Ένα κρίσιμο καλοκαίρι για να μη τα φάμε στους ψυχίατρους

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Διαβάζω συνεχώς δεξιά και αριστερά για το τι πρέπει να κάνει ο ΟΦΗ το καλοκαίρι ώστε να μην ξαναδούμε τα ίδια ή τα περσινά και πάει λέγοντας. Είναι γεγονός ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει manual που το ακολουθείς κατά γράμμα και στο τέλος θα βρεις την λύση. Το άθλημα είναι τέτοιο που δεν σου εξασφαλίζει την επιτυχία, ούτε έχει οδηγίες για να τις ακολουθήσεις.

Και είναι αλήθεια πως έπειτα από μια χρονιά που ναι ήταν κακή, ο ΟΦΗ έμεινε εκτός στόχων από τις αρχές του 2024, δεν μπορείς να πεις και πολλά. Αλλά επανέρχομαι στο manual για να αποδειχθεί πως ότι και αν σκεφτείς, δεν είναι σίγουρο ότι θα σου πιάσει.

Για παράδειγμα, όλοι λέγαμε πέρυσι πως ο ΟΦΗ ακολουθούσε το σωστό, ποδοσφαιρικό μονοπάτι. Ρόστερ με βάση 15 – 16 παικτών, λίγες και επιλεγμένες μεταγραφές, επένδυση στο brand του “Ντάμπρα” και όμως η χρονιά έπεσε στην ξέρα από πολύ νωρίς.

Γιατί η αλήθεια είναι πως όλα, όσα ζήσαμε την φετινή σεζόν, εντός και εκτός γηπέδου λίγο έλειψε να μας στείλουν στο τρελάδικο. Και σε εποχές κρίσης, δεν είναι και ότι καλύτερο να τα δίνουμε τα λεφτά που βγάζουμε στους ψυχολόγους.

Το φετινό καλοκαίρι, δείχνει ότι ο ΟΦΗ θα πάει στον αντίθετο δρόμο από το περσινό καλοκαίρι. Πολλά συμβόλαια λήγουν, λίγοι θα μείνουν από αυτούς (ή για να είμαστε σωστοί για λίγους θα γίνει η πρόταση ανανέωσης), μεταγραφές που θα γεμίσουν το ρόστερ και παράλληλα χώρο για να βρουν τον δρόμο τους, τα παιδιά που έρχονται από πίσω.

Είναι γεγονός πως ο ΟΦΗ έχει πολλή δουλειά μπροστά του, πολλές επαφές και ακόμα περισσότερα ανοικτά μέτωπα. Το ρόστερ του, ενόψει της επόμενης χρονιάς, θέλει γερές ενέσεις και ανάλογα με το πως θα εξελιχθεί το μέτωπο των ανανεώσεων, θα γίνουν και οι ανάλογες κινήσεις μεταγραφικά.

Ο ΟΦΗ διαθέτει μια βάση, καλή για να στηριχθεί το οικοδόμημα της επόμενης χρονιάς όμως ο σημαντικότερος παράγοντας όλων είναι ότι συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή. Και εδώ είναι το παράδοξο του ΟΦΗ που είναι από τις ελάχιστες ομάδες στην Ελλάδα που κάθε καλοκαίρι δεν ψάχνουν προπονητή, αφού με εξαίρεση το 2019 τα επόμενα καλοκαίρι υπήρχε συνέχεια της προηγούμενης χρονιάς.

Με μοναδική παρένθεση την σεζόν 21 – 22 όταν συνέχισε ο Νιόπλιας και ο ΟΦΗ βρέθηκε τρεις βαθμούς πίσω από την εξάδα, που αν δεν ήταν κλειστά τα γήπεδα θα την είχε εξασφαλίσει νωρίτερα, τα επόμενα χρόνια δεν κεφαλαιοποίησε ποτέ αυτό το +.

Η παρουσία του Τραϊανού Δέλλα στον πάγκο του ΟΦΗ και η εγγύηση της παρουσίας του ότι θα δώσει συνέχεια σε ότι μας έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα, είναι ένα μεγάλο και συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων. Όμως και πάλι, ξαναγράφω δεν υπάρχει το manual που θα σου εγγυηθεί την επιτυχία.

Φέτος, με τόσα συμβόλαια να λήγουν, όπου είναι και δεδομένο πως απελευθερώνεται χώρος στο ρόστερ του από ποδοσφαιριστές που δεν προσέφεραν τίποτα αυτήν την σεζόν, του δίνεται η δυνατότητα να χτίσει την ομάδα με τα υλικά που εκείνος θέλει και κυρίως τα χαρακτηριστικά των παικτών που ταιριάζουν στα πλάνα του Δέλλα.

Είναι μια πραγματικά μεγάλη ευκαιρία για τον ΟΦΗ να χτίσει την ομάδα που εκείνος θέλει, να ξεφορτωθεί βαρίδια του ρόστερ που δεν έδωσαν τίποτα απολύτως και να αποκτήσει μια ισορροπία που τελικά, με τα λάθη του Ντάμπρα, η έλλειψη της αποδείχθηκε τόσο κομβική φέτος.