Τα δυσκολότερα έρχονται, είναι σημαντικό να μείνει ενωμένο το group

Ο ΟΦΗ ξέμεινε, μόλις τον δεύτερο μήνα της χρονιάς, με 19 από τους 31 παίκτες που έχει στο ρόστερ του. Το πρόγραμμα γίνεται ακόμα πιο βαρύ οπότε χρειάζεται ψυχραιμία. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Πέραν όσων είδαμε στην Τρίπολη και την ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος στο παιχνίδι με τον Αστέρα, υπάρχει ένα δεδομένο: Μετά τις δύο αυτοχειρίες του ΟΦΗ κόντρα σε Ατρόμητο, Παναθηναϊκό αντί να βρίσκεται τώρα στους 10 βαθμούς, παραμένει στους έξι. Ψυχολογικά οι τέσσερις βαθμοί κάνουν την διαφορά και ιδιαίτερα στον περίγυρο της ομάδας. Όχι, δεν λέω ότι ο ΟΦΗ θα κινδυνεύσει, ούτε θα αντιμετωπίσει προβλήματα κατά την διάρκεια της χρονιάς. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Επιμένω στην άποψη που έχω εκφράσει εδώ και καιρό πως ο ΟΦΗ είναι καλύτερος από τον περσινό, με πιο γεμάτο ρόστερ και με μεταγραφές που έγιναν στοχευμένα και τον ενίσχυσαν σε όλες τις γραμμές του.

Και η αλήθεια είναι πως με εξαίρεση την πρεμιέρα με τον Παναιτωλικό όπου όντως ο ΟΦΗ δεν άξιζε να πάρει κάτι παραπάνω από την ισοπαλία και το ματς με την Λαμία που το πήρε δίχως να είναι καλύτερος, στα υπόλοιπα που δεν κέρδισε άξιζε, τουλάχιστον, την ισοπαλία. Με τον ΠΑΟΚ το 3-0 είναι μαγική εικόνα, με Ατρόμητο – Παναθηναϊκό έχασε 4 βαθμούς στην τελευταία φάση του αγώνα, με Αστέρα Τρίπολης όλο το πανελλήνιο είδε τι συνέβη. Μιλάμε για μια ομάδα που εγώ προσωπικά, όσα χρόνια κάνω το ρεπορτάζ της, δεν θυμάμαι άλλη σεζόν να έχει τόσους πολλούς μαζεμένους τραυματισμούς και μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα είχε καταρρεύσει ψυχολογικά, ο ΟΦΗ δεν το έχει κάνει. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.

Κόντρα στον Παναθηναίκό παρατάχθηκε χωρίς δύο από τους καλύτερους παίκτες του σε μεσαία γραμμή (Νέιρα, Ναμπί) και άμυνα (Βούρος, Σελίμοβιτς) και όμως, ενώ πολλοί τον είχαν τελειωμένο, η νίκη χάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα.

Σαφώς και τώρα αρχίζει ο ανηφορικός δρόμος. Με ένα πρόγραμμα που συνεχίζει να παραμένει δύσκολο και μια ομάδα που κοντεύει να συμπληρώσει… αποστολή τραυματιών και σε λίγο θα είναι περισσότεροι αυτοί που δεν υπολογίζονται παρά οι υγιείς. Ο ΟΦΗ από την αρχή της χρονιάς δεν έχει παίξει ποτέ πλήρης, δεν αναφέρομαι σε “Τσίλια”, Φερέιρα – η απουσία τους ήταν γνωστή από το καλοκαίρι – στέκομαι όμως στα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην πορεία. Ο Σίμος καλά κάνει, αυτή είναι και η δουλειά του, που δεν αναφέρεται στα προβλήματα και δεν ψάχνει δικαιολογίες όμως εγώ θα σταθώ. Βρείτε μου μια ομάδα που θα καλούνταν να δώσει ματς χωρίς 4, 5, 6, 7 βασικούς παίκτες της, καμία δεν υπάρχει!

Τώρα αυτό που προέχει, με 11 και 12 παίκτες να είναι τραυματίες, είναι να μείνει ενωμένο το γκρουπ και η ομάδα να μετρήσει τις δυνάμεις της στα ματς που έρχονται. Η χρονιά είναι ακόμα στην αρχή, σαφώς και δεν έχει χαθεί ακόμα τίποτα και η πίεση θα αυξηθεί σε περίπτωση που δεν έρθει η νίκη στα επόμενα παιχνίδια. Η ομάδα βγάζει μια πίστη μέσα από τα παιχνίδια, ακόμα και κόντρα στην Τρίπολη και παρότι είχε μείνει με 10 παίκτες προσπάθησε να ισοφαρίσει, αυτό δείχνει μια αντίδραση και έναν χαρακτήρα που έβγαλε μέσα στο γήπεδο.

Τα ματς με ΑΕΚ, Ολυμπιακό είναι υψηλής έντασης, το τρίτο που ακολουθεί κόντρα στον Βόλο είναι ένα 90λεπτο που έχει έναν βαθμό δυσκολίας. Μέχρι τότε το ρόστερ του ΟΦΗ θα έχει γεμίσει ξανά, ο Ντε Γκουζμάν θα έχει μπει πλήρως στο πρόγραμμα και θα δούμε τον Ολλανδό μέσα στο γήπεδο.

Η πίεση θα αυξηθεί, αυτό είναι δεδομένο, άλλωστε αυτό συμβαίνει και είναι απολύτως φυσιολογικό. Ένα παραπάνω συμβαίνει όταν βλέπεις πως σου πάνε όλα στραβά. Ενδεικτικό της πίεσης είναι και οι δηλώσεις του Σίμου. Όταν δεν κερδίζεις με τον τρόπο που δεν κερδίζεις, όταν χάνεις με τον τρόπο που χάνεις, κάποια στιγμή ξεσπάς.

Όμως το σημαντικότερο είναι να μετρηθούν στον ΟΦΗ, να αντιληφθούν το τι ακολουθεί και το γκρουπ που έχει απομείνει να σκληραγωγηθεί ακόμα περισσότερο εν όψει της δύσκολης συνέχειας.