Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Όταν έχεις αλλάξει ήδη τρεις προπονητές μέσα στην χρονιά, το ρόστερ σου σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει μείνει αναλλοίωτο, και ο Δέλλας από την πρώτη στιγμή λέει πως “πρέπει να βρούμε την ισορροπία μας” – και αυτό το βλέπεις και στην δική του παρουσία τότε μπορούμε να σκεφτούμε πως υπάρχει μια ομάδα που έχει αποδείξει ότι είναι ικανή για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο.
Και πράγματι στα τέσσερα παιχνίδια με τον Δέλλα στον πάγκο του, ο ΟΦΗ έχει δείξει αυτό ακριβώς που περιγράφω: Είναι ικανός για το καλύτερο, ισοπεδωτικός με τις Σέρρες, εξαιρετικός για 25 λεπτά – στην τελική ευθεία του αγώνα με τον ΠΑΣ, υπέροχος για 35 λεπτά κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Από την άλλη όμως, πολύ κακός για 45-50 λεπτά στα Γιάννενα, κάκιστος με τον Βόλο για το ίδιο χρονικό διάστημα. Άρα ο φετινός ΟΦΗ μας έχει δείξει, όπως σε όλη την διάρκεια της χρονιάς, ότι μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα.
Οι τοποθετήσεις του Τραϊανού Δέλλα μετά την προπόνηση της Τετάρτης ήταν άκρως σημαντικές και θα έλεγα πως είναι πολύ τυχεροί που έχουν έναν προπονητή που μιλάει δίχως περιστροφές.
Το αν πήραν το μήνυμα οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ ενόψει του αγώνα της Κηφισιάς, είναι κάτι που θα το ξέρουμε το απόγευμα του Σαββάτου. Ο ΟΦΗ αντιμετωπίζει μια ομάδα που δείχνει τον τελευταίο μήνα ότι είναι σε καλή κατάσταση, θα μπορούσε να πάρει περισσότερους βαθμούς και κυρίως σκοράρει. Και αυτό είναι ένα ζήτημα για τον ΟΦΗ που δείχνει ότι τρώει γκολ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, από εκτέλεση πλαγίου μέχρι και με σούπερ κεφαλιές που πηδάνε ανάμεσα σε φαντάσματα.
Το ζητούμενο όμως είναι η ισορροπία και αυτή απουσιάζει. Το εξήγησα με παραδείγματα παραπάνω πως μέσα σε 4 παιχνίδια, με τον Δέλλα στον πάγκο του, έχουμε δει το καλύτερο και το χειρότερο.