Η ποιότητα του τον θεριεύει, μόλις φτιάξει και τα ζητήματα ανασταλτικά…

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Πριν κανένα μήνα και μετά το παιχνίδι με τον Βόλο, είχα πει ιδιωτικά σε πολλές παρέες με τις οποίες συζητούσα πως ο ΟΦΗ έχει τόσο μεγάλη επιθετική ποιότητα που από το “6” της βαθμολογίας και κάτω, μπορεί να βρίσκει μίνιμουμ δύο γκολ. Τα ίδια είχα συζητήσει και με τον Αντώνη Σαριδάκη στο crete2day όταν υπήρχε στο λεξιλόγιο η λέξη “κυνισμός” και είχα πει on air ότι δεν πρόκειται περί κυνισμού αλλά περί τεράστιας ατομικής ποιότητας που διαθέτει ο ΟΦΗ στην φετινή του επίθεση.

Η ποιότητα του επιθετικά είναι τέτοια που ώρες και φορές διαβλέπεις μια τόσο μεγάλη σιγουριά ότι θα βάλει γκολ με κάθε τρόπο. Και όταν συνδυάζεται με σωστή νοοτροπία, όπως είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο, τότε το αποτέλεσμα θα ερχόταν νομοτελειακά. Μια το δοκάρι, μια το χαμένο τετ α τετ, μια ο Γεωργιανός γίγαντας, η μοίρα τα έφερε έτσι που η νίκη ήρθε με ένα πέναλτι χάρις στο πείσμα και την παμπονηριά αυτού του παικταρά που λέγεται Τιάγκο Νους. Που αν ήταν κάποιος Έλληνας στην θέση του, μόλις ειχε φάει το πρώτο μαρκάρισμα, δεν θα σηκωνόταν ξανά.

Αντιθέτως ο Τιάγκο Νους, σηκώθηκε αμέσως, επέμεινε και κέρδισε το πέναλτι.

Η ποιότητα που διαθέτει επιθετικά είναι ζήτημα που συναντάται στον ΟΦΗ, μια φορά στα 4 με 5 χρόνια. Όποτε ο ΟΦΗ διέθετε μεγάλη ποιότητα επιθετικά, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.

Αν σκεφτεί κάποιος πως ο ΟΦΗ στο φετινό πρωτάθλημα είναι αήττητος εκτός έδρας, με εξαίρεση τη Ν. Φιλαδέλφεια, και πως οι δύο γκέλες του έχουν γίνει στο Ηράκλειο, γίνεται αντιληπτό πως πρόκειται να δούμε ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση στην συνέχεια.

Το ίδιο και με τα ανασταλτικά του θέματα, γιατί για μένα περισσότερα τα προβλήματα του, σε ότι έχει να κάνει με το παθητικό, εντοπίζονται εκεί παρά στο αμαυντικό σκέλος του παιχνιδιού του.

Και σήμερα τα προβλήματα του ΟΦΗ, στο τελευταίο 20λεπτο του ημιχρόνου περισσότερο ξεκινούσαν από την έλλειψη ισορροπίας σε όλο το παιχνίδι του παρά στο αμυντικό σκέλος.

Την ίδια ώρα, όπως γράφω παραπάνω όταν η ποιότητα συνδυάζεται με την σωστή αγωνιστική νοοτροπία τότε μπορούν να γίνουν πολύ καλά πράγματα. Η νοοτροπία του ΟΦΗ, από το 46′ μέχρι και το τέλος, ότι παρότι μας στράβωσε το παιχνίδι, εμείς θα μπούμε, να παίξουμε και να το κερδίσουμε είναι και εκείνη που αρμόζει στο club.

Η είσοδος του ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο και ο τρόπος που διαχειρίστηκε, κόντρα στο momentum και την κακή ψυχολογία του διαστήματος από το 25′ μέχρι και το 45′ είναι ένας οδηγός για το μέλλον. Ότι θα μπούμε μέσα, θα παίξουμε, αν είστε καλύτεροι ελάτε να μας κερδίσετε.