Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Όλοι όσοι είναι ΟΦΗ, ήταν ανέκαθεν αντισυμβατικοί. Όλοι είναι τυχεροί και νιώθουν ευλογημένοι που υποστηρίζουν μια πραγματικά μεγάλη ομάδα που πάντα πήγαινε κόντρα στο κατεστημένο. Και αν όχι, τα πολύ παλιά χρόνια η ομάδα, ο ίδιος ο κόσμος της έβγαινε στους δρόμους.
Πάντα ο κόσμος του ΟΦΗ είχε υπέρτατο διακύβευμα, την περηφάνια του, την σύνδεση του με την Κρήτη, τα ιδανικά και τις αξίες που πρεσβεύει ο Κρητικός λαός.
Και ύστερα, το 2018 ήρθε στο Ηράκλειο ένας μάγος για να μας κάνει να σκεφτούμε πως το ποδόσφαιρο, δεν είναι υπεράνω προσώπων. Γιατί το ποδόσφαιρο, είναι τα πρόσωπα. Τις ομάδες τις φτιάχνουν τα πρόσωπα.
Έξι χρόνια μετά, ο Χουάν Νέιρα δεν είναι ο αέρινος παικταράς των 4 πρώτων χρόνων, είναι όμως εκείνος που συνδέθηκε με τον ΟΦΗ όσο ελάχιστοι ξένοι της ιστορίας του. Όχι γιατί πέτυχε 50 γκολ, ούτε γιατί μας έφερε τίτλους.
Γιατί είναι λίγα αυτά που μπορώ να γράψω και είμαστε πολύ μικροί και λίγοι για να αναφέρω ποιος είναι ο Νέιρα και τι έχει δώσει στον ΟΦΗ. Σε όλα τα επίπεδα.
Ο άνθρωπος που έγινε Κρητικός, που μέσα στο γήπεδο ήταν αδύνατο να δεχτεί την ήττα, που αγαπάει το Ηράκλειο και τον ΟΦΗ σαν να είναι η αγαπημένη του Λα Πλάτα στην Αργεντινή.
Είναι ο παίκτης που όλα τα μικρά παιδιά, από το 2018 και μετά και που τώρα είναι 16 και 17 χρονών τον είδαν μέσα στο γήπεδο να μάχεται, να τσαντίζεται, να παίρνει τις κάρτες του, αρνούμενος να δεχτεί την ήττα.
Και ύστερα, όταν ο χρόνος πέρασε και δεν έπαιζε τόσο όσο το 2018, ήταν πρώτος εκείνος που μέσα από τα social έστελνε το μήνυμα της αντεπίθεσης. Είναι ένας ηγέτης, είναι ο δικός μας μύθος και θρύλος που η παρουσία του θα μνημονεύεται στα 100 χρόνια του ΟΦΗ.
Είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που λίγες ώρες μετά τον φονικό σεισμό στο Αρκαλοχώρι το 2021 και ενώ όλο το Ηράκλειο ήταν σε ΣΟΚ, εκείνος σκόραρε στα Γιάννενα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν να δείξει την Κρήτη στην φανέλα.
Ο άνθρωπος που είναι η επιτομή του ηγέτη, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, θα αποχαιρετήσει τον ΟΦΗ όπως του αρμόζει. Με χιλιάδες κόσμο στις εξέδρες του “Γεντί Κουλέ”.
Γιατί ακομα και τα κλάματα του στο Αγρίνιο όταν αποκλειστήκαμε, γνωρίζοντας ο ίδιος πόσο σημαντικό είναι το κύπελλο για τον ΟΦΗ και τον κόσμο του, ήταν κλάματα όλων μας.
Το έχω πει: Είμαστε τυχεροί που ζούμε στα χρόνια του Νέιρα και που τον βλέπουμε να παίζει στον ΟΦΗ.
Περιπτώσεις Νέιρα, δείχνουν πόσο σαθρό, ανυπόστατο και ελλιποβαρές ήταν το περίφημο “όχι στην προσωπολατρεία” που ακουγόταν κάθε λίγο και λιγάκι, όταν ο ΟΦΗ αποδεικνυόταν λίγος για να κρατήσει τους εμβληματικούς του παίκτες.