Το “να έχουμε χαρές” του Τράι και η περηφάνια για τα δικά μας παιδιά

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule

Είναι μια διαφορετική προετοιμασία η φετινή. Μετά το περσινό “χαστούκι” όταν ο ΟΦΗ στην θεωρία τα έκανε όλα σωστά και όμως τελικά απέτυχε παταγωδώς, είναι μια καλή ευκαιρία η παρουσία στο Όοστερμπεκ για να δούμε πως μπορεί να βρεθεί ο τρόπος να πετύχει επιτέλούς αυτή η ομάδα.

Πέρυσι τέτοιο καιρό δεν έκρυβα τον ενουσιασμό μου, θαρρώ και η πλειοψηφία του κόσμου – άσχετα ότι μετά άλλαζε γνώμη που πήγαινε με βάση τα αποτελέσματα γιατί πράγματι ο ΟΦΗ τα είχε κάνει, στα χαρτιά όλα σωστά.

Το φετινό καλοκαίρι είναι διαφορετικό και ιδιαίτερο. Για πρώτη φορά επί εποχής Μπούση ο ΟΦΗ έφυγε για το εξωτερικό με τόσα πολλά δικά του παιδιά και ήρθε η ώρα επιτέλους να αρχίσει να καρπώνεται η πρώτη ομάδα τα αποτελέσματα των τμημάτων υποδομής της. Η δουλειά γίνεται, αποδίδει χρόνο με τον χρόνο και η παρουσία των δικών του παιδιών στην προετοιμασία αφενός θα τα κάνει πιο δυνατά και αφετέρου θα πρέπει να τα βάλει σε νοοτροπία επαγγελματία και όχι της ανεμελιάς στην οποία ζούσαν τα προηγούμενα χρόνια.

Στον Αποστολάκη πήρε δύο χρόνια για να φτάσει εκεί που βρίσκεται τώρα, το ίδιο στον Αποστολάκη. Και βλέποντας τους σήμερα και τους δύο δεν μπορώ να μην σκεφτώ σε τι κατάσταση τους είχα συναντήσει, το 2022 και το 2023 στο ίδιο γήπεδο με σήμερα.

Προφανώς αυτά τα παιδιά για να αναδειχθούν θα πρέπει να έχουν και την ανάλογη βοήθεια από την ομάδα όμως μια περηφάνια για όλα αυτά τα Κρητικόπουλα που συμμετέχουν στην προετοιμασία, δεν μπορείς να μην την αισθάνεσαι.

Η ευχή του Τράι στην αρχή και η αισιοδοξία για “μια χρονιά που θα έχουμε χαμόγελα” είναι πολύ σημαντικό. Ο ΟΦΗ επενδύει στην προσωπικότητα, τον ισχυρό χαρακτήρα του Δέλλα και ενός ανθρώπου που αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το ελληνικό ποδόσφαιρο.