Politica 89.8
Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule
Καμία φορά τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Ο ΟΦΗ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ με περισσότερες από 300 πάσες μέσα στην Τούμπα. Στατιστικό που αν μη τι άλλο δείχνει την πίεση, την ομορφιά, το αλέγκρο που επιζητούσε ο Δέλλας και που ενισχύει ο Ράσταβατς.
Δεν θα το κάνουν πολλές ομάδες εντός της Τούμπας. Ακόμα περισσότερες θα επιχειρήσουν να κλέψουν το παιχνίδι ή έστω τον βαθμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλέγεις να συνδυαλαγείς με τον αντίπαλο σου. Να τον μετρήσεις, να τον κοζάρεις και εν τέλει να δεις αν σε παίρνει να τον χτυπήσεις.
Μια φάση σαν το φλερτ. Όταν θες να φλερτάρεις μια γυναίκα, υπάρχουν 1002 τρόποι να το κάνεις. Μπορείς να το κάνεις αγάρμπα αλλά χαζοχαρούμενα και να πετύχεις. Μπορείς να το κάνεις με άλλη διάθεση, δίχως τρόπους και να φας τα μούτρα σου. Μπορείς να το κάνεις ευγενικά και κόσμια και να έχεις πως αποτέλεσμα.
Πολλές φορές έχει σημασία το πως προσπαθείς να κερδίσεις μια γυναίκα και όχι αν θα την κερδίσεις.
Ε, κάπως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Πολλές φορές έχει σημασία ο τρόπος και όχι το αποτέλεσμα. Επέμενα κατά την διάρκεια του χθεσινού αγώνα ακόμα και όταν το σκορ ήταν στο 1-0 ότι ακόμα και αν έχανε ο ΟΦΗ, ήταν η αίσθηση της μεγάλης ομάδας που τον χαρακτηρίζει και τον διέπει ως dna.
Πήγε εξαρχής στο παιχνίδι run and gun δίχως να τον ενδιαφέρει αν θα τσαλακωθεί πίσω ή αν θα φάει τα μούτρα του. Που θα μπορούσε να τα είχε φάει στο πρώτο ημίχρονο όταν στάθηκε τυχερός σε φάσεις που είχε ο ΠΑΟΚ.
Όμως επέλεξε τον τρόπο που έχει επιλέξει από την πρώτη αγωνιστική και που δεδομένα θα του έβγαινε παιχνίδι με παιχνίδι. Θα βελτιωνόταν και θα γινόταν καλύτερος. Στην μετάβαση της μπάλας, στο transition, στην άμεση μεταφορά της στο επιθετικό τρίτο του αντιπάλου του.
Το είπε και ο Φούντας μετά το τέλος του αγώνα ότι ο ΟΦΗ βελτιώνεται γιατί όσο περνάει ο καιρός μαθαίνει ακόμα καλύτερα τον τρόπο για να περάσει την μπάλα από τα στόπερ στον άξονα και μέσω αυτού να την μεταφέρει στην επίθεση.
Το πλάνο του Ράσταβατς ήταν συγκεκριμένο από το 1′ έως και το 90′. Η μπάλα θα πάει κάθετα, ο Φούντας είχε κάθε ελευθερία κινήσεων και δεν είναι υπερβολή η παρουσία υποσχόμενων επιθέσεων στο πρώτο 45λεπτο που ξεπέρασαν τις 4 και τις 5 και έληξαν άδοξα λόγω κακώς αποφάσεων έξω από την περιοχή του Κοτάρσκι.
Ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε ο ΟΦΗ στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, κυρίως δε μετά το 60′ όπου έπνιξε τον αντίπαλο του με συνεχές πρέσινγκ και γρήγορες επιθέσεις ήταν κάτι που το είδαμε και με τον Παναθηναϊκό. Και εκεί υπήρχαν οι κακές αποφάσεις αλλά ήταν περισσότερες.
Όμως όταν μέσα σε μια εβδομάδα παρουσιάζεται αυτή η βελτίωση και ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα παρουσιάζει τόσο μεγάλη επιδραστικότητα όχι στο δικό της παιχνίδι αλλά στο πως θα καταπιέσει αυτό του αντιπάλου τότε ο φετινός ΟΦΗ δείχνει γιατί έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και γιατί δεν έχει φτάσει ούτε στο 50% των όσων περιμένουμε να δούμε μέσα στην χρονιά…
