Politica 89.8
Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Καμία φορά το κάρμα είναι αυτό που σου καθορίζει την ζωή. Προφανώς και όπως πολύ σωστά είπε ο Δέλλας στην συνέντευξη τύπου, δεν μπορεί να πει αυτός γιατί ο ΟΦΗ έφτασε σε αυτήν την θέση και μπορεί να μιλήσει μόνο για τα δικά του πεπραγμένα αλλά επειδή carma is a bitch, ήρθε να ολοκληρωθεί μια κάκιστη χρονιά με μια κακή εμφάνιση.
Η παρουσία του Τράι αυτό το δίμηνο που βρίσκεται στο Ηράκλειο αποτελεί ένα δείγμα γραφής που μόνο ως θετικό μπορούμε να δούμε. Επειδή ο Δέλλας εκτός από καλός προπονητής είναι και άνθρωπος με προσωπικότητα, είναι δεδομένο πως θα χτίσει τον ΟΦΗ που εκείνος θέλει, με την τεχνογνωσία που ήδη έχει παρουσιάσει αλλά κυρίως θα δούμε ομάδα με πνέυμα νικητή όπως είναι και εκείνος.
Όλα όσα ζήσαμε από τον Οκτώβρη μέχρι και την ώρα που ανέλαβε ο Δέλλας, είναι πράγματα τα οποία μπορούμε να τα διηγηθούμε στα παιδιά μας. Γιατί αυτοί οι 6-7 μήνες είναι αρκετοί για να πούμε ότι ο οργανισμός του ΟΦΗ κλυδωνίστηκε αρκετά αλλά η γνώμη μου είναι πως βγήκε πιο ενισχυμένος και κυρίως πιο ανθεκτικός.
Η χρονιά ολοκληρώθηκε για τον ΟΦΗ με το τελευταίο δίμηνο του Δέλλα να είναι και το καλύτερο της χρονιάς, το πρώτο της χρονιάς δεν μπορώ να το βάλω αφού οι νίκες στα ντέρμπι δεν είχαν συνέχεια οπότε και μείναμε στις αναμνήσεις.
Όμως επειδή οι αναμνήσεις δεν είναι για να πας μπροστά αλλά για να σε κρατήσουν πίσω, μπορούμε να σταθούμε στα θετικά της χρονιάς.
Αυτά είναι λίγα αλλά δυνατά. Ο Αποστολάκης από παιδί έγινε άντρας, πλέον μπαίνει στην τρίτη του χρονιά ως ίσος προς ίσο και εν δυνάμει βασικός. Ο Θεοδοσουλάκης, επίσης από παιδί γίνεται άντρας και κυρίως μπροστά του ανοίγεται ένας δρόμος διάπλατος με την αμέριστη εμπιστοσύνη του προπονητή του και κυρίως έχοντας ο ίδιος μια “υποχρέωση” να βγάλει μια καριέρα που όλοι περιμένουν από εκείνον.
Επειδή όμως είναι ένα παιδί χαρισματικό, με παιδεία και κυρίως δουλευτάρας δεν έχω καμία αμφιβολία πως αυτό που θα δούμε στο μέλλον, θα μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Και με εξαίρεση το πρώτο 20λεπτο που φυσιολογικό είναι αλλού να βρίσκεται και αλλού να πατάει, είδαμε εικόνες από το μέλλον που θα είναι πιο δυνατές…
Ας κρατήσουμε αυτά κι ας ευχηθούμε το καλοκαίρι να φέρει έναν ήρεμο χειμώνα, το πάθημα να γίνει μάθημα κι επιτέλους να δούμε μία κανονικότητα. Ας μείνουν άνεργοι οι ψυχίατροι και μια φορά…
