ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ήταν της μοίρας μας γραφτό να γίνει έτσι. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Το ήθελε η μοίρα, το κάρμα όπως θέλετε πείτε το. Το είχε η μοίρα του ΟΦΗ να γραφτεί έτσι το πρώτο σκέλος της ιστορίας γιατί πλέον το δεύτερο θα παιχθεί στις 17 του Μάη στο ΟΑΚΑ.

Να πάρει ο ΟΦΗ την πρόκριση με αυτόν τον τρόπο. Με πρωταγωνιστή τον Μάρκο Μπάκιτς που από το κέντρο του γηπέδου, ξάφνου βρέθηκε κάτω από την εστία.

Και σε τι λεπτό, σε τι χρονικό σημείο, σε τι στιγμές έτσι; Να κρίνεται η πρόκριση στον τελικό από τον τερματοφύλακα Μπάκιτς!

Αν το χέρι του Μαραντόνα το ’86 έκανε τους Αργεντίνους να βγουν στους δρόμους και να το θυμούνται 29 χρόνια μετά, άλλα τόσα – μπορεί και παραπάνω θα μας πάρει να ξεχάσουμε τι έκανε σήμερα ο γίγαντας Μάρκο.

Ήταν το δικό μας χέρι του  Θεού, εκείνη η… μαντσέτα του Μαυροβούνιου στην εκτέλεση φάουλ του Άλβαρες που για καλό του ΟΦΗ και για κακό του Αστέρα επέλεξε να γίνει ήρωας ενώ δίπλα του ήταν αφύλαχτοι τρεις συμπαίκτες του.

Ο ΟΦΗ μπήκε αγχωμένος, το διακύβευμα του αγώνα της Τετάρτης ήταν τεράστιο. Ειδικά στα 100 χρόνια του ΟΦΗ, άνθρωποι είναι και οι ποδοσφαιριστές, όχι ρομπότ. Το είπε εύστοχα και ο Ζήσης Καραχάλιος μετά το ματς πως όλοι τους κουβαλούσαν ένα μεγάλο βάρος. Και το βάρος αυτό φάνηκε στο  πρώτο 45λεπτο παρά την σωστή επιλογή του Ράσταβατς να παρατάξει τον ΟΦΗ με την συνταγή του πρώτου ημιτελικού αλλά και του αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στον ίδιο αντίπαλο.

Όμως όταν έβλεπες τον Μπόρχα να μην σταυρώνει σέντρα, τον Φούντα να μην κάνει ντρίμπλα στο μισό μέτρο, παίκτες με τεράστια ποιότητα και όμως δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα.

Ήταν δεδομένο πως ο ΟΦΗ θα έβγαζε αντίδραση στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν δεδομένο πως ο ΟΦΗ θα εμφανιζόταν στο γήπεδο από το 46′ και μετά. Με το γήπεδο να είναι σκέτη φλόγα, τα ντεσιμπέλ να έχουν ανέβει μέχρι το διάστημα και το γκολ που έψαχνε, το βρήκε μέσα από την μοναδική καλή συνεργασία που έβγαλε σε όλο το παιχνίδι από Νέιρα, Φούντα και Γκονθάλεθ.

Η συνέχεια δεν ήταν δραματική, ο ΟΦΗ είχε τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα μέχρι που φτάσαμε στις καθυστερήσεις και την θυσία του Χριστογεώργου να βγει και να διώξει την μπάλα. Ακόμα και η έξοδος του Νικόλα έδειξε πως κανείς δεν θα έφευγε από το γήπεδο αν δεν ερχόταν η πρόκριση.

Μέχρι που ήρθε αυτό το χέρι του Θεού από τον Μάρκο Μπάκιτς. Ο Μαυροβούνιος που αποτέλεσε τον παίκτη – κλειδί της πρόκρισης και ο οποίος είχε κάνει ματσάρα δίνοντας τον ρυθμό με τις δικές του μεταβάσεις, έγινε ο απρόσμενος ήρωας για τον ΟΦΗ, το Ηράκλειο και την Κρήτη. Απρόσμενος γιατί κλείδωσε την πρόκριση κάτω από την εστία του ΟΦΗ και όχι στο κέντρο ή στην επίθεση.

Αλλά τι μπορεί να είναι ο ΟΦΗ αν δεν έχει όλα αυτά τα παιχνίδια της μοίρας να τον συνοδεύουν για πάντα σε θρυλικά παιχνίδια.

Από το γκολ του Νουαφόρ κόντρα στον Λεβαδειακό, σε αυτό του Ναμπί με τον Πλατανιά και τώρα ο Μπάκιτς που με ότι έκανε, μπήκε στο πάνθεον της ιστορίας του ΟΦΗ.