Κανένα δάκρυ για τον Πολυχρόνη…

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για το “αντίο” του Πολυχρόνη Βεζυρίδη τονίζοντας παράλληλα πως δεν πρέπει να πέφτουν δάκρυα για άντρες με Α κεφαλαίο.

Η είδηση που δεν θέλαμε να γράψουμε ποτέ, έγινε πραγματικότητα. Η ανακοίνωση που βγήκε από την Σούπερ Λιγκ που δεν θέλαμε να δούμε, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της. Και τώρα τι γίνεται Πολυχρόνη; Δεν έχω μιλήσει μαζί του, ούτε πρόκειται να τον ενοχλήσω. Όμως, είμαι σε θέση να πιστεύω ότι ΚΑΝΕΝΑΣ σε όλο τον κόσμο δεν ήθελε να τελειώσει την καριέρα του με αυτόν τον τρόπο ένας άνθρωπος σαν τον Πολυχρόνη Βεζυρίδη.

Τον γνώρισα από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του στον ΟΦΗ και κατάλαβα τότε, το καλοκαίρι του 2009, ότι δεν είχε πρόβλημα να ρισκάρει ακόμα και ένα καλό συμβόλαιο προκειμένου να φορέσει την φανέλα της ομάδας. Και παράλληλα να παίξει μπροστά σε έναν κόσμο όπως αυτός του ΟΦΗ. Άλλωστε, ο ίδιος το έχει πει πολλάκις ότι αισθάνεται τυχερός που στα 36 του, του δόθηκε η ευκαιρία να φορέσει την φανέλα μιας μεγάλης ομάδας όπως είναι ο ΟΦΗ.

Το… τέλος μπήκε, αλλά μόνο εντός των αγωνιστικών χώρων. Και κανένας από εμάς δεν χρειάζεται να “κλαίει” και να σκύβει το κεφάλι σκεπτόμενος τον Πολυχρόνη. Κλαίμε και στενοχωριόμαστε για άντρες που δεν ξέρουν πως θα σηκωθούν μετά την πτώση. Ο “Βέζυ” δεν ήταν ποτέ τέτοιος τύπος. Τουλάχιστον, όσο είναι στον ΟΦΗ ο Πόντιος έδειξε τον χαρακτήρα που χρειαζόταν ώστε να μπορέσει να αντέξει τις δυσκολίες της τελευταίας 3ετίας και παράλληλα να εμφανίζεται δυνατός μέσα στο γήπεδο.

Όχι τυχαία και κυρίως χωρίς… σπρώξιμο, όπως άλλοι συνάδελφοι του, έγινε ένας από τους αγαπημένους του κόσμου του ΟΦΗ. Και ας βρέθηκαν κάποιοι που εξέφρασαν την δυσπιστία τους πριν καν τον δουν να υπερασπίζεται την εστία της ομάδας. Ο Πολυχρόνης γρήγορα έγινε ένας από τους αγαπημένους του κόσμου του ΟΦΗ που δεν θα τον ξεχάσουν… Τρανή απόδειξη αποτελούν και τα δεκάδες μηνύματα που υπάρχουν στην σελίδα του στο facebook.

Για περιπτώσεις ανθρώπων όπως ο Βεζυρίδης, δεν χρειάζονται δάκρυα. Γιατί εκείνος δεν είναι ένας αδύναμος άντρας που χρειάζεται μερικά καλά λόγια για να σηκώσει ψηλά το κεφάλι. Μπορεί να το κάνει και από μόνος του. Δίχως καμία στήριξη, δίχως “σπρώξιμο” και κυρίως χωρίς να… “γλύφει”. Ένα ταλέντο που το έχουν αρκετοί στην εποχή μας. Άλλωστε, ο χαρακτήρας του φάνηκε ακόμα και την ημέρα της Γ.Σ. όπου είχε τα κότσια και το θάρρος να εμφανιστεί ενώπιον των μελών της Διοικούσας και να τους “κράξει” κατάμουτρα για τον χρόνο, γεμάτο υποσχέσεις που διανύσαμε τόσους μήνες…

Άλλωστε, δεν ρώτησε κανένας αν ο Βεζυρίδης θα ανακοινώσει, κιόλας, την αποχώρηση του από την ενεργό δράση; Τέτοιος ξεροκέφαλος και πεισματάρης που είναι, μπορεί να κάνει υπομονή για 2 χρόνια και να επιστρέψει πιο δυνατός και πιο σίγουρος το 2014…

Τα δάκρυα πέφτουν για τους ανήμπορους και εκείνους που δεν μπορούν να αντιδράσουν. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Βεζυρίδης μόνο τέτοιος δεν είναι…