Politica 89.8
Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για την επιστρ-ΟΦΗ του Θανάση Παπάζογλου που κάνει τα πάντα πιο εύκολα.
Με βάση την χρονιά που έκανε και τα 10 γκολ που πέτυχε, θα μπορούσε να περάσει ένα πιο ήρεμο και εύκολο καλοκαίρι. Δεν το έκανε. Και όχι, αποκλειστικά με δική του ευθύνη. Η αναμονή για μια μεταγραφή στο εξωτερικό, το “θα πάω – δεν θα πάω” δεν τον άφησε σε ησυχία. Άλλωστε, το να παίξεις στο εξωτερικό είναι κάτι που δεν σε αφήνει ασυγκίνητο.
Και πάνω που δεν ερχόταν η πρόταση, το άγχος μεγάλωνε, ήρθε ο τραυματισμός στην μέση. Ύπουλος, περίεργος – τραυματισμός που δεν ξέρεις πως θα σου βγει. Εκτός για έναν μήνα και έχασε τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές.
Ο ίδιος άκουσε πολλά από την αρχή της χρονιάς. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να μην επηρεάζεται ένας ποδοσφαιριστής που έχει περάσει τέτοιο περίεργο καλοκαίρι.
Η χθεσινή του εμφάνιση και τα δύο γκολ που πέτυχε είναι το επιστέγασμα της επιστροφής του που κάνει πιο εύκολο το παιχνίδι του ΟΦΗ. Είναι ο εκφραστής όλων των επιθέσεων της ομάδας και ο άνθρωπος που κάνει πιο εύκολα τα πάντα.
Το ότι ο Σα Πίντο βρίσκει το “κουμπί” του Παπάζογλου, είναι δεδομένο όπως και η πλήρης αξιοποίηση του. Τον “στοχεύουν” στα πλάγια, τον στοχεύουν στα στημένα και γενικά αρχίζει να φαίνεται η εκμετάλλευση των προσόντων του και της μεγάλης ικανότητας του να σκοτώνει με το κεφάλι.
Η επιστροφή του είναι άκρως σημαντική καθώς ο ΟΦΗ βρίσκει στο πρόσωπο του Παπάζογλου, τον άνθρωπο που τον έσωσε πέρυσι με τα 9 γκολ στο πρωτάθλημα. Μόνο που φέτος τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα για εκείνον καθώς ο ΟΦΗ δεν περιμένει τα πάντα από εκείνον. Ο ΟΦΗ έχει πλάνο, σχέδιο και τρόπο να σκοράρει. Η δουλειά του Παπάζογλου γίνεται πιο εύκολη και εκείνος έχει λιγότερο άγχος για να σκοράρει.
Σημασία έχει ότι ο ΟΦΗ βρίσκει τον ηγέτη του, πάνω στο σημείο που αρχίζει να ανεβαίνει και όλη η υπόλοιπη ομάδα…
Παρακολουθώ μήπως και γράψει ΕΝΑΣ {ιδικός του ποδοσφαίρου } ένα μπράβο για την εμφανίσει και μετά την νίκη στους παίχτες του ΟΦΗ, η για τον προπονητή, η για κάποιον άλλον από την ομάδα του ΟΦΗ…αλλά δεννννν.. …
Τελικά είμαστε η χώρα που την καταστρέφουν οι {ιδικοί} ΙΔΙΚΟΙ που δεν έχουν δει ποτέ θάλασσα ΑΛΛΑ ούτε έχουν μπει για να δουν αν το νερό της αν είναι αλμυρό η γλυκό ΑΛΛΑ γουστάρουν να κάνουν σεμινάρια στους ψαράδες αν δεν πιάσουν ψάρια το πως πρέπει να ψαρεύουν!!!!
Μπράβο λοιπών στους παίχτες , στον προπονητή, στην διοίκηση ΚΑΙ ΣΕ ΌΛΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΊΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΟΥ ΟΦΗ .. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΜΠΡΆΒΟ ΣΤΟΝ ΑΓΝΌ ΟΠΑΔΟ, ΦΙΛΑΘΛΟ, ΤΟΥ ΟΦΗ ΠΟΥ ΠΆΕΙ ΣΤΟ ΓΕΝΤΊ ΚΟΥΛΕ…
Έχω ένα γνωστό που ξέρει πολλά αλλά σπάνια τα λέει { τους βαρέθηκα ρε τους ιδικούς ΛΈΕΙ}
γράφει λοιπόν: Οι Ιταλοί θεωρούνται «καθηγητές» της ποδοσφαιρικής τακτικής. Ακούς «κατενάτσιο» και αυτομάτως σκέπτεσαι ιταλικές ομάδες που κάποτε έκλεβαν το αποτέλεσμα με άμυνες… «κλειδαριές». Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το… όνομα.
