Ο “Μπάλο” που αξίζει μεγαλύτερη προσοχή και οι πινελιές του Νταμπράουσκας

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.

Χθες, μην έχοντας τίποτα άλλο ν’ ασχοληθούμε με την επικαιρότητα του ΟΦΗ έγραψα ένα μικρό κείμενο που ανέλυα γιατί μ’ αρέσει ν’ ακούω τον Βάλντας Νταμπράουσκας. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που μη έχοντας την δική μας λογική αλλά και επειδή είναι από μια χώρα που δεν την διακατέχει και το Μεσογειακό ταπεραμέντο, δεν πρόκειται να πει κάτι περισσότερο από αυτό που πραγματικά πιστεύει. Για παράδειγμα ο ΟΦΗ έβαλε επτά γκολ σε ένα φιλικό, όσα δεν είχε βάλει σχεδόν σε όλο τον πρώτο γύρο, και εκείνος βρήκε να πει ότι “στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτεροι”.

Ο Λιθουανός είναι αφοπλιστικά ειλικρινής, δεν έχει καμία διάθεση να κάνει pr ούτε και να πει κάτι περισσότερο από αυτά που πρέπει να πει για το αγωνιστικό κομμάτι. Η χειμερινή διακοπή, οι πέντε εβδομάδες προετοιμασίας αλλά και το timing της έλευσης του 45χρονου προπονητή έκατσαν “κουτί” και στον ίδιο αλλά και στον ΟΦΗ όπου ο ένας είχε μεγάλη ανάγκη τον άλλον. Ήδη μέσα από τα δύο φιλικά που είδαμε με Ιωνικό, Άντερλεχτ οι πινελιές που βάζει ο Λιθουανός είναι εμφανείς. Από την ατελείωτη κίνηση των παικτών μακριά από την μπάλα, μέχρι το 3-5-2 που γίνεται φουλ επιθετικό μέχρι και την μετατόπιση του Μπαλογιάννη στον άξονα που δείχνει να ξανανιώνει.

Το παιδί που πάντα δίνει το 110%, σε όποια θέση να παίζει και δείχνει πως αυτός που δουλεύει, δικαιώνεται. Και ο Λιθουανός που κατά την διάρκεια της προετοιμασίας όταν είδε πως τα δημιουργικά του χαφ ήταν εκτός προπονήσεων εκείνος τον έβαλε στον άξονα με αποτέλεσμα ο “Μπάλο” να τον δικαιώσει. Με μια πληθωρική παρουσία και εντυπωσιακές εμφανίσεις που δείχνει πως το παιδί αξίζει και χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσοχή από αυτήν που του έχουμε δείξει και εμείς οι ίδιοι.

Το 7-0 είναι το τελευταίο που με νοιάζει. Όπως φαντάζομαι και τον ίδιο τον Νταμπράουσκας που ορθά είπε μετά το τέλος του αγώνα πως δεν έχει καμία σημασία το δεύτερο ημίχρονο παρά μόνο το πρώτο. Ο Λιθουανός κατάφερε μέσα σε αυτές τις πέντε εβδομάδες να βάλει τις πινελιές του σε έναν ΟΦΗ που έλειπαν οι ιδέες, η δημιουργικότητα αλλά και κακά τα ψέματα οι παίκτες. Γιατί αυτή η περίοδος είναι η πρώτη και μοναδική από το ξεκίνημα της χρονιάς που στην διάθεση του βρίσκονται σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές άρα και ο ίδιος έχει περισσότερες επιλογές ενώ μέσα στην περίοδο βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν κανονική προετοιμασία, από αυτήν που δεν έκαναν το καλοκαίρι, παίκτες όπως οι Ντίκο, Τοράρινσον, ο Τοράλ που γύρισε μετά τον τραυματισμό του, ο Νέιρα που έπρεπε να γίνεται ειδική διαχείριση με μοναδικό γνώμονα να είναι πανέτοιμος κόντρα στον Ατρόμητο.

Η ομάδα δείχνει ότι είναι σε καλό δρόμο, δείχνει πως ήθελε οπωσδήποτε την διακοπή για να μαζέψει τα κομμάτια της και με τις σωστές κινήσεις που έχει ανάγκη στην επίθεση, όπως στα άκρα της, έναν ή δύο παίκτες που θα της δώσουν το απρόβλεπτο, το διαφορετικό και να την κάνουν ακόμα πιο γρήγορη κοντά στα θέλω του Νταμπράουσκας.