Politica 89.8
Να ξεκινήσουμε από την βαθμολογία και μετά από το ματς με την Τρίπολη. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής.
Αν το δούμε το θέμα από το τέλος των τριών αγωνιστικών, ο ΟΦΗ βαθμολογικά είναι κάτι παραπάνω από οκ. Δύο ματς που, προσώρας, δεν είναι για τα μέτρα του και δεν τα έχασε, η δε ισοπαλία με την ΑΕΚ είναι σαν νίκη και ένα ακόμα χινάρι με τον Αστέρα. Σαφώς και όταν είσαι ΟΦΗ, δεν μένεις ευχαριστημένος από την ισοπαλία με την ομάδα της Τρίπολης, όπως και κανείς μας. Αυτό δεν αλλάζει. Το ποδόσφαιρο άλλωστε είναι στιγμές. Σε μια στιγμή όπως την Κυριακή ο Βούρος πήρε 10 ριμπάουντ σαν τον Ρόντμαν και έκανε το 3-3, σε μια άλλη όπως με τον Αστέρα για κλάσματα δευτερολέπτων ο Χριστόπουλος πρόλαβε τον Καστάνιος πριν κάνει το 1-0.
Βαθμολογικά λοιπόν ο ΟΦΗ είναι παραπάνω από καλά. Τρεις βαθμοί, σε δύο ντέρμπι και ένα ματς μπολ εξάδας κόντρα στον Αστέρα που για να μην λαϊκίζουμε την δεδομένη χρονική στιγμή είναι το πιο συμπαγές γκρουπ παικτών από κάθε άλλο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για κακό ή μέτριο ξεκίνημα. Αρκεί να κάνω μια υπενθύμιση πως στα ίδια ματς πέρυσι ο ΟΦΗ μέτρησε ισάριθμες ήττες από Άρη (1-0), ΑΕΚ (0-2) και Αστέρα Τρίπολης (0-1). Άρα οι δέκτες του είναι στο + σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Όσον αφορά την εικόνα του Αστέρα κόντρα στον ΟΦΗ, ας δει κάποιος το ματς με τον ΠΑΟΚ που τον έριξε στα σκοινιά για 65 λεπτά και από τύχη το ματς δεν τελείωσε 3-1 αντί για 0-1 που τελικά έληξε. Ο ΟΦΗ κατάφερε να περιορίσει τον Αστέρα στο δεύτερο ημίχρονο σε παθητικό ρόλο, παρότι ο ίδιος δεν μπόρεσε να βγάλει ούτε 1,5 φάση όμως αν το δείτε από την άλλη πλευρά οι παίκτες του Ράσταβατς έκαναν μόλις 1 σουτ σε 45 λεπτά αγώνα. Αυτό του Καπίγια που μπλόκαρε εύκολα ο Επασί.
Εκεί που το ποτήρι είναι μισογεμάτο αφορά την έλλειψη δημιουργίας στο επιθετικό τρίτο που ξεκάθαρα αντιμετωπίζει μικροπροβληματάκια από την προετοιμασία. Όμως υπάρχουν δικαιολογίες και βάσιμες. Οι τρεις χαφ του ΟΦΗ (Γαγιέγος, Ντε Γκούζμαν, Νέιρα) παίζουν ασταμάτητα, για να γίνει το 3-3 δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό και 72 ώρες αργότερα ήταν υποχρεωμένοι να παίξουν στον ίδιο ρυθμό απέναντι σε μια ομάδα που πιέζει και τρέχει ασταμάτητα. Παράλληλα μια ομάδα που προς το παρόν δεν διαθέτει μεγάλο βάθος πάγκου και είναι υποχρεωμένη να παίζει με τους ίδιους – ειδικά όταν και έχουν προηγηθεί δύο ματς που απαιτούν υψηλή ένταση.
Παρ’ όλα αυτά, ο ΟΦΗ του δευτέρου ημιχρόνου είχε ένταση, είχε κατοχή, αποτελεσματικότητα δεν είχε. Το κακό για τον Νιόπλια, εκεί εντοπίζω το μεγάλο “αν” είναι ότι είναι άτυχος που δεν έχει στην διάθεση του, προς το παρόν, παίκτες που μπορούν να αποτελέσουν game changers και να δώσουν λύσεις μεσοεπιθετικά: Τοράλ, Ναμπί, Τσιλιανίδης. Και αφού δεν έχει στα χέρια του τρεις παίκτες που άνετα (+ τον Μεγιάδο) μπορούσαν να ξεκινήσουν βασικοί, είναι υποχρεωμένος να πορευτεί με αυτούς μέχρι να αρχίσουν οι επιστροφές. Σε ματς όπως το χθεσινό (σημ. Τετάρτη) οι λύσεις που θα μπορούσαν να έρθουν από τον πάγκο, δεν ήρθαν όμως κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα για κανέναν εξ’ αυτών που αγωνίζονται ότι δεν τα δίνει όλα. Ακόμα και σε μια φάση που ο Σόνι έφυγε στην αντεπίθεση, ο Σελίμοβιτς για να τον κόψε, χρειάστηκε να… κάνει τάκλιν στον Νέιρα. Ένα απλό συμβάν λέω. Αυτοί που παίζουν τώρα δίνουν το 100%, κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για έλλειψη προσπάθειας ή κάτι άλλο. Αυτό αποδείχθηκε και με την αναγνώριση της προσπάθειας τους από τον ίδιο τον κόσμο που χειροκρότησε ζεστά μετά το τέλος του αγώνα.
Μανώλη, εγώ θα έλεγα ότι βαθμολογικά είμαστε απλά okay, όχι καλά. Το “καλά” για μένα θα ήταν να παίρναμε ένα 3ποντο και δύο χηνάρια. Άλλωστε, τρία ματς ίσον εννιά πιθανοί βαθμοί αν θέλουμε να μιλάμε για απόλυτες καταστάσεις. Προς Θεού, δε λέω ότι με χαλάνε τα τρία πονταλάκια που έχουμε μαζέψει μέχρι στιγμής, ειδικά βάσει αντιπάλων, αλλά για να πω ότι ξεκίνησα καλά, μια νίκη, ειδικά χτες, την ήθελα.
Όσο αφορά τη δημιουργία, από αυτά που έχω δει, θα έλεγα ότι το ποτήρι είναι μισοάδειο και όχι μισογεμάτο. Θεωρώ ότι απέχουμε αρκετά από την εικόνα ομάδας που βγάζει αυτοματισμούς, που έχει μια ροή στο παιχνίδι της, που πατάει περιοχή με ορθολογικό τρόπο. Η κούραση, για μένα, δεν είναι δικαιολογία. Δεν πιστεύω ότι κλάταραν οι παίκτες στο παιχνίδι με τον Αστέρα (το τρίτο εν σειρά) επειδή δεν υπήρχαν λύσεις από τον πάγκο, διότι και στα δύο προηγούμενα ματς, που θεωρητικά δεν υπήρχε συσσωρευμένη κούραση, δημιουργία δεν είδαμε τίποτε το ιδιαίτερο. Και στην τελική, ο Αστέρας είχε κι αυτός τις απουσίες του και την κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια. Οπότε, ας μην το ρίξουμε εκεί. Σίγουρα, η επιστροφή κάποιων ποιοτικών παικτών, όπως προανέφερες, θα βοηθήσει την ομάδα, θα δώσει έξτρα λύσεις. Όμως, αυτό που πρέπει να γίνει πρωτίστως είναι να δουλέψουν στις προπονήσεις τα κακώς κείμενα και να βρουν την άκρη μαζί με τον προπονητή. Όλα τα άλλα μου ακούγονται δικαιολογίες. Και οι δικαιολογίες έχουν τελειώσει εδώ και καιρό. Τα λέγαμε πέρυσι αυτά…
Καμία δικαιολογία Δημήτρη, απλά είμαι ρεαλιστής και δεν λαϊκίζω. Δεν αναφέρομαι σε σένα, γενικά μιλάω.
Δεν λέω ότι λαϊκίζεις, απλά βλέπεις τα πράγματα πιο αισιόδοξα απ’ ότι πραγματικά είναι. Με τρεις βαθμούς σε τρία παιχνίδια, ανεξαρτήτου αντιπάλου, δεν το λες και καλό. Μέτριο το λες, okay το λες, ενθαρρυντικό το λες, καλό δεν το λες. Κι έπειτα, όσο αφορά τη δημιουργία, όταν έχεις κάνει πέντε-έξι τελικές (υπό καλές προϋποθέσεις) σε τρία παιχνίδια δεν το λες μισογεμάτο το ποτήρι. Μισοάδειο και…βγάλε το λες.
Μήτσο δεν είναι ανεξαρτήτου αντιπάλου. Αν ο ΟΦΗ έπαιζε τρία ματς – για παράδειγμα – με Αστέρα έξω και ΠΑΣ, Λαμία μέσα τότε θα έλεγα πως είναι αποτυχία. Είναι και με ποιους παίζεις…
Μανώλη η ομαδα μεσοεπιθετικά θέλει πολλή δουλειά και φοβάμαι ότι θα έχουμε θέμα διότι δείχνει έλλειψη ενός πολύ βασικού παράγοντα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.Ταχυδυναμικοτητας.Η ομάδα είναι αργή και πέρα απ’ τον Λάμπρου δυσκολεύεται πολύ να πάει στο ένας με έναν.Αν τραυματιστει ένας απ’ τους δυο εξτρέμ (Καμάου, Λάμπρου) δυστηχως δεν βλέπω κάποιον που μπορεί να καλύψει το κενό.Ο φαν Νταινεν δεν είναι εξτρέμ και ο τσιλιανιδης και ναμπι δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα γυρίσουν.(μπορεί να μην επανέλθουν ποτέ στην κατάσταση που ήταν παλιά).Θέλω να πω ότι υπάρχει ένα μεγάλο ρίσκο στο επιθετικό τομέα και μέχρι στιγμής το ποτήρι μεσοεπιθετικά είναι μισοαδειο κατά την άποψη μου.
Μια ζωή ρε Σαρρή ότι δίνουν το 100% και ότι είναι παιχταραδες και ότι έχουμε ομαδάρα και πάμε τρένο ξεπέρασες σε γράφηκοτητα και τον Τσουκαλά
Μανο πολυ σωστα τα γραφεις…. Μερικοι, που τους ακουγα στο γηπεδο, γκρινιαζαν γιατι ο ΟΦΗ …δεν εβαλε τρια γκολ στον Αστερα! Να θυνοσω οτι ο ΟΦΗ , περισι σωθηκε την προτελευταια αγωνιστικη των πλειαουτ και ειχε απεναντι μια ομαδα , που τερματισε 6η και ειναι εδω και δυο χρονια σχεδον η ιδια…. Μερικοι απο αυτους που γραφουν και τα μηδενιζουν ολα, θα ηθελαν στην ομαδα…παικταραδες και εγω το θελω αυτο, οπως και εσυ ,οπως και ο Νιομπλιας, αλλα οταν η Αιντχοβεν ζητα απο τον Γαβρο, για να κρατησει τον δανεικο Μπρουμα 6ε.ε. και αυτος τον στελνει πισω, καταλαβαινουμε οτι ολοι ψαχνουν για το λαχειο … Ο Φιγκειρεδο ηταν κατι τετοιο , αλλα λαχεια δεν σου τυχαινουν καθε μερα…. Αν κατι πρεπει να πω για τον σχεδιασμο των μεταγραφων ειναι η ελλειψη ακραιων… Δεν βγαινει το πρωταθλημα, ουτε καν ο ενας γυρος, με 2 ακραιους…..
Καλές οι ισοπαλίες αλλά ακόμα και 20 ισοπαλίες να κάνεις, μπορεί να περηφανευτεις ότι δεν χάνεις, αλλά πέφτεις κατηγορία.. Δεν έχουμε επίθεση, πάει και τελείωσε.. Χτες, ζήτημα να κάναμε 2 ευκαιρίες σ όλο το ματς… Και αν ο μη γενοιτο, λείψει ο νειρα σε μερικά ματς, ούτε σουτ δεν θα κάνουμε που λέει ο λόγος.. Δεν έχουμε πια αυτοματισμούς αλλά και να είχαμε, ποιος θα βάλει το γκολ, ο καστανιος; φωνάζαμε για φορ όλο το καλοκαίρι, στη κοσμαρα της η διοίκηση… Δεν έχουμε καν ισάξιους αντικατάστατες για τις περισσότερες θέσεις.. Τιμώ τον νομπλια και τον στηρίζω.. Αλλά ο νομπλιας δεν είναι Σίμος, κι αν αγανακτήσει δικαιολογημενα κάποια στιγμή, θα τα βρόντηξει και θα φύγει και κανεις δεν θα τον κακολογησει!
Δεν ήταν τόσο η επίθεση που δε λειτούργησε στα τρία πρώτα ματς όσο το κέντρο. Χάνει σε συνοχή και μόνο ότι βγει σε ατομικές ενέργειες. Πόσο μάλλον όταν έχει μείνει με τρεις βασικούς και παίζει απανωτά ματς. Η τριάδα έκανε μπαμ ότι ήταν σκασμένη, ο Διαμαντής ανέβαινε κόφτης για να προλάβει καταστάσεις, ο Καστανιος πάλευε μόνος μπροστά και ο Νιόπλιας έψαχνε ποιον αμυντικό να βαφτίσει κόφτη. Η συνοχή του είναι που θα στηρίξει την επίθεση και τα άκρα. Ο Νιόπλιας προφανώς έχει επίγνωση των δυσκολιών και γι αυτό πάει με την αντιποδοσφαιρική λογική “πάμε σφιχτά να πάρουμε ότι μπορούμε και απο κει βλέπουμε”. Μόνο μετά τον ΠΑΟΚ και με κάποια επιστροφή εκ των Ναμπί και Τοράλ θα αρχίσουμε να βγάζουμε συμπεράσματα.