Ένας οργανισμός που δεν μπορεί να χαρεί ούτε το ποδόσφαιρο

Ένα παιχνίδι που οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι το ευχαριστήθηκαν, κόσμος βρέθηκε στις εξέδρες και όμως επειδή ήταν αντίπαλος ο ΟΦΗ δεν μπορούν να χαρούν το ίδιο το άθλημα. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.

Τι πιο ωραίο να ευχαριστηθούμε ένα παιχνίδι που πάντα κρύβει εντάσεις ανάμεσα στον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό. Κάτι η προϊστορία, κάτι το παρελθόν που υπάρχει ανάμεσα σε εμάς και σε εκείνους είναι γνωστό πανελληνίως ότι τα μεταξύ τους παιχνίδια και συγκινήσεις κρύβουν αλλά και ιδιαίτερη ποδοσφαιρική ένταση υπάρχει. Και εγώ δεν σας κρύβω πως το ευχαριστήθηκα το ματς της Κυριακής γιατί είδαμε δύο καλές ομάδες, με μπόλικη τακτική από τους δύο προπονητές, με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές και ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα στις εξέδρες της Λεωφόρου. Ακόμα και μετά το τέλος του αγώνα είδαμε δηλώσει υψηλού επιπέδου από τον Γιοβάνοβιτς αποδεικνύοντας τον χαρακτήρα του και το υψηλό επίπεδο που έχει ο Σέρβος τεχνικός που δεν έψαξε να βρει καμία δικαιολογία αλλά αντιθέτως παραδέχτηκε

Υπήρξαν οι ψύχραιμες “πράσινες φωνές” που με αντικειμενικότητα και αμερόληπτα κατέγραψαν την πραγματικότητα πλέκοντας το εγκώμιο του ΟΦΗ, της παρουσίας των παικτών του και της τακτικής που ακολούθησε ο Νίκος Νιόπλιας.

Υπήρξαν όμως και εκείνοι που από την πρώτη στιγμή που τελείωσε το παιχνίδι φρόντισαν και έψαξαν να βρουν ψεγάδια σε μια ομάδα που από πλευράς συμπεριφοράς δεν έχει δικαιώματα ποτέ με τους ποδοσφαιριστές της, πολλές φορές να κατηγορούνται και από εμάς για έλλειψη… τσαμπουκάδων και πάθους.

Και όμως κατάφεραν να σπιλώσουν τον χαρακτήρα δύο παιδιών (Μαρινάκη, Ντουρμισάι) που δεν έχουν δώσει ποτέ δικαιώματα με την συμπεριφορά τους και κατά συνέπεια να κυκλοφορούν ρεπορτάζ copy paste παντού δίνοντας το δικαίωμα στον κάθε λοβοτομημένο να γράφει και να κάνει.

Εάν θέλουμε και εμείς οι ίδιοι να υπάρξει αναβάθμιση του προϊόντος – γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε πως είναι υπέρ μας και όχι κατά μας – πρέπει να αναζητήσουμε τις δικές μας ευθύνες. Όταν ο κάθε λογής ρεπόρτερ προκειμένου να χαϊδέψει τα αυτιά των λοβοτομημένων – ορκ γράφουν ότι πρέπει να γράψουν προκειμένου να προκαλέσουν αντιπερισπασμό στα δικά τους αγωνιστικά χάλια. Αποδείχθηκε και με όσα ακολούθησαν, από τα διαφόρων λογής εξαπτέρυγων πως πρόκειται για έναν οργανισμό που του αρέσει να μυξοκλαίγεται, να διαμαρτύρεται και ακόμα και όταν δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό, να βρει να πει απλά για να πει.

Με τις υγείες σας.