Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Έλεγα τις προηγούμενες ημέρες στο ραδιόφωνο ότι ήταν πιο βολικό για τον ΟΦΗ να παίξει σε ένα γεμάτο γήπεδο αντιμετωπίζοντας τον ΠΑΣ αντί να πάει να παίξει στο άδειο Πανθεσσαλικό κόντρα στον Βόλο. Ένα ματς όπως αυτό θα μπορούσε να σε κοιμήσει σε περίπτωση που βρισκόσουν νωρίς στο σκορ σε αντίθεση με ένα ματς όπως αυτό των Ιωαννίνων που για τους γνωστούς λόγους σε κρατάει στην τσίτα.
Ο ΟΦΗ βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ και μάλιστα με δυο γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο, σε ένα γήπεδο μιας ιστορικής ομάδας που για τους γνωστούς λόγους το κοινό της συνηθίζει να μαζεύει περισσότερο κόσμο από το συνηθισμένο. Τελικά αυτό λειτούργησε υπέρ του ΟΦΗ στο τελευταίο 20λεπτο όταν και πήγε να γίνει η ολική ανατροπή αφού το γεμάτο γήπεδο έβγαλε αντίδραση απο τους ίδιους τους παίκτες.
Το γεμάτο γήπεδο έδωσε κίνητρο στους παίκτες, τους πείσμωσε, το έδειξαν στο γήπεδο μέσα με κάθε τρόπο πως δεν θα φύγουν ηττημένοι από τα Γιάννενα. Δεν ξέρω, αν στον Βόλο με το σκορ να είναι στο 2-0, θα έβγαινε αυτή η αντίδραση στο τελευταίο 20λεπτο.
Ο ΟΦΗ δεν ήταν καλός στο πρώτο ημίχρονο, έφαγε και τα δυο γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο όπου ήταν αναμενόμενο να μπει δυνατά ο γηπεδούχος και να ψάξει γρήγορα γκολ για να βάλει και την εξέδρα στην εξίσωση. Η πίεση του διαβασμένου Γρηγορίου, πάνω σε Μπάκιτς και Γαγίεγος απέδωσε, ο ΟΦΗ ήταν κομμένος στην μέση και φάνηκε πως θα ήταν ένα δύσκολο απόγευμα όταν το γήπεδο πούλησε τον Μπάκου στην πρώτο φάση του αγώνα. Το 2-0 ήρθε από παιδική αντίδραση συνολικά αμυντικά και ανασταλτικά και την ίδια ώρα δεν μπορούσε να βγάλει καμία φάση είτε από σετ παιχνίδι, είτε από αντεπιθέσεις.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, ο Δέλλας με τις κινήσεις του από τον πάγκο άλλαξε εντελώς την εικόνα του ΟΦΗ. Έβαλε τον Βούρο σε θέση δεξιού μπακ βγάζοντας τον Μαρινάκη που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα με τον Τούτου, πέρασε τον Λουκάο με τον Βραζιλιάνο να εντυπωσιάζει στο ντεμπούτο του και παράλληλα τον Φελιπε με αποστολή να κρατάει μπάλα με το εκτόπισμα του κάτι που δεν μπόρεσε να το κάνει ο αποκομμένος Ισέκα.
Ο Δελλλας ενήργησε απόλυτα σωστά θέλοντας να βελτιώσει το κομμάτι της κυκλοφορίας αλλά κυρίως της κατοχής της μπάλας που ο ΟΦΗ δεν το είχε για 45 λεπτά. Παράλληλα η πλήρης ελευθεριά κινήσεων που έχει δώσει στον Μάρκο Μπάκιτς, έχει μεταμορφώσει τον Μαυροβούνιο που είναι άλλος παίκτης στα δυο τελευταία παιχνίδια.
Η πλάστιγγα έγειρε στην πλευρά του ΟΦΗ όταν ο Δέλλας πέταξε στην αρένα Νέιρα και Μοσκέρα. Ο ΟΦΗ έγινε αφεντικό του αγώνα, η τύχη που του έλειψε σε αλλά παιχνίδια, εμφανίστηκε στο πρώτο γκολ του Μπάκιτς και μετά έδειχνε πως πλέον ήταν θέμα χρόνου η ισοφάριση. Ήρθε με το πέναλτι του Μαυροβούνιου και εκεί ακόμα φαινόταν πως θα έρθει και η ανατροπή αλλά τελικά δεν συνέβη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου με το στοπ του Παντελάκη στον Φελιπε.
Πέρα ωστόσο από τα αγωνιστικά ζητήματα που φαίνεται ξεκάθαρα πως με την πάροδο του χρόνου λύνονται ένα προς ένα, είναι ολοφάνερο πως έχει αλλάξει ριζικά η νοοτροπία σε όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Εκεί που ο ΟΦΗ κατέρρεε μόλις δεχόταν γκολ, πλέον αυτό έχει αφεθεί στο παρελθόν. Η μαχητικότητα που έδειξε στο τελευταίο 20λεπτο δεν είναι μόνο ζήτημα της επίδρασης του Δελλα μέσα στα αποδυτήρια αλλά και στο ότι έχει καταφέρει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να βγάλει στο γήπεδο έναν χαρακτήρα που είχαμε ξεχάσει πως είναι στον ΟΦΗ.