Politica 89.8
Τρεις λέξεις που έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές από τον ΟΦΗ. Άλλοι τις πιστεύουν, άλλοι όχι. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.
Πέτυχε κάτι ακατόρθωτο ο ΟΦΗ κόντρα στον Ατρόμητο; Όχι.
Σκότωσε το θηρίο; Όχι.
Το έγραψα και μεσοβδόμαδα πως οποιοδήποτε αποτέλεσμα πέραν της νίκης, απέναντι σε μια κάκιστη ομάδα, θα ήταν αποτυχία. Και αποδείχθηκε περίτρανα όσα έγραφα πως ο Ατρόμητος είναι μια κακή ομάδα με καλές μονάδες, όπως αυτή η παιχτούρα ο Μουνίθ, που έχει γεμίσει με παλαίμαχους όπως οι Παπαδόπουλος και Χατζηισαΐας που δεν στρίβουν ούτε με φτερού. Ο ΟΦΗ έχει ακόμα πολύ δουλειά μπροστά του όμως το σημαντικό είναι πως αυτό το γνωρίζουν μέσα στο club. Και ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να γίνει προκειμένου να έρθουν ακόμα μεγαλύτερες βελτιώσεις.
Ο Σαμαράς έχει φαγωθεί να λέει τρία χρόνια “υπομονή, πίστη”. Στα θετικά αποτελέσματα το ενστερνίζονται όλοι, στα αρνητικά το ξεχνούν (επίσης) όλοι. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, έτσι είναι ο αθλητισμός. Όμως το σημαντικό με τον ΟΦΗ είναι πως ότι και να συμβεί, εντός του club δεν αλλάζει τίποτα. Ούτε ο σχεδιασμός, ούτε η φιλοσοφία και κυρίως η προσέγγιση του παιχνιδιού.
Ο ίδιος ο Νιόπλιας τον θυμάμαι από την πρώτη μέρα στην Ολλανδία να μου λέει, όταν τον ρώτουσα “κόουτς πως την βλέπεις την χρονιά φέτος”, πως “δεν ξέρω που θα φτάσουμε αλλά θα είμαστε σίγουρα μια καλή ομάδα”. Και ο φετινός ΟΦΗ είναι μια πραγματικά καλή ομάδα. Αυτό το μαρτυρούν και τα αποτελέσματα του: Μόλις 1 ήττα σε 9 αγωνιστικές, 2 νίκες και ενώ έχει βγει ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα κόντρα σε Άρη, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό. Για να μην επιστρέφω στο παρελθόν, η μοναδική γκέλα που έχει κάνει είναι το 0-0 με την Λαμία, τίποτα περισσότερο.
Αντιλαμβάνομαι πως χρειάζεται να περάσει αρκετός καιρός για να μας φύγουν όλα τα ψυχολογικά που αποκομίσαμε από την περσινή σεζόν όμως ο φετινός ΟΦΗ είναι ομάδα που θα παλέψει για την εξάδα μέχρι τέλους. Και όταν θα έρθει η ώρα του Γενάρη που θα γίνουν οι κατάλληλες και απαραίτητες κινήσεις τότε θα μπορούμε να μιλάμε από άλλη βάση.
Το παιχνίδι με τον Ατρόμητο ήταν ακριβώς ότι περιμέναμε. Ένα γκολ στο 7′ και το ματς τελείωσε. Και με έπιασε μια απορία όταν άκουσα τον Γκουτσίδη να λέει πως “μπήκαμε καλύτερα στο ματς από ότι ο ΟΦΗ” και δεν μπορώ να καταλάβω πως προσδιορίζεται το “καλό ξεκίνημα” που μέχρι να πας για κατούρημα και να γυρίσεις στην θέση σου έχουν παιχτεί επτά λεπτά αγώνα.
Η ξεκάθαρη στόχευση του Νιόπλια πάνω στα χαφ του Ατρομήτου που πέραν του ντεφορμέ Χαρίση οι υπόλοιποι δεν κόβουν ούτε με βαλέ (Μπεντινέλι και Μουνίθ όσο καλοί είναι με την μπάλα με τα πόδια, άλλο τόσο όταν βλέπουν αντίπαλο παίκτη απομακρύνονται μην σκάσει η μπάλα στα πόδια τους) με συνεχής πίεση από Γαγιέγος, Μεγιάδο και γρήγορη μεταφορά στο επιθετικό τρίτο του Ατρομήτου με τον εκπληκτικό Τοράλ ήταν και το στοιχείο που έκρινε το παιχνίδι.
Εάν μάλιστα οι παίκτες του ΟΦΗ δεν ήταν τόσο επιπόλαιοι στην τελική προσπάθεια όπου κάθε επίθεση του μύριζε και γκολ, το κοντέρ θα είχε γράψει πολλά το Σάββατο στο “Γεντί Κουλέ”.
Ο ΟΦΗ στην τετράδα που ακολούθησε, μετά την διακοπή του Οκτώβρη, πήρε όχι απλά δέκα με τόνο αλλά κάτι παραπάνω. Οι δικές μου προσδοκίες έλεγαν για 7 βαθμούς – εκείνος μάζεψε 8 – και πλέον μπαίνει το επόμενο στοίχημα μέχρι το φινάλε του πρώτου γύρου με τα παιχνίδια κόντρα σε Βόλο (εκτός), Ιωνικό (εντός), ΟΣΦΠ (εντός) και Απόλλωνα (εκτός).
Ο Νιόπλιας έχει δίκιο να λέει από το πρώτο 90λεπτο της χρονιάς πως χρειάζεται υπομονή και παράλληλα πίστη στο πλάνο. Το πλάνο για ένα ρόστερ που αν το καλοκαίρι είχε πάρει αριστερό μπακ (εδώ θα γίνει άλλη κουβέντα από Δευτέρα για το αν χρειάζεται η όχι να πάρει τον Γενάρη) και ένα ακόμα εξτρέμ τότε θα μιλούσαμε για ένα υπερπλήρες ρόστερ. Σαφώς και υπάρχουν κενά σε αυτές τις θέσεις, ποσοτικά και όχι ποιοτικά, αλλά μέχρι στιγμής οι παίκτες του ΟΦΗ στα παιχνίδια πρωταθλήματος παρουσιάζουν μια εικόνα απίστευτης προσήλωσης και σκληράδας που εγώ προσωπικά έχω να δω αρκετά χρόνια.
Ο φετινός ΟΦΗ από το καλοκαίρι που βρέθηκε στην Ολλανδία είναι μια ομάδα με ξεκάθαρη ταυτότητα και ακόμα πιο ξεκάθαρες ποδοσφαιρικές ιδέες. Όταν βγάζει την τετράδα του τελευταίου 20ημερου χωρίς τον Ντε Γκούζμαν και τον Νέιρα και βγαίνει αλώβητος τότε προφανώς δεν γίνεται τίποτα στην τύχη. Όλα πάνε βάσει ενός σχεδίου που άλλες φορές θα βγει και άλλες όχι. Αν έβγαινε πάντα δεν θα ήταν ποδόσφαιρο και κυρίως δεν θα ήταν ωραίο το άθλημα. Ο ΟΦΗ με τη νίκη επί του Ατρομήτου δεν πέτυχε κάτι στην βαθμολογία. Όμως κατάφερε και κέρδισε μια συνέχεια που του δίνει ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, παίκτες (Τοράλ) που μπαίνουν στην εξίσωση και δείχνουν πως το κενό του Νέιρα μπορεί να μην φανεί και καθόλου. Όμως κυρίως φέρνει ακόμα μεγαλύτερα χαμόγελα και περισσότερη πίστη στο πλάνο.