Όμως το «κατενάτσιο» ήταν δημιούργημα του Αυστριακού Καρλ Ράπαν, (αλήθεια ποιος θυμάται το Κύπελλο Ράπαν;), έγινε το σήμα κατατεθέν των ιταλικών ομάδων μετά τον Β” Παγκόσμιο πόλεμο.
Μέχρι να εμφανιστεί ξαφνικά ο Αρίγκο Σάκι ο δημιουργός της Μίλαν των «ιπτάμενων» Ολλανδών.
Η τάση άλλαξε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όμως τα γκολ αυξήθηκαν όταν η ζώνη διαφόρων προπονητών άρχισε να αρέσει στους προέδρους.
Φέτος φαίνεται ότι «τρελάθηκαν»! Στις πρώτες 9 αγωνιστικές της «Σέριε Α» έχουν σημειωθεί 266 γκολ, περισσότερα από κάθε άλλο μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εκτός της γερμανικής Μπουντεσλίγκα, που με τα 296 γκολ…
Τα 266 γκολ σε 90 αγώνες του φετινού πρωταθλήματος με μ.ο. 2,96 γκολ ανά αγώνα, είναι προϊόν επιθετικού προσανατολισμού, όπως και τις χαμηλής ποιότητας αμυντικών που κυκλοφορούν σε ΟΛΕΣ τις ομάδες….Σαφώς βοηθούν τα διάφορα συστήματα των προπονητών με τους περισσότερους να προτιμούν το 3-5-2. Ποτέ στην ιστορία της «Σέριε Α» καταγράφηκαν μόλις 5 ισοπαλίες χωρίς γκολ στα πρώτα 90 παιχνίδια.
Μόνο ένα αποτέλεσμα 0-0 είχε ως πρωταγωνίστριες δύο ομάδες της κορυφής όπως Λάτσιο και Φιορεντίνα, ενώ τα υπόλοιπα 0-0 αφορούσαν συγκρούσεις ομάδων που έχουν στόχο την σωτηρία.
Αν οι Ιταλοί συνεχίσουν με αυτό το ρυθμό, μπορεί να περάσουν τα 1.100 γκολ σε μια σεζόν (σε πρωτάθλημα 20 ομάδων).Το απόλυτο ρεκόρ τερμάτων ανήκει στην περίοδο 1949-50 με 1.265 γκολ ( μ.ο. 3,33 ανά ματς)…Ηταν άλλες εποχές, άλλοι παίκτες, άλλα συστήματα και άλλα γήπεδα. Τη σεζόν 1949-50, η πρωταθλήτρια Γιουβέντους σημείωσε 100 γκολ και η δεύτερη Μίλαν 8 ΠΑΡΑΠΆΝΩ 118!!!
————————————————————-
Μπράβο λοιπών στους παίχτες , στον προπονητή, στην διοίκηση ΚΑΙ ΣΕ ΌΛΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΊΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΟΥ ΟΦΗ .. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΈΝΑ ΜΕΓΆΛΟ ΜΠΡΆΒΟ ΣΤΟΝ ΑΓΝΌ ΟΠΑΔΟ, ΦΙΛΑΘΛΟ, ΤΟΥ ΟΦΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΆ ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΆ ΝΑ ΓΊΝΕΙ Η ΣΤΡΑΒΗ {ΠΟΥ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΚΆΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΉ ΓΙΑΤΊ ΕΊΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΓΝΙΔΙΟΥ} ΏΣΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΤΌΤΕ {ΙΔΗΚΟΣ} ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ Μ@@@@@ ΤΟΥ..
Οι κερκίδες είναι ασφυκτικά γεμάτες από 60.000 παθιασμένους οπαδούς. Λίγο νωρίτερα, μεγάλο ποσοστό τους, καθώς κι άλλοι που δεν κατάφεραν να μπουν στο γήπεδο, είχαν αποθεώσει τους παίκτες και τον προπονητή κατά την άφιξη του πούλμαν.
Όχι, δεν πρόκειται για μία εκ των κορυφαίων ομάδων στον πλανήτη. Δεν πρόκειται για κάποιο clasico. Οι φίλαθλοι δεν υποδέχονται «αστέρια» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που αμείβονται με εκατομμύρια για να κλωτσήσουν εντυπωσιακά μία μπάλα.
