Αν τα ματς γίνονταν τον Μάρτη…

Αν δεν προέκυπτε η πανδημία του κορονοϊού και τα play offs γίνονταν τον Μάρτη θα μπορούσαμε να μιλάμε διαφορετικά. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου ξέρει να αναγνωρίζει. Ξέρει και να επιβραβεύει την φετινή ομάδα που κόