Ο Μανώλης Σαρρής σχολιάζει στο blog του στο Gentikoule την πρόκριση επί της Καλλονής και κάνει την «σούμα» από όσα παρακολούθησαν όλοι στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Το ΟΑΚΑ είναι ένα γήπεδο που συνδυάζεται με μεγάλες χαρές για τον κόσμο. Δύο ΝΙΚΕΣ και μια ΙΣΟΠΑΛΙΑ που δεν πρόκειται να λησμονηθούν, όσα χρόνια και αν περάσουν:
- Εκεί ο ΟΦΗ κατέκτησε το μοναδικό τρόπαιο της ιστορίας του
- Εκεί έβαλε 5 γκολ στον Παναθηναϊκό ξεφτιλίζοντας τον με 2-5
- Εκεί πήρε και το «Χ» το ’97 πετώντας τον από την Ευρώπη
Στο ίδιο γήπεδο έμελλε να δώσει το έναυσμα στον κόσμο του ΟΦΗ να ασχολείται με δύο, νέα, πρόσωπα και άφθαρτα με την καθημερινότητα μας. Τον Μπάμπη Δαμιανάκη και τον Μανώλη Ροβίθη. Δύο νέα πρόσωπα που μπαίνουν στην ζωή μας και εύχομαι να τους μελετάμε για πολλά χρόνια ακόμα…
Σε αυτό το κείμενο δεν θα σταθώ πολύ στα δύο νέα παιδιά που έβγαλαν μάτια στο παιχνίδι και υποχρέωσαν όλο τον κόσμο του ΟΦΗ να ασχολείται μαζί τους. Αφού ο κόσμος του ΟΦΗ ασχολείται μαζί τους, εγώ θα κάνω λίγο πίσω καθώς τα σχόλια του μετρούν πολύ, πολύ, πολύ περισσότερο από ένα δικό μου κείμενο. Η αγάπη που απλόχερα τους δόθηκε από το απόγευμα είναι πολύ μεγάλη για να γράψω ένα κείμενο μόνο για αυτά τα δύο παιδιά που έχουν μπροστά τους ολόκληρο το μέλλον…
Σε έναν ΟΦΗ που δεν υστέρησε κανένας και όπου όλοι έδωσαν και την ψυχή τους για να φύγει νικητής, εγώ θέλω να σταθώ λίγο παραπάνω στον Σα Πίντο.
Ένας Σα Πίντο που έδωσε ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος κόντρα στον Μαντζουράκη δένοντας τον «κόμπο» με τις επιλογές του αλλά και τις συνεχείς εναλλαγές συστημάτων κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.
Ο Πορτογάλος που ξεκίνησε με 4-4-2, μετά έβγαλε – τον μέχρι τότε κορυφαίο – Όγιος παίζοντας ακόμα πιο επιθετικά και αλλάζοντας το σε 4-3-3 τοποθετώντας τον Ροβίθη στο αριστερό άκρο και μεταθέτοντας τον Ζε στον άξονα αυξάνοντας την πίεση στον Κεϊτά που για 45 λεπτά έκανε ότι ήθελε στην μεσαία γραμμή.
Κάπως έτσι η Καλλονή έχασε την μπάλα – στην κυριολεξία – ο ΟΦΗ πήρε την κατοχή, κέρδισε πολλά μέτρα στο γήπεδο και το γκολ φαινόταν πλέον να είναι θέμα χρόνου. Ακόμα και έναν ελλιπέστατο ΟΦΗ, με τόσες πολλές απουσίες, ο Σα Πίντο του έδωσε χρώμα, πιστώθηκε 100% τις κινήσεις από τον πάγκο.
Και βέβαια δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου τα καλά λόγια για τους παίκτες του γιατί τα @@ που έδειξαν κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν ανάλογα και ίσα με το μέγεθος, την φανέλα και την ιστορία του ΟΦΗ.
Ο ΟΦΗ δεν σκότωσε το θηρίο αποκλείοντας την Καλλονή όμως με τόσα προβλήματα – που τα επικαλέστηκε και ο Σα Πίντο στην συνέντευξη τύπου – εννοώντας τις απουσίες, την κακή ψυχολογία μετά την ήττα από την Βέροια, ο ΟΦΗ πήρε μια πρόκριση που στην παρούσα φάση δείχνει και είναι τεράστια.
Ο ΟΦΗ επαιξε με πολλα προβληματα και πηρε την προκριση στο ΟΑΚΑ. Δεν θελω να μειωσω καθολου την νικη αυτη αλλα ας μην ξεχναμε οτι παιζαμε με εναν αντιπαλο που δεν παιζει στην εδρα του με το κοσμο του.
Καμια φορα επισης οι απουσιες μπορει να βγουν και σε καλο. Οι Ροβυθης, Δαμιανακης αρπαξαν την ευκαιρια και βγηκαν κερδισμενοι οι ιδιοι αλλα και η ομαδα. Δεν ξερω αν ο Σισιτς ειναι σε καλη κατασταση αυτο θα φανει αλλα νομιζω αυτα που ειδαμε απο το Ροβυθη (και δεν πιστευω οτι ειμαι υπερβολικος) δεν τα εχουμε δει απο κανενα παικτη του ΟΦΗ φετος. Και κρατημα μπαλας , και να φευγει μπροστα ΜΕ ΤΗ ΜΠΑΛΑ, και σουτ και γενικα φρεσκαδα. Ο Δαμιανακης ηταν καλος και γενικα η Καλλονη εκτος ισως απο κανα 2 φασεις (οχι κλασσικες) δεν απειλησε καθολου.
Τελος εδω αυτο που ζητειται ειναι η συνεχεια. Οχι μεγαλα λογια, αγωνα τον αγωνα. Οι δυνατοτητες του ΟΦΗ δεν ειναι ακομα εκει που θελει ο κοσμος, αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν εχει καλους παικτες. Προσωπικα πιστευω οτι μπορουν και θα παρουν παιχνιδια και στο τελος της σεζον δε νομιζω να εχει προβλημα. Και τονιζω εδω ξανα οτι εκει θα πρεπει η διοικηση να δει τα λαθη της να κρατησει το Πορτογαλο και τους παικτες που πρεπει και να παει με μεγαλη σοβαροτητα να σχεδιασει την επομενη σεζον. Βημα βημα ο ΟΦΗ σε 2 χρονακια μπορει να ειναι σε πολυ καλυτερο επιπεδο.