Όλα πήγαν καλά χτες αλλά μη ξεχνάμε ότι παίζαμε με τον τελευταίο που δεν έχει καν νίκη.. Τα δύο επόμενα ματς με Βόλο και ιωνικο, θα δείξουν αν θα διεκδικήσουμε την εξάδα με αξιωσεις.. Εγώ θα είμαι πολύ ευχαριστημένος, με τουλάχιστον 15 – 17 βαθμούς στον πρώτο γύρο.. Οτιδηποτε παραπάνω θα είναι θρίαμβος.
ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΜΕΤΡΙΑ (ΦΙΛΕ ΜΑΝΩΛΗ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΓΚΕΛΑΚΑΙ ΤΟ Χ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ) ΑΛΛΑ ΑΡΚΕΤΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΠΟΡΕΙΑ. ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΟ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ.
ΝΙΚΗ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΜΕ ΙΩΝΙΚΟ ΚΑΙ 1 ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΑΤΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ.
Τη σταθερότητα θα λεγα τη βρήκαμε, καθώς αναμενόταν στη μεσαία γραμμή όσο και στην άμυνα που και οι δύο αρχικά γκελάριζαν, αλλά τώρα πλέον είναι τα δυνατά χαρτιά μας. Μπόνους βέβαια και το πείραμα Μπαλογιάννη που τουλάχιστον (δείχνει να) ακυρώνει πλέον την επί 2 χρόνια πάγια εντολή των αντιπάλων μας “βαράτε τους ασύστολα από τα αριστερά”. Το κενό κατ εμέ παραμένει στα πλάγια, όπου η ομάδα “φωνάζει” ότι δεν μπορεί να ανοιχτεί παρά το φιλότιμο όποιων είτε παίζουν είτε συνδράμουν.
Προσωπικά δε θα θελα να ξαναδώ τραγική εμφάνιση τύπου Λαμίας (που ευτυχώς έγινε σε καλό τάιμιγκ, ένα ηχηρό καμπανάκι νωρίς).
Καλησπέρα!Ο ΟΦΗ για να κάνει το άλμα ποιότητας που χρειάζεται χρειάζεται σίγουρα τον Βατερμαν στο τέρμα και έναν επιθετικό χωρίς να σημαίνει αυτό ότι ο Νιόπλιας δεν κάνει καλή δουλειά.
Βλέποντας το ματς με τον Ατρόμητο δεν μου έκανε εντύπωση τόσο η κακή επέμβαση του Επασί σε μια φάση,όσο το ότι με την ευκολία που έβγαζαν σε πλάγιο τη μπάλα οι αμυντικοί που δείχνει ότι ούτε αυτοί δεν έχουν εμπιστοσύνη στον Επασί.
Για τον επιθετικό παρότι ο Ντουρμισαι σκόραρε δύο φορές το Σάββατο, βλέπουμε όλοι ότι ο ΟΦΗ χρειάζεται έναν επιθετικό ο οποίος καινά ξέρει μπάλα (να κινείται,να την κρατάει κ.α.) αλλά και να βάζει γκολ.
Επίσης επειδή αρχίζω και βλέπω καποιους βεντετιζμους στην ομάδα, παρότι ο Νιόπλιας κρατάει ακόμη τα γκεμια,πιστεύω ότι πρέπει η διοίκηση να φανεί περισσότερο και αν θέλει διακρίσεις να μην τα περιμένει όλα από τον Νιόπλια.
Συμφωνώ, αλλά για να βοηθήσει η διοίκηση που συνήθως παραμένει αδρανής, πρέπει και ο νομπλιας να τους το θυμίζει και να επιμένει μέχρι να καλύψουμε τις ελλείψεις που υπάρχουν.. Για τον επασι, δεν έχω ακόμα ολοκληρωμένη άποψη, άλλοτε πιάνει τα άπιαστα κι άλλοτε κάνει πατάτες, πάντως προς το παρόν, ο νομπλιας του έχει εμπιστοσύνη.. Για βεντετισμους, δεν είμαι σίγουρος ποιους εννοείς, αν και πάει το μυαλό μου σε κάνα δυο…
Αν και είναι νωρίς ακόμα, για τις 2 θέσεις της εξάδας (γιατί θεωρώ τον Άρη σίγουρα μέσα), θα παλέψουν 4 ομάδες… Εμείς, ο παο, ο βόλος και τα γιαννινα… Αν στα υπόλοιπα 8 ματς που έχουμε στο γήπεδο μας πάρουμε 15-16 βαθμούς και στα 9 που έχουμε έξω, 7-8, θα είμαστε μεσα σίγουρα..
Ποσοτικά, Μανώλη, δεν είχαμε ποτέ θέμα στα μπακ. Όταν έχεις από νωρίς το καλοκαίρι στη διάθεσή σου Κοροβέση-Λυμπεράκη στα αριστερά (άσε τον Μπαλογιάννη που “έκατσε” στην πορεία) και Μαρινάκη-Ουές στα δεξιά, δε νομίζω ότι τίθεται θέμα ποσότητας. Όσο αφορά την ποιότητα αυτών των παικτών, ναι, μπορούμε να κάνουμε κουβέντα… Όμως, στα εξτρέμ είχες πρόβλημα εξ αρχής. Αυτό το γνωρίζουν όλοι και δε σηκώνει περαιτέρω συζήτηση. Μακάρι να γυρίσει υγιής ο Τσιλιανίδης και να βοηθήσει όσο μπορεί από δω και στο εξής αλλά, γνώμη μου, η ομάδα χρειάζεται άλλον έναν εξτρέμ το Γεννάρη για να βγει η χρονιά. Τέλος, για τη θέση του σέντερ φορ, αν παραμείνουν όλοι υγιείς, μπορούμε να πάμε με τους ήδη υπάρχοντες μέχρι το τέλος. Διαφορετικά, ειδικά αν υπάρξει κάποια αποχώρηση, ίσως χρειαστεί μια ακόμα προσθήκη σε αυτή τη θέση.
Έχει δύο χρόνια και ακούμε για το τσιλιανιδη…όταν και όταν και αν γυρίσει κτλ… δηλαδή φτάνει πια…
Αλήθεια είναι αυτό που λες. Θωρώ ότι έγιναν λάθη στην περίπτωσή του, λάθη που τα πλήρωσε τόσο ο ίδιος ο παίκτης όσο και η ομάδα. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να αλλάξει και από τη στιγμή που τον έχεις στο ρόστερ πρέπει να ελπίζεις ότι έστω και τώρα θα μπει να βοηθήσει. Φτάνει; Δε φτάνει. Γι΄ αυτό γράφω ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον άλλος ένας παίκτης στις θέσεις των εξτρέμ.
Κι εγώ έχω αγανακτήσει πια με την αποκατάσταση του τσιλια… Είμαστε η μόνη ομάδα που είχαμε τόσο μακροχρόνιους τραυματισμους.. Τσιλια, ναμπι, σταικος, φερειρα, βαζ, ακόμα και μεγιαδο.. … Το ιατρικό τιμ φταίει; οι γυμναστές; η κακή φυσική κατάσταση των παικτών; που θα πάει αυτή η ιστορία;
Το κακό είναι ότι πολλοί νομίζουν ότι ο τσιλιανιδης θα είναι ο καλός παλιός Κοσμάς ….αλλά αυτό είναι δύσκολο να γίνει…και αν γίνει θα πάρει χρόνο…. επίσης περιμέναμε πως και πως να γυρίσει πέρυσι και μόλις έπαιξε δύο αγώνες παρτον μέσα ξανά …για αυτό ας είναι υγιής και βλέπουμε…εγώ προσωπικά δεν βασίζομαι καθόλου πάνω του…