Κινήσεις που έπρεπε να γίνουν με υγεία και όχι με βιασύνη…

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για τις πρώτες μεταγραφικές κινήσεις και για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να κινηθούν στον ΟΦΗ.

Υπό άλλες συνθήκες, το κλίμα στον ΟΦΗ θα ήταν ακόμα πιο ιδανικό για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές που αποτελούν τα πρώτα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδας. Όλοι πιτσιρικάδες με αγάπη προς τον ΟΦΗ και κυρίως με εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους. Το αν θα «πιάσουν» στην ομάδα είναι κάτι που δεν το ξέρω και δεν έχω την δυνατότητα να το μαντέψω.

Δυστυχώς όμως για τον ΟΦΗ – όπως συμβαίνουν όλα τα στραβά στην ομάδα – οι παραπάνω κινήσεις έγιναν μέσα από ένα καθεστώς αβεβαιότητας για τον σύλλογο που σίγουρα θα επηρεάσει και τους ίδιους. Γιατί αυτά τα παιδιά, ναι μεν έχουν πίστη στις δυνατότητες τους αλλά την ίδια ώρα δεν γνωρίζουν αν θα υπολογίζονται από το νέο προπονητή που πιθανότατα θα είναι ο Αναστόπουλος. Το ευχάριστο για εκείνους όμως είναι το γεγονός ότι ο «Αναστό» λέει στο περιβάλλον του πως δεν θα κόψει τον δρόμο σε κανέναν και θα δώσει σε όλους την ευκαιρία να τον πείσουν για την αξία τους. Άλλωστε αυτό είναι και το πιο δίκαιο.

Έξι παιδιά ζουν από χθες το όνειρο τους και βεβαίως δεν έχει κανένας δικαίωμα να παίξει με τα όνειρα τους και τις δικές τους ψυχές. Άλλωστε και εγώ ο ίδιος το διαπίστωσα μέσα στην αίθουσα ότι έχουν πίστη στις δυνατότητες τους.

Όπως και αγάπη για τον ΟΦΗ. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν μέσα στο «Βαρδινογιάννειο» και κάποιοι εξ’ αυτών έβλεπαν τα ματς της ΠΑΕ μέσα από την θύρα 4.

Ωστόσο αυτές οι κινήσεις πρέπει να γίνονται κάτω από υγιείς συνθήκες και όχι επειδή ο καθένας θέλει να πουλήσει… «μούρη» στους αντιπάλους του ή επειδή θέλει να φανεί διαφορετικός.

Για το αν αυτά τα παιδιά θα «πιάσουν» στον ΟΦΗ, δεν γνωρίζω. Όμως ελπίζω και πιστεύω ότι θα τους δοθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες. Και αν τις πιάσουν τότε θα είναι ακόμα καλύτερο για τους ίδιους αλλά και για έναν σύλλογο που δεν έχει βγάλει παίκτη από τα σπλάχνα του εδώ και μια 10ετία…