Και κάπου εδώ με την επικείμενη επίσκεψη στον Αχιλλέα τα πράγματα με νίκη γίνονται εξόχως όμορφα. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.
Ο άσος επί του Ατρομήτου και η είσοδος στην εξάδα μας επέτρεψε να κάνουμε ένα πολύ όμορφο δεκαήμερο, η διακοπή συνδυάστηκε με το καλοκαιρινό Ηράκλειο και άλλο που δεν θέλαμε να βγούμε στους εξωτικούς δρόμους της πανέμορφης πόλης μας. Τώρα βέβαια που το ερχόμενο Σάββατο συγκρούονται το Μονακό της Ελλάδας με το Μονακό του Μπέου, μπαίνω σε ένα δίλημμα όμως επειδή θα το επισκεφτώ, σας υπόσχομαι πως από Κυριακή θα σας μεταφέρω τις δικές μου εντυπώσεις για τον όμορφο Βόλο.
Καθαρά προσωπικά το είχα (και το έχω ακόμα) τάμα να επισκεφτώ το Πανθεσσαλικό, να δω την περίφημη πεζογέφυρα με τις αρκουδομαχίες στον τελικό ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ αλλά και βέβαια να γνωρίσω από κοντά την περίφημη φιλοξενία του Βόλου.
Τα παιδιά μας πέρασαν μια εβδομάδα μέσα σε ένα πολύ ευχάριστο mood, είναι σε καλή ψυχολογία και στόχος είναι το τρίποντο απέναντι πάντως σε μια καλοδουλεμένη αλλά και αφελή ομάδα όπως είναι εκείνη του Αμπρασκάλ. Γιατί είναι γεγονός πως όποιος έχει δει τον Βόλο, θα καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: Πως παίζει φουλ επιθετικά αλλά με καμία ισορροπία στις γραμμές της. Είναι μια ομάδα που μπορεί να παίξει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, όπως το έχει κάνει, αλλά επειδή δεν ξέρει να αμύνεται ναι μεν έχει την δεύτερη καλύτερη επίθεση αλλά και την δεύτερη χειρότερη άμυνα με 18 γκολ παθητικό. Και όταν σκοράρεις πολύ αλλά τρως και πολλά, καλιμέντο δεν μπορείς να κάνεις. Κάποια στιγμή ο αντίπαλος μαθαίνει να σε σταματάει, ξέρει να εγκλωβίζει τα ατού σου και όταν δεν έχεις παίκτες με προσωπικότητα για να σε τραβήξουν, τότε εύκολα σε παίρνει η κάτω βόλτα.
Το παιχνίδι του Σαββάτου είναι ένα παρόμοιο με εκείνο του Αγρινίου μόνο που θα αντιμετωπίσει μια ομάδα με σαφώς καλύτερους παίκτες και ανώτερο ρόστερ από ότι αυτό του Παναιτωλικού.
Όμως από εκεί και πέρα το στοίχημα για τον ΟΦΗ είναι πως αν περάσει από τον Βόλο και πάει τέταρτος, ολομόναχος – με βάση το πρόγραμμα των υπολοίπων – τα πράγματα αλλάζουν για την συνέχεια με ένα, ουσιαστικά δύσκολο παιχνίδι – αυτό με τον Ολυμπιακό – μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου.
Το παιχνίδι του Σαββάτου είναι από εκείνα που σου δίνουν ώθηση για την συνέχεια, σε σπρώχνουν προς τα πάνω αλλά κυρίως σου φτιάχνουν την ψυχολογία. Και ο φετινός ΟΦΗ, δεν είναι τυχαίο πως το έχει επικαλεστεί ο Νιόπλιας αρκετές φορές, έχει ανάγκη την θετικότητα και την καλή ψυχολογία. Ο περίγυρος του club προσφέρει αυτά τα στοιχεία σε πολύ μεγάλο βαθμό, ο κόσμος ζεσταίνεται συνεχώς και το μεσημεράκι του Σαββάτου είναι μια καλή ευκαιρία να μας φτιάξει όλους μαζί.
Από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί
Το ματς αυτό είναι απρόβλεπτο.. Μπορεί να πάει από βαρεια ήττα λόγω καλών επιθετικών του Βόλου, σε μεγάλη επιτυχία λόγω σοβαρότητας της ομάδας μας.. Αποφασιστικό σημείο να μη φάμε γκολ στο πρώτο μισάωρο… Εγώ πάντως, ακόμα και να χάσουμε, δεν θα απογοητευτώ, είναι μέσα στις πιθανότητες, ο βόλος είναι καλή ομάδα.
Εγώ θα πω Μάνο ότι είναι ένα κρασ τεστ….δυνατό μάλιστα…εδώ θα φανεί ποιες είναι οι φετινές δυνατότητες μας…
Νερά να κρατάνε απο τη κρήτη οι φροντιστές….και όλα θα πάνε καλά…
Αχιλλέας είναι αυτός….δε πρέπει να τον υποτιμάς.