Πρόκειται για τη Σάντα Κρουζ που δίνει τη μάχη της για να ανέβει στη Serie B του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος, αλλά μπορεί να καυχιέται ότι έχει μερικούς από τους πιο φανατικούς οπαδούς παγκοσμίως όπου κι αν παίζει…
Το ποδόσφαιρο στα βορειοαναλυτικά της Βραζιλίας έχει σίγουρα πολλά να ζηλέψει από αυτό στο νότιο και νοτιοανατολικό μέρος της. Καμία ομάδα δεν έχει κερδίσει εθνικό τίτλο μετά τη Μπαΐα που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια το 1988, ενώ από τις τρεις ομάδες της περιοχής που συμμετέχουν στην πρώτη κατηγορία, η Ναούτικο έχει ήδη υποβιβαστεί, ενώ η Μπαΐα μάλλον σώθηκε την τελευταία στιγμή..
Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τους οπαδούς.
Την ώρα που ο μέσος όρος θεατών σε αναμέτρηση της Serie A στο φετινό πρωτάθλημα είναι 14.000, οι 60.000 που συγκεντρώθηκαν για να ενισχύσουν την προσπάθεια της Σάντα Κρουζ να ανέβει στη Serie B μέσω πλέι οφ κόντρα στη Μπετίμ.
Η Σάντα Κρουζ δεν είναι η μοναδική ομάδα της περιοχής που έχει τόσους οπαδούς. Και σε άλλο αγώνα για τα πλέι οφ της Serie C ανάμεσα στην Σαμπάιο Κορέα και τη Μακαέ συγκεντρώθηκαν στον γήπεδο 43.000 άτομα, με την τοπική αστυνομία να αναφέρει, όμως, ότι, λόγω των πλαστών εισιτηρίων, οι θεατές άγγιξαν στην πραγματικότητα τις 55.000, αριθμό συνηθισμένο σε αρκετές αναμετρήσεις των Serie B και C.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ντόπιοι δεν δείχνουν ικανά να τους μετριάσουν τη χαρά που τους προσφέρει το ποδόσφαιρο.
Η περιοχή έχει πληθυσμό που ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια, καλύπτοντας το 18% της έκτασης της Βραζιλίας και μαστίζεται από τη φτώχεια.
Στο φτωχότερο μέρος της χώρας επικρατεί διοικητικό χάος που συμβάλλει στην εξαθλίωση των κατοίκων, με το 59% των Βραζιλιάνων – πάνω από 9 εκατομμύρια – που ζουν υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας – με λιγότερες από 20 ΕΥΡΩ τον μήνα – να βρίσκονται εκεί.
Αυτές οι δυσμένειες δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο και το ποδόσφαιρο. Οι τιμές των εισιτηρίων, τα συμβόλαια για τα τοπικά τηλεοπτικά δικαιώματα και τις χορηγίες και τα έσοδα από την πώληση των προϊόντων των συλλόγων είναι προσαρμοσμένα στις συνθήκες της περιοχής, περιορίζοντας τα κέρδη των ομάδων.
Παρόλα αυτά, έχουν καταφέρει να σημειώσουν κάποιες επιτυχίες, όπως η νίκη της Μπαΐα επί της Σάντος του Πελέ που της επέτρεψε να κατακτήσει το πρωτάθλημα Βραζιλίας το 1959 και η 2η θέση στην οποία τερμάτισε η Ναούτικο το 1967 κι έπαιξε στο Λιμπερταδόρες την επόμενη σεζόν.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο εμφανές όσο η απλή έλλειψη χρημάτων. Δεν χρειάζεσαι απαραίτητα χρήματα για να έχεις καλή ομάδα. Αλλά χωρίς χρήματα στην τοπική οικονομία και κοινωνία, οι ομάδες δεν μπορούν να έχουν ανάλογη επιτυχία.
Χωρίς χρήματα, η επιτυχία μπορεί να είναι μόνο εφήμερη, εξηγεί στην εφημερίδα Independent ο γενικός διευθυντής της Σάντα Κρουζ, Σίλβιο Φερέιρα.
Τα ΜΜΕ παίζουν επίσης τον ρόλο τους στον παραγκωνισμό του ποδοσφαίρου της βορειανατολικής Βραζιλίας….Το ποδοσφαιρικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις μεγάλες πόλεις, ενώ η μεγάλη έκταση κάποιων περιοχών, όπως η Μπαΐα, σε συνδυασμό με το κακό συγκοινωνιακό δίκτυο, δυσκολεύει τους κατοίκους που ζουν στα ενδότερα ή στην επαρχία να βρεθούν στην πρωτεύουσα της πολιτείας συχνά.
