Η χαμένη αξιοπρέπεια ενός ΟΦΗΤΖΗ

Ο Μανώλης Σαρρής μετράει αντίστροφα για την σέντρα του πρωταθλήματος και προσπαθεί να ιντριγκάρει τον κόσμο του ΟΦΗ εν όψει της νέας χρονιάς.

Γράφω αυτό το κομμάτι με αφορμή την προσμονή που δείχνει ο κόσμος του ΟΦΗ για τη νέα χρονιά. Βλέπω πολλά στο Facebook, δέχομαι εξίσου πολλά τηλεφωνήματα και βέβαια το αποκορύφωμα είναι ότι καλοκαιριάτικα που ο άλλος μπορεί να πάει να κάνει το μπάνιο του κάθεται στη NOVA για να δει φιλικά παιχνίδι του ΟΦΗ.

Βέβαια, όλα αυτά δεν είναι ούτε παράξενα, ούτε παράλογα και πολύ περισσότερο δεν είναι ξένα προς όλους εμάς που γνωρίζουμε τι σημαίνει να είσαι ΟΦΗ.

Όμως, αυτό το πράγμα που βλέπουμε δείχνει και τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται πλέον ο οπαδός του ΟΦΗ. Ένας οπαδός βασανισμένος που έχει περάσει πολλά, έχει ζήσει στο πετσί του την πίκρα και το κυνηγητό που άλλοι στην θέση του θα τα είχαν παρατήσει. Όμως και ένας οπαδός που αγαπάει την ομάδα του, στέκεται στο πλευρό της – δεν την αφήνει μόνη και κυρίως ΖΕΙ μαζί της. Κάτι που δεν διαθέτουν πολλές ομάδες στην Ελλάδα.

Την τρέλα των 15-20 παιδιών που ξημεροβραδιάζονται στο «Γεντί Κουλέ» για να το βάφουν, να το στολίζουν με ωραία γκράφιτι – δεν την έχουν και πολλοί. Όλα αυτά που γίνονται το φετινό καλοκαίρι αποδεικνύουν ότι ο περήφανος οπαδός του ΟΦΗ ξεκίνησε να βρίσκει και πάλι την χαμένη του αξιοπρέπεια.

Μια αξιοπρέπεια που με το πέρας του χρόνου είχε αρχίσει να ξεδιαλύνει. Να αχνοφαίνεται και να μην αποτελεί σημείο αναφοράς όπως ακριβώς αρμόζει στον οπαδό του ΟΦΗ.

Η ανταπόκριση και η γενναιοδωρία με την οποία αντιμετωπίζεται ο ΟΦΗ από τον κόσμο του είναι κάτι που δεν το βλέπαμε και – κακά τα ψέμματα – δεν μπορούσε να γίνει τα χρόνια της μιζέριας, της κακομοιριάς και της εσωστρέφειας.

Ο ΟΦΗ των τελευταίων χρόνων πέρασε από πολλά κύματα και η φετινή σαιζόν είναι μια σαιζόν καταξίωσης για την ομάδα που θέλει να βλέπει ο κόσμος.

Γιατί αυτός ο κόσμος είναι η κινητήρια δύναμη του που αποτελεί τον 12^ο και τον 13^ο παίκτη του.

Αυτός ο κόσμος και αυτός ο οπαδός είχαν ξεχάσει πως είναι να πηγαίνεις στο γήπεδο χωρίς να ακούς τον διπλανό του στο καφενείο, στον δρόμο ή στην δουλειά και να μιλάει για τον ΟΦΗ λες και μιλούσε για καμία ομαδούλα της σειράς.

Και αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα του καλοκαιριού. Ότι ο κόσμος του ΟΦΗ αρχίζει να βρίσκει την χαμένη του αξιοπρέπεια – που πάντα ήταν ένα LEVEL παραπάνω σε σχέση με τους οπαδούς των περισσότερων ελληνικών ομάδων.