Η σοβαρότητα, ο καθρέπτης μας και η κλωνοποίηση του Χουάν Νέιρα

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Πριν από δύο εβδομάδες ακριβώς, μετά το παιχνίδι του Βόλου έγραφα για την κακή νοοτροπία με την οποία εμφανίστηκε ο ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο. Και ήταν δείγμα κακής νοοτροπίας εκείνη η εικόνα που ωστόσο, δύο εβδομάδες αργότερα η εμφάνιση του απέναντι στην Παναχαϊκή ήταν ακριβώς η αντίθετη.

Το έγραφα και εγώ πως το παιχνίδι δεν ήταν εύκολο, στην θεωρία αλλά δύσκολο. Και δεν το έγραφα βέβαια επειδή ανησυχούσα για την… Παναχαϊκή αλλά γιατί τέτοια παιχνίδια κρύβουν τρικλοποδιές και το είχε επισημάνει και ο Ράσταβατς στις δηλώσεις που έκανε.

Όμως όταν μπαίνεις στο γήπεδο με το πόδι πατημένο στο γκάζι από το πρώτο λεπτό τότε δεν αφήνεις κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλο σου για να πιστέψει ότι μπορεί να διεκδικήσει το ελάχιστο. Ναι η διαφορά δυναμικότητας ήταν χαώδης μεταξύ ΟΦΗ και Παναχαϊκής και το 5-0 δείχνει απολύτως φυσιολογικό σκορ όμως όταν δεν είσαι σοβαρός, εύκολα την πατάς. Και την διαφορά στο χθεσινό παιχνίδι την έκανε η σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισε το παιχνίδι με τους παίκτες του Ράσταβατς να διεκδικούν κάθε χαμένη μπαλιά σαν να έπαιζαν κανονικό ντέρμπι.

Από εκεί και πέρα, θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στην προσέλευση του κόσμου. Δίχως καμία διάθεση κριτικής, ούτε κραξίματος – γιατί στην τελική ποιος είμαι εγώ που θα πει στον άλλον τι θα κάνει – θα πρέπει να κοιταχτούμε όλοι στον καθρέπτη μας και να προσπαθήσουμε να πάρουμε τις απαντήσεις που χρειάζεται να πάρουμε, κυρίως όμως να απαντήσουμε στο προφανές: Δίχως ομόνοια, ενότητα και αλληλουποστήριξη δεν μπορεί να πάει πουθενά ο ΟΦΗ. Ούτε από τα Καμίνια μέχρι την Χανιόπορτα. Δεν έχει νόημα να την λέμε ο ένας στον άλλον, για το “εγώ πήγα γήπεδο, εσύ γιατί δεν πήγες κτλ κτλ”.

Ούτε θέλω να “μαλώσω” εκείνους που δεν ήρθαν στο γήπεδο και δεν είναι δική μου πρόθεση.

Όμως:

Να κοιταχτούν στον καθρέπτη οι ποδοσφαιριστές: Είναι ευχαριστημένοι με την φετινή τους πορεία; Εν μέρει ναι, εν μέρει όχι. Δεδομένα αδίκησαν τους εαυτούς τους μέχρι τώρα.

Η ΠΑΕ πήρε την σωστή απόφαση για τα εισιτήρια 5 και 10 ευρώ: Ασχέτως αν το γήπεδο δεν γέμισε, ναι αποφάσισε σωστά γιατί δείχνει την ξεκάθαρη στόχευση της για να πάει ο ΟΦΗ μέχρι τέλους σε αυτήν την διαδρομή και να φτάσει στις 17 του Μάη.

Εκείνοι που πήγαν στο γήπεδο και εκείνοι που δεν πήγαν: Όλοι εκείνοι που πήγαν χθες στο “Γεντί Κουλέ” και ένιωσαν την ανάγκη να σταθούν στο πλευρό της ομάδας, θα νιώθουν το χαμόγελο και την ικανοποίηση μέσα τους. Όλοι εκείνοι που δεν πήγαν, να σκεφτούν το γιατί δεν πήγαν και βλέποντας την χθεσινή εικόνα αν αδικούν τους εαυτούς τους αλλά και την προσπάθεια της ομάδας.

Κανείς με κανέναν, δεν έχει να χωρίσει τίποτα. Όλοι μα όλοι, ακόμα και εκείνοι που γράφουν ακρότητες στα social media θέλουν το καλό του ΟΦΗ. Άλλοι το δείχνουν με κόσμιο τρόπο, άλλοι με άσχημο αλλά στο τέλος της ημέρας αυτό που θέλουν είναι να δουν την ομάδα να προοδεύει. Πρέπει ν’ αντιληφθούμε όλοι μας πως επειδή εμείς είμαστε εντελώς διαφορετικοί από όλους τους υπόλοιπους αλλά και κόντρα σε όλους και όλα, κόντρα σε μόδες πως είμαστε μόνοι μας. Και δεν θέλουμε και κανέναν άλλον. Μόνο με ομόνοια, ενότητα και ομοψυχία θα προχωρήσουμε και θα πάμε μπροστά.

Το πανό των φιλάθλων του ΟΦΗ που βρίσκονταν στα “αμπονέ” μέσα σε επτά λέξεις τα είπαν όλα. Οι Ομιλοφρενείς στην θύρα 1, εκείνοι που πήγαν στην Θύρα 4 και άφησαν τα λαρύγγια τους στο γήπεδο, όλοι μα όλοι είναι εκείνοι που τους έχει ανάγκη ο ΟΦΗ.

Και τέλος αλλά όχι τελευταίο στο μυαλό όλων μας: Ο Χουάν Νέιρα αποτελεί μια πολιτιστική κληρονομιά της σύγχρονης ιστορίας του ΟΦΗ. Όχι γιατί είναι εδώ 7 χρόνια, ούτε γιατί έχει δεθεί τόσο πολύ με τον σύλλογο και τον κόσμο. Πολύ απλά γιατί τον βλέπεις να μάχεται ακόμα και όταν έχει μείνει από δυνάμεις, να μαρκάρει σαν να είναι 20χρονος, να βγάζει αυτήν την ηγετική φυσιογνωμία που τον χαρακτηρίζει μέσα στ’ αποδυτήρια και εντός του αγωνιστικού χώρου. Το ηγετικό dna από το οποίο έχει μπολιαστεί, να τον χαρακτηρίζει και να μεταδίδεται παντού σε όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα.