“Αυτά που ξέρατε, να τα ξεχάσετε…”

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Τις καλύτερες ατάκες στα γήπεδα, συνήθως τις ακους, όταν έχουν τελειώσει τα παιχνίδια και ο κόσμος – ανάλογα με την ψυχοσύνθεση του – βγάζει τα εσώψυχα του. Έτσι και χθες, κατεβαίνοντας στην συνέντευξη τύπου μετά το ματς, άκουσα έναν κύριο που είχε διαρκείας στην θύρα 9 να κοιτάζει την αποστολή του Παναθηναϊκού και να του φωνάζει με όση φωνή του είχε απομείνει: “Αυτά που ξέρατε τα προηγούμενα χρόνια, να τα ξεχάσετε. Από εδώ και πέρα μόνο αίμα θα φτύνετε για να μας κερδίσετε”.

Λίγες λέξεις, όλη η αλήθεια βέβαια για έναν αντίπαλο που για μια σειρά από διάφορους λόγους, είτε επειδή έβγαινε amber alert κατά την διάρκεια των διαδρομών, είτε γιατί εξαφανίζονταν επιβάτες αεροπλάνων εν μέσω πτήσεων, είχαν μάθει τα πράσινα παιδιά να περνάνε νικητές από το Ηράκλειο. Τώρα βέβαια που τα τελευταία 10 χρόνια έχει γυρίσει το τροπάριο και ο Παναθηναϊκός δεν κερδίζει με κάτι γκολ στο 90′ “σφυριλατώντας” την… “καρδιά του πρωταθλητή” τους κακοφαίνεται. Εξ’ ου και η έπαρση και η αλαζονεία, την επόμενη του αγώνα με τον ΟΦΗ, εξ’ ου και οι ατάκες περί “γκέλας του Παναθηναϊκού στο Ηράκλειο”.

Τώρα γιατί θεωρούν ότι ο Παναθηναϊκός γκέλαρε στο Ηράκλειο, όταν τα τελευταία 9 χρόνια μετράει μόνο 2 νίκες, αυτό είναι κάτι που θα το εξετάσουν οι συγγραφείς του μέλλοντος.

Έτσι και αλλιώς το παιχνίδι από μόνο του δεν προσφέρεται για μεγάλη ανάλυση. Ο ΟΦΗ και ο Δέλλας εμφανίστηκαν διαβασμένοι μέχρι κεραίας, βρήκε πρώτος το γκολ που έψαχνε αλλά και αυτή η τόσο κωλόφαρδη ομάδα ευτύχησε να κάνει γκολ την πρώτη και μοναδική ευκαιρία που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Βέβαια και ο ΟΦΗ, για να τα λέμε όλα, ήταν τυχερός που στο 25λεπτο κυριαρχίας του Παναθηναϊκού (46′ – 70′) δεν δέχτηκε γκολ αλλά αυτό το έργο το έχουμε δει πολλές φορές από την ανάποδη και συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο.

Είναι όμως στενάχωρο και πραγματικά έβλεπα σκασμένο τον Δέλλα που ο ΟΦΗ δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη αφού αν δεν δεχόταν αμέσως την ισοφάριση, το ματς θα έγερνε προς τον άσο.

Η εικόνα του ΟΦΗ πάντως σε ένα παιχνίδι υψηλής έντασης, για 35 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο και άλλα 20 στο δεύτερο δείχνει για ακόμα μια φορά πόσο αδίκησε φέτος τον εαυτό του. Αλλά αφού δεν γυρίζει ο χρόνος πίσω, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά.

Για το τέλος άφησα την ατελείωτη κλάψα αυτής της κακομαθημένης ομάδας κάθε φορά που δεν κερδίζει στο Ηράκλειο, παρότι φέτος έχει ξεπεράσει κάθε όριο γραφικότητας. Χθες έπιασαν τις… κάμερες για το πέναλτι του Λάρσον. Με γκρο πλαν, ο Τσέριν ανατρέπει τον Λάρσον, με μονόπλανο δεν τον βρίσκει. Το πως τα κατάφεραν οι μπαγάσηδες να πείσουν ένα σανοφάγο κοινό ότι πέναλτι υπάρχει από μια κάμερα και πέναλτι παράλληλα δεν υπάρχει από άλλη είναι κατόρθωμα. Βέβαια εμείς δεν θα λύσουμε τα ψυχολογικά τους προβλήματα αλλά οκ.

Στην φάση δε που φωνάζουν τα μικρά κακομαθημένα, με Ιωαννίδη και Λουκάο είναι τόσο κοντά τα σώματα που η μπάλα βρίσκει από τον ώμο του Ιωαννίδη, μέχρι τον καβάλο του Λαμπρόπουλου και στο βυζί του Λουκάο αλλά και πάλι βρήκαν να πουν ότι υπάρχει καθαρό πέναλτι.

Πρόπερσι είχαν βρει να μετράνε τα δευτερόλεπτα για τις καθυστερήσεις, χθες βρήκαν να λένε για διακοπές εκείνοι που με τον Βεργέτη είχαν κάνει τέσσερα διπλά και όλοι οι αντίπαλοι τους είχαν παράπονα.

Πόνος είναι θα περάσει, δυστυχώς τα ραντεβού μας ολοκληρώθηκαν χθες αλλά μια παστίλια για τον λαιμό θα ήταν χρήσιμη για την κατάποση.