Είμαι νευριασμένος και εγώ όπως οι περισσότεροι από εσάς, όχι μόνο για την ήττα αλλα κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο ήρθε. Ασφαλώς και ο ΟΦΗ έπαιξε με την φωτιά, ειδικά στο δεύτερο 20λεπτο του πρώτου ημιχρόνου όπου ο Κάρολ έκανε την μια απόκρουση μετά την άλλη όμως όποιος πει ότι άξιζε την ήττα τότε ή το παιχνίδι δεν είδε ή δεν ξέρει από ποδόσφαιρο.
Ξεκινώντας από τα του ΟΦΗ, θέλω να σας πω ότι εμένα η ομάδα μου άρεσε. Ειδικά στο διάστημα 45′ – 60′ όπου χανόταν η μια ευκαιρία μετά την άλλη. Αυτήν την φορά ο Αναστόπουλος φρόντισε να κάνει σωστή διαχείριση του ρόστερ βάζοντας στο παιχνίδι τον Βάντο που αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη του ΟΦΗ αφού έδωσε ταχύτητα και δυναμική από την αριστερή πλευρά.
Ο ΟΦΗ άρχισε να γίνεται δημιουργικός και έχοντας ως όπλο του την σωστή κυκλοφορία της μπάλας κυρίαρχησε στον αγωνιστικό χώρο.Όμως εκεί ”χτύπησε” η γνωστή γκίνια που αφορά τις χαμένες ευκαιρίες. Και πραγματικά αυτό το πρόβλημα χρειάζεται άμεσα λύση γιατ´ι κάπου κάπου καταντάει κακόγουστο αστείο… Πιστεύω ότι θα γυρίσει η μπάλα και θα αρχίζουν να μπαίνουν τα γκολ αλλά το θέμα είναι πότε.
Σχετικά με την διαιτησία, δεν θα πω κάτι άλλο από αυτό που είδαμε όλοι μας αλλά θα σταθώ στην έλλειψη σεβασμού με την οποία αντιμετώπισαν τον ΟΦΗ αυτοί οι ανεκδιήγητοι διαιτητές. Ο Αρετόπουλος που έδωσε κάρτα στον Κάρολ επειδή φώναζε στους συμπαίκτες του ή ο Κωνσταντινέας που ειρωνευόταν τους ανθρώπους του ΟΦΗ στον πάλι ενώ την ίδια ώρα άφηνε τον Δώνη να κόβει βόλτες και να διαμαρτύρεται συνεχώς…
Υ.Γ. Σωστά στεκόμαστε στις χαμένες ευκαιρίες του Μάντζιου όμως μην ξεχνάτε ότι αυτός ο παίκτης έπαιξε ξεπερνώντας το σοκ ενός σοβαρού ατυχήματος με τα σημάδια να είναι εμφανή στον λαιμό του...
Το έχουμε πει αρκετές φορές ότι οι παίκτες που είναι στον ΟΦΗ γούσταρουν που είναι σε αυτήν την ομάδα και είναι ΜΆΓΚΕΣ!