται στον πάγκο της. Και όταν είσαι στο μισό μέτρο και παρακολουθείς τον Γκατούζο να μιλάει με τόση αγάπη για τον ΟΦΗ, δεν μπορείς παρά να πιστεύεις μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο!
Τεραστιος ανθρωπος, τεραστιος παικτης, τεραστια ιστορια, ΜΑΓΚΑΣ, δεν μασαει, και δεν φοβαται κανεναν. Δεν ειναι τυχαιος ο Ιταλος. Ευχομαι να τα καταφερει. Οι ρουφ που θελουν να τον ξεκανουν ειναι πολλοι…..Ευχομαι να δουμε τον ΟΦΗ να ζωγραφιζει στο γηπεδο.
Πολυ καλος ο Μονιακης,ο Μακρης και ο Λορι.παλι δυστυχως φαινεται οτι δεν μπορουμε να κρατησουμε μπαλα και να την παμε μπροστα εξου και γυριζει αναμεσα στα στοπερ και στο τερμα,ας ελπισουμε να υπαρχει καλυτερη δημιουργια με τους νεους παικτες.
Ο Μειτε δε δικαιολογειται για την εμπειρια του να κανει κεφαλιες προς τα πισω ενω παραμονευει ο επιθετικος ή κατι αβιαστα λαθη που κανει.
Επισης 10 σεντρες καναμε μια δεν περασε καποια στιγμη το δειξε και ο Μονιακης.εκει θελουν δουλεια γιατι ειναι και λογικο να μην μπορουν να κανουν παντα μπουκες και λογω κουρασης και αντιπαλων.
ο προπονητης ενοχλει επειδη ειναι ειλικρινης και ντομπρος ενω εχουμε μαθει σε σοβαροφανεις και γλυφτες.
Εχει δυσκολο προγραμμα και πρεπει να προσεχει καθε παιχνιδι,το ξαναλεω θα ηθελα να δω καλυτερη τακτικη αναλογα τον αντιπαλο.
Χρόνια τώρα οι δημοσιογράφοι της Αθήνας βοηθούμενοι ίσως και απο κάποιους ντόπιους, για τον ΟΦΗ είτε κανουν τεμπέλικη δημοσιογραφία στην καλύτερη, είτε ώς συνήθως προβοκατόρικη για σκοπούς που εξηπηρετούν τα αφεντικά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παρα πολλοί φίλαθλοι του ΟΦΗ να τσιμπάνε τα παραμύθια που γράφονται απο τρίτους και να υπάρχουν μουρμούρες μέσα στην ομάδα.
Πέρυσι πριν από το αδιάφορο αρχικά για εμάς ματς με την Ξάνθη, ξαφνικά πολλόι απο εμάς είμασταν και σίγουροι οτι θα τους κάτσουμε για να ικανοποιήσουμε τον υποτιθέμενο κοινό (χοντρό) “πατερούλη” μας. Σε εντός έδρας μάτς στο Γεντί κουλέ η αποδοση είχε ανέβει στο 5 (!) μας φωναζαν ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ (και ευτυχώς μας πληροφόρησαν και νωρις και πήγαμε και ταμείο εκέινη την ημέρα :P). Μπράβο στα ΖΩΑ λοιπόν, και πιο πολύ μπράβο σε ομάδα και διοίκηση που τους έδωσε απαντήσεις!
Η γκρίνια που υπήρχε τις τελευταίες 2 βδομάδες δε λεγόταν και πάλι. Λές και ο Πουλινάκης έχει κρυμμένα πουθενά τίποτα εκατομμύρια και δεν τα βάζει στην ομάδα. Λές και δεν θέλουμε να βγάλουμε απο πάνω μας τα χρέη που άφησε ο ΦΑ.ΒΑ.ς μπαίνοντας στο άρθρο 99. Λές και πρέπει να αφήνουμε το κάθε αποτυχημένο ποδοσφαιριστάκο να τη λέει στον προπονητή. Λές και μια καινούργια ομάδα με καινούργιο προπονητη δεν θέλει κάποιο χρόνο για να δέσει. Λες και δεν υπάρχουν άλλα χίλια-δυό προβλήματα.
Όσοι παίζουν στον ΟΦΗ και όσοι είναι πραγματικοί φίλαθλοι του ΟΦΗ θα είναι διατεθημένοι να κάνουν θυσίες καί μεγααάλη υπομονή, αλλιώς δρόμο. Και αν θέλετε να πληροφορηθείτε τα του ΟΦΗ, μόνο από πραγματικούς Ομιλίτες δημοσιογράφους και όχι απο πληρωμένα λαμόγια.
Δεν ξέρω αν ο Γκατούζο είναι όσο μεγάλος προπονητής όσο ήταν παίκτης. Αλλά εμένα χθές με κάλυψαν απολύτως και η ομάδα του και οι δηλώσεις του. Είπαμε, δεν είμαστε ούτε Μπαρτσελόνα ούτε Ρεάλ, αλλά με 6 βαθμούς σε 4 μάτς είμαστε ΟΦΗ, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Και οι στόχοι του τωρινού ΟΦΗ είναι οι εξής: 1ον Να σώζεται, 2ον Να ξεχρεώσει με κάθε δυνατό (θεμιτό) τρόπο (αρ.99 η 85 η 412 δεν με νοιάζει), 3ον Να βγάλει παίκτες απο τις ακαδημίες. Bonus: Να βρεθεί καποιος επενδητής που παραλληλα να θέλει να επενδύσει στην Κρήτη, και να κρατησει και τον πρόεδρο γιατί είναι αποδεδειγμένα γάτος.
Μανο δεν αναφέρεις καθόλου την πάρα πολύ καλή παρουσία του Τζορτζ που μπήκε μέσα και άλλαξε όλη την εικόνα του ματς
Οι Ταυλαρίδης- Φυντανιδης έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια γιατί παρότι το ξύλο που του έδιναν (σε αντίθεση με τον Πετρόπουλο) αυτός δεν καταλάβαινε τίποτα και συνέχιζε.
Επίσης τρεις φορές έβγαλε πάσα για γκολ . Δυστυχώς μόνο ο Περο σκόραρε.
Αυτόν τον παίκτη πρέπει να τον βάζουμε βασικό για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Θα εξελιχθεί σε λίρα εκατό για τον ΟΦΗ. Ειδικά αν βάλει και το πρώτο το γκολ ποιος τον πιάνει μετά.
Περιμένω να δω τις τελευταίες μεταγραφές εν δράση, να δώσουν βοήθεια στο δημιουργικό κομμάτι. Αγωνιστικά θέλουμε ακόμα δουλειά και πρέπει να υπάρχει ηρεμία. Επιτέλους υπάρχει ένα αφεντικό στην ομάδα, ο Γκατούζο που επιβάλει πειθαρχία. Υπομονή, στήριξη στον ΟΦΗ μας και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο!
…σε συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο μου, θα ήθελα να δω και τα νέα παιδιά κάποια στιγμή όποτε το κρίνει σκόπιμο ο Γκατούζο (Μπολάκης, Μαραθιανός και Μανιδάκης).