Έτσι, είναι σύνηθες φαινόμενο αυτοί οι Βραζιλιάνοι να υποστηρίζουν τις μεγάλες ομάδες από το Ρίο και το Σάο Πάολο που έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τους αγώνες τους στην τηλεόραση, παρά κάποιον τοπικό σύλλογο που λόγω των αποστάσεων μπορεί και να μην δουν ποτέ από κοντά…
Η Σάντα Κρουζ είναι μία από αυτές τις ομάδες της περιοχής που έχουν υποφέρει περισσότερο από όλους…
Η ομάδα από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του ο Ριβάλντο, εξασφάλισε το 2005 μπροστά σε 70.000 οπαδούς την άνοδό της στη Serie A νικώντας τη Πορτουγκέζε. Παρόλα αυτά, έναν χρόνο αργότερα υποβιβάστηκε και την επόμενη χρονιά έπεσε ξανά κατηγορία, φτάνοντας τελικά το 2008 στη Serie D.
Σε αντίθεση με τις αντιπάλους της, όμως, οι οπαδοί της παρέμειναν πιστοί, παρά την παραμονή της στη χαμηλή κατηγορία για άλλα 3 χρόνια. Λέγεται, μάλιστα, ότι τα χρώματα του συλλόγου – μαύρο, λευκό και κόκκινο – επιλέχθηκαν για να δείξουν τις τρεις διαφορετικές βασικές εθνικές επιρροές της Βραζιλίας – Αφρική, Ευρώπη και γηγενείς – με την ομάδα να είναι η πρώτη στη Ρεσίφε που απέκτησε μαύρο παίκτη, τον Τεόφιλο Μπατίστα ντε Καρβάλιο, γνωστό ως «Η Σαρανταποδαρούσα».
Η Σάντα Κρουζ έγινε η «time do povo», δηλαδή «η ομάδα του λαού» και το 2011 ανέβηκε στη Serie C, έχοντας σε κάθε αγώνα της κατά μέσο όρο 40.000 θεατές, αριθμό-ρεκόρ στη χώρα, αλλά και όλο τον κόσμο για ομάδα αυτής της κατηγορίας….
Φέτος, κόντρα στη Μπετίμ στα πλέι οφ, κέρδισε τον πρώτο αγώνα εκτός έδρας με 1-0 και στον δεύτερο
2-1 κατάφερε, να εξασφαλίσει την άνοδο. Μεγάλο όπλο της ήταν και οι οπαδοί της που δεν επέτρεπαν στον αντίπαλο να πραγματοποιήσει οργανωμένη επίθεση με τις φωνές τους.
Οι γηπεδούχοι άνοιξαν το σκορ, αλλά λίγα λεπτά αργότερα ισοφαρίστηκαν με την αγωνία να φτάνει στο κατακόρυφο.
Τότε, πέρασε στον αγώνα ο Φλάβιο Κάσα-Ράτο, γνωστός και ως «Κυνηγός Αρουραίων». Το προσωνύμιο του… κόλλησε, καθώς, ως παιδί που μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές της Ρεσίφε, συνήθιζε να κυνηγά αρουραίους για πλάκα. Έστω κι αν πέρυσι ζήτησε από τους δημοσιογράφους να μην τον αποκαλούν έτσι, αλλά Φλάβιο Ρεσίφε, κανείς δεν τον άκουσε.
Και στα τελευταία λεπτά του κρίσιμου αγώνα, περνώντας ως αλλαγή, ήταν η καρφωτή κεφαλιά του αυτή που σήκωσε στα ουράνια τους πιστούς οπαδούς της ομάδας του.
Σίγουρα η ομάδα έχει ακόμα πολύ δρόμο για τη Serie A και πόσο μάλλον για το Λιμπερταδόρες {δ.λ. τσάμπιον λινγκ Ευρώπης }. ..Παρόλα αυτά, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο «Κυνηγός των Αρουραίων» χάρισε στους φιλάθλους της Σάντα Κρουζ και στο υποβαθμισμένο ποδόσφαιρο της βορειοανατολικής Βραζιλίας μία από τις μεγαλύτερες χαρές που θα μπορούσαν να βιώσουν.
Το αξίζουν, άλλωστε… Γ! εθνική κατηγορία ΜΕ μέσο όρο 40.000 οπαδούς μέσο όρο σχεδόν σε κάθε της ματς δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο….
Σήμερα εδώ στην κατεστραμμένη ΕΛΛΆΔΑ θέλουν ΜΕΡΙΚΟΙ {οπαδοί μάνατζερ} παίχτες με συμβόλαια 200.000 χιλιάδες ευρώ συν και 45% εφορία άντε λοιπόν κύριε ξερόλα βάλε το χέρι στην τσέπη σου και βαλέ τα χρήματα……
Θα σας πω και ένα νέο η F.I.F.A από το νέο πρωτάθλημα της Ελλάδος εξετάζει σοβαρά το θέμα να πληρώνεται οι παίχτες με πλαστικό χρήμα μέσο της F.I.F.A με ΣΥΣΤΗΜΑ SEPA …τότε θέλω να θα δω πόσες τιμωρίες θα πέσουν…