Ο ΟΦΗ δεν θέλει “λαχεία” αλλά καλύτερους παίκτες από αυτούς που έχει

Το μέγα κάζο της προηγούμενης χρονιάς που δεν χωράει παίκτες – λαχεία αλλά σίγουρες λύσεις και καλύτερες από τις υπάρχουσες. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Η περσινή χρονιά που ολοκληρώθηκε μετά κόπων και βασάνων πρέπει να αποτελέσει οδηγό για την επόμενη, την μεθεπόμενη κ.ο.κ. Να μην συμβεί ποτέ ξανά τέτοια χρονιά και ανάλογων επιδόσεων, μια καταστροφική χρονιά που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλές μεγαλύτερες πληγές από αυτές που φαίνονται. Η εμπιστοσύνη που κλονίστηκε, τα κάκιστα αποτελέσματα που έφεραν γκρίνια (δικαιολογημένη ως έναν μεγάλο βαθμό), δυσπιστία και μπόλικη δυσαρέσκεια για τις επιλογές που έφεραν την ομάδα στο χείλος του γκρεμού. Γιατί μπορεί ο οργανισμός ΟΦΗ να λειτουργεί στον καλύτερο βαθμό όμως ποδοσφαιρικά η χρονιά απέτυχε.

Εγώ δέχομαι πως η απουσία ονομάτων από το καθημερινό ρεπορτάζ του ΟΦΗ είναι και ένας λόγος που ο κόσμος αγχώνεται όμως αυτό δεν λέει και τίποτα. Η ονοματολογία είναι ένα παιχνίδι που δεν άρεσε ποτέ στον τωρινό ΟΦΗ και πολύ περισσότερο δεν βγάζει και κάποιο αποτέλεσμα. Το ότι απουσιάζουν ονόματα από το ρεπορτάζ του ΟΦΗ δείχνει ξεκάθαρα και το που κινείται ο Σαμαράς. Σε παίκτες από την ξένη αγορά, ειδάλλως κάτι θα είχε ακουστεί από την ελληνική με την ευχή πως θα είναι παίκτες τύπου Σεμέντο και Φιγκεϊρέδο.

Τα γρήγορα αντανακλαστικά στην υπόθεση παραμονής του Νίκου Νιόπλια, οι κινήσεις του Γιάννη Σαμαρά που είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ένα επαγγελματικό τιμ που βάσει των βιογραφικών και της τεχνογνωσίας που φέρνουν αυτοί οι άνθρωποι, δείχνει να διόρθωσε τα περσινά λάθη και τις αστοχίες, είναι μια καλή βάση για την επόμενη σεζόν.

Όμως από εκεί και πέρα και ενώ όλοι μας αναμένουμε με αγωνία τα νέα πρόσωπα που θα έρθουν, σε μια ομάδα που είναι άδεια από την μέση και μπροστά, πλέον την διαφορά δεν θα την κάνουν παίκτες – λαχεία, ούτε και ρίσκα. Η χρονιά δεν χωράει ρίσκα, το έχω γράψει ξανά και η σεζόν που ξεκινάει στις 22 Αυγούστου είναι τόσο σημαντική που δεν μπορεί να βγάλει αμφιβολίες. Η παρουσία του Νίκου Νιόπλια στον πάγκο του ΟΦΗ αποτελεί ένα σημαντικό εφόδιο για τον τρόπο με τον οποίο θα πορευτεί το club όμως πάνω από όλα η ομάδα χρειάζεται παίκτες που θα είναι σε θέση να κάνουν την διαφορά. Δεν συμμερίζομαι το άγχος για καθυστέρηση στις μεταγραφές, θα αγχωνόμουν αν γνώριζα πως δεν υπάρχει κινητικότητα.

Σε όλες τις ομάδες του κόσμου παρουσιάζονται στραπάτσα και ο ΟΦΗ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση. Μεταγραφικά στραπάτσα υπήρξαν την προηγούμενη σεζόν με αποκορύφωμα την επιλογή του Γιάννου που είχε ως αποτέλεσμα να μείνει γυμνός στην επίθεση ή και του Καστάνιος τον περασμένο Γενάρη που για την αξία του δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση ωστόσο ήρθε ανέτοιμος και αυτό παραλίγο να το πληρώσει ακριβά, αν δεν υπήρχαν ο Ντε Γκουζμάν με τον Βάτερμαν.

Ο ΟΦΗ θέλει καλύτερους παίκτες από αυτούς που έχει μέχρι τώρα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Και στον ΟΦΗ ανεβάζουν από μόνοι τους τον πήχη όταν αφήνουν παίκτες να φύγουν ή τουλάχιστον δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για την ελληνική αγορά που για να τα λέμε όλα οι επιλογές είναι λίγες και αυτές κοστίζουν πάνω από 200 με 250 χιλιάρικα τον χρόνο. Στην ζωή δεν παίζει ρόλο η αξία μιας επιλογής αλλά τι επιλογή κάνεις. Ομοίως ισχύει το ίδιο και στο ποδόσφαιρο με πιο φωναχτό παράδειγμα τον Φιγκεϊρέδο των 30.000 ευρώ που όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή του χλευαζόταν από όλο τον ντουνιά.

Το περσινό καλοκαίρι ο ΟΦΗ κατέληξε σε αρκετές περιπτώσεις “λαχείων”. Άλλες του βγήκαν (Διαμαντής, Ντε Γκουζμάν) και άλλες δεν του βγήκαν. Για να ακριβολογούμε οι περισσότεροι δεν βγήκαν, όμως οκ αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα.