Τι είδα στο Χαριλάου

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για τα συμπεράσματα που έβγαλε από το παιχνίδι του ΟΦΗ με τον Άρη και δεν κρύβει την αισιοδοξία του για το μέλλον της ομάδας.

Θα ξεκινήσω διαφορετικά και θα σας πω ότι γούσταρα με 1.000 που είδα στην Θεσσαλονίκη δύο ομάδες με Ελληνόπουλα όχι της… σειράς αλλά έτοιμα να καθιερωθούν στην χώρα μας που διψάει για νέα πρόσωπα. Γιαννιώτα εσείς; Λάζαρο εμείς. Τριανταφυλλάκο εσείς; Μονιάκη, Γουναρίδη, Μπανούση εμείς! Αυτός ο ΟΦΗ με τους 24αρηδες στο πάλκο – κάποιοι εξ’ αυτών ήδη με παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο (Κούτσια, Παπάζογλου, Ιωαννίδης) δείχνει ότι έχει μπροστά του ένα όμορφο και γεμάτο υποσχέσεις μέλλον. Ένα μέλλον που εφόσον το διαχειριστούν και εμπιστευτούν σωστά τότε ο ΟΦΗ θα έχει παίκτες για τα επόμενα 4 – 5 χρόνια.

Από εκεί και πέρα, για να ασχοληθούμε – αποκλειστικά – με τα δικά μας. Κάποια συμπεράσματα που πιστεύω ότι βγήκαν από το ματς της Θεσσαλονίκης.

– Γουναρίδης. Ο «μικρός» το έχει και παιχνίδι με παιχνίδι έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο. Για το ματς, δεν είναι μόνο η επέμβαση του αγώνα που κάνει στο σουτ του Καπετάνου στο 94’ αλλά η εν γένει παρουσία του. Ο 22χρονος τερματοφύλακας δείχνει σοβαρότητα, εμπνέει σιγουριά με τις εξόδους του και κυρίως αρχίζει και αποκτά εμπειρία. Πιστεύω ότι ο ΟΦΗ ΚΕΡΔΙΣΕ τερματοφύλακα για αρκετά χρόνια και το μέλλον είναι δικό του. Δεν του έδωσε τυχαία ο Αναστόπουλος το χρίσμα του βασικού τερματοφύλακα.

– Βερόν. Ο Αργεντινός όταν είναι σε κακή μέρα, επηρεάζει ολόκληρο το παιχνίδι του ΟΦΗ. Το πρώτο ημίχρονο πρέπει να είναι από τα χειρότερα που έχει κάνει με την φανέλα του ΟΦΗ. Πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις, αβίαστα λάθη που έβαζαν τον ΟΦΗ στην περιοχή του και πολλά νεύρα. Όταν ανέβηκε στην επανάληψη, ο ΟΦΗ κράτησε μπάλα και βελτίωση την εικόνα του που ήταν μέτρια έως κακή στα πρώτα 45 λεπτά.

– Πάθος και αυταπάρνηση. Το είδαμε καθ’ όλη την διάρκεια της περσινής σαιζόν, το βλέπουμε και φέτος. Οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ παλεύουν κάθε λεπτό, κάθε μάχη, κάθε φάση. Δεν σταμάτησαν να δείχνουν τεράστια διάθεση μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα και βεβαίως αυτός ήταν και ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που ο ΟΦΗ έφυγε αλώβητος από την Θεσσαλονίκη.

– Αναστόπουλος. Ο τεχνικός του ΟΦΗ καθυστέρησε να κάνει αλλαγές ωστόσο αποδείχθηκε ότι αυτό έγινε λόγω σκοπιμότητας. Από την στιγμή που η ομάδα κρατούσε άνετα το μηδέν, οι τρεις αλλαγές σε 10 λεπτά έκαναν να έρθει το τέλος… πολύ πιο γρήγορα. Έστησε άψογα την ομάδα, άλλαζε έβγαλε τον Παπάζογλου από την περιοχή και η ομάδα μπόρεσε να αναπνεύσει αρκετά στο δεύτερο ημίχρονο.

– Τομέας δημιουργία. Είναι δεδομένο ότι ο ΟΦΗ πάσχει στον δημιουργικό τομέα. Όταν έχεις μπροστά Σίσιτς, Κούτσια τότε οφείλεις να τους εκμεταλλευτείς και όχι να τους αφήνεις να βγάλουν μόνοι τους τα κάστανα από την φωτιά. Ο Ζορμπάς – ενώ έχει τα προσόντα – δεν βοήθησε κόντρα στον Άρη και ο ΟΦΗ «ψάχνεται» σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια και ο «Ζορμπίνιο» χρειάζεται βοήθεια ώστε να δείξει αυτά τα προσόντα που έχουν καταστήσει απαραίτητο.

– Το μέλλον. Ο ΟΦΗ ξεκινάει την χρονιά με 2 “Χ”, απέναντι σε ομάδες που ασφαλώς ήταν ττου χεριού του και υπό τις κατάλληλες συνθήκες θα έπρεπε να είναι και 2 νίκες. Όμως, αναμφίβολα ο ΟΦΗ στέλνει ΜΟΝΟ αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον. 60% μόλις έτοιμη η ομάδα, με την κατάλληλη προσθήκη (Καραγκούνης;) στο κέντρο θα γίνει ακόμα καλύτερη. Μόλις μπουν στο παιχνίδι οι Κούτσια, Σίσιτς και βοηθηθεί ανάλογα ο Παπάζογλου, τότε ο ΟΦΗ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από ΚΑΝΕΝΑΝ…