Το ολικό rebuilding και ο “φρέσκος αέρας” στα αποδυτήρια του ΟΦΗ

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στις 13 του Σεπτέμβρη για να τελειώσει ο ΟΦΗ με διψήφιο αριθμό μεταγραφών, κάτι που αν το λέγαμε μέχρι και πριν από δύο μήνες θα μας περνούσαν όλοι για τρελούς.

Όμως επειδή στο ποδόσφαιρο, όπως σωστά το είπε ο Δέλλας, δεν θα σου βγαίνουν πάντα αυτά που έχεις στο μυαλό σου, ουσιαστικά το ξήλωμα” της ομάδας των προηγούμενων χρόνων ξεκίνησε από τις μη ανανεώσεις των πέντε που βρέθηκαν στο επίκεντρο.

Στα δικά μου τα μάτια και την δική μου τη νοοτροπία δεν υπάρχει λόγος να αναμοχλεύουμε το παρελθόν όταν δεν υπάρχουν θέματα ζωτικής σημασίας. Τα πέντε παιδιά που έφυγαν, έκαναν τις επιλογές τους – ο χρόνος θα δείξει εάν θα τους δικαιώσει γιατί ομάδες όπως ο ΟΦΗ σίγουρα δεν χάνονται και σίγουρα (πολλές φορές – όχι τις περισσότερες) δεν στέκονται στα πρόσωπα αλλά στο παρόν και το μέλλον.

Ο ΟΦΗ επί της ουσίας προχώρησε σε ένα ολικό rebuilding που νομίζω πως αυτό δεν έχει συμβεί ξανά από το 2017.

Ο αριθμός των 12 μεταγραφών είναι μεγάλος όμως όπως εξελίχθηκε η μεταγραφική περίοδος, ούτε πρόβλημα προκαλεί στο δέσιμο και την προσπάθεια του Δέλλα να γίνει ομάδα, ούτε του δημιουργεί ζητήματα ομοιογένειας και χημείας.

Επί της ουσίας, τα περισσότερα πρόσωπα έχουν μπει ήδη στην ομάδα και οι τρεις τελευταίες μεταγραφές είναι με εντελώς διαφορετικά δεδομένα: Ο Σαλσίδο αφού προέρχεται από φουλ δράση, θα μπει αμέσως, ο Σίλβα θα κληθεί μέσα στο επόμενο διάστημα να συμπληρώσει τους Μπρεσσάν, Λαμπρόπουλο, Χριστόπουλο και ο Ναούμοφ θα ξεκινήσει στην pole position πίσω από τον Χριστογεώργο.

Όμως επειδή καμία φορά, όπως και στην ζωή – έτσι και στο ποδόσφαιρο κάποια πράγματα συμβαίνουν για κάποιον λόγο είναι δεδομένο ότι οι πολλές αλλαγές μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ του ΟΦΗ. Τα πολλά νέα πρόσωπα που μπήκαν στα αποδυτήρια, φέρνουν φρέσκο αέρα, διαφορετική νοοτροπία ίσως και κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έβγαινε τα προηγούμενα χρόνια και το οποίο όπως φάνηκε και αποδείχθηκε, μόνο πετυχημένο δεν ήταν.

Ο ΟΦΗ πήγε φέτος σε μια λογική απόκτησης ποδοσφαιριστών που τον είχαν ως πρώτη ή στις πρώτες επιλογές τους, ποδοσφαιριστές που ήρθαν στο Ηράκλειο όχι γιατί “κάνω χάρη στον ΟΦΗ που παίζω” αλλά γιατί το ήθελαν, προσέλκυσε ονόματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έπαιζαν ποτέ στο ρεπορτάζ του (Φούντας), έκανε προσθήκες άλλων που έρχονται από τεράστια club (Σαλσίδο).

Η λογική του Δέλλα και των ανθρώπων του ΟΦΗ, στην θεωρία έχει λειτουργήσει άψογα.

Προφανώς και μένει να το δούμε στην πράξη. Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως μέχρι και το ματς με τον Βόλο, όσοι έχουν έρθει – έχουν καταφέρει να βοηθήσουν λίγο ή πολύ.