Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον φετινό ΟΦΗ είναι ότι δεν πρόκειται για μια σοφτ ομάδα. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.
Κατά την διάρκεια της περσινής χρονιάς ένα στοιχείο για το οποίο ο ΟΦΗ εγκαλούνταν ήταν η μαλθακότητα που έβγαζε στο παιχνίδι του. Με λίγα λόγια χαρακτηρίζοταν ως μια soft ομάδα που δεν μπορούσε να παλέψει μέχρι τέλους. Η δική μου άποψη είναι πως δεν ήταν θέμα μαλθακότητας και soft αλλά ξεκάθαρης ποιότητας. Ο ΟΦΗ φέτος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιον ως μια soft ομάδα. Και ένταση βγάζει στο παιχνίδι του και αντίδραση και γενικά παλεύει μέχρι τέλους. Κάτι που το έχει κάνει μέχρι το τέλος ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα.
Στο Αγρίνιο έφτασε η ώρα να μπολιαστεί η ένταση με την αύξηση της δημιουργίας. Είναι ένα χαρακτηριστικό για το οποίο έχουμε γράψει και η λύση θα έρθει με το άνοιγμα του παιχνιδιού στα άκρα και το πόσο μεγάλη ένταση θα βγάλει προς τον Παναιτωλικό μέσα από τα χαφ του. Η αύξηση της δημιουργικότητας προς μια επιθετική τριάδα που ενδεχομένως να είναι και εκείνη που θέλουμε να δούμε (Καμάου, Λάμπρου, Ντουρμισάι) ως κανονικότητα θα έρθει από την ένταση και την σκληράδα που θα βγάλει ο ΟΦΗ στο κέντρο. Ο Νέιρα είναι δεδομένο πως προσφέρει αυτά τα στοιχεία και μια πιθανή κοινή παρουσία των Μεγιάδο, Γαγιέγος θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού πρόκειται για χαφ που πιέζουν, προσφέρουν ασφάλεια στην ανασταλτική λειτουργία του ΟΦΗ και ο Χιλιανός δίνει περισσότερα πράγματα δημιουργικά. Ενδεχομένως την Κυριακή, με δεδομένη την απουσία του Ντε Γκούζμαν να χρειαστεί να ανεβάσει τέμπο και να επιχειρήσει να πατήσει την αντίπαλη περιοχή – εφόσον ξεκινήσει βασικός και δεν πάει ο Νιόπλιας (που δεν το πιστεύω) σε μια πιο συντηρητική μεσαία γραμμή.
Ο ΟΦΗ βγάζει σκληράδα στο παιχνίδι του, κανένα μέχρι τώρα δεν το έχει παρατήσει, η ένταση που προσφέρουν τα χαφ του αλλά και ο Ντουρμισάι είναι παράγοντες που έχουν την σημασία τους από την στιγμή ενώ για μένα καθοριστικό θα είναι το σημείο που θα μπορέσει να παίξει με πλάτος, λόγω της παρουσίας Λάμπρου – Καμάου, ώστε να δημιουργήσει προϋποθέσεις για τον “Ντούρμι”.
Το κλειδί θα είναι το τρανζίσιον παιχνίδι και οι στατικές φάσεις. Ο Παναιτωλικός σκοράρει μέσα από αυτές, το ίδιο έκανε σε Λαμία, Περιστέρι και το ζήτημα είναι να μην απειλήσει την περιοχή του Επασί. Όμως από εκεί και πέρα ο Παναιτωλικός, όπως οι ομάδες που έχουν “λάτιν” χρώμα στο παιχνίδι τους γίνεται επικίνδυνος στο τρανζίσιον και την γρήγορη μετάβαση του προς την αντίπαλη περιοχή. Ο ΟΦΗ δεν πρέπει να αφήσει τους παίκτες του Αναστασίου να το κάνουν αυτό, το επέτρεψε στα Γιάννενα και ευτυχώς για εκείνον δεν την πάτησε αλλά στο Αγρίνιο με περισσότερους τεχνίτες παίκτες δεν ξέρω κατά πόσο θα σταθεί τυχερός.
Η ομάδα χρειάζεται κι άλλη επιθετική ενίσχυση… Κατά τ άλλα δεν έχω να πω κάτι άλλο.. Έτσι κι αλλιώς, τελευταία, κανείς δε γράφει κανένα σχόλιο… Νιώθω σα να μιλάω μόνος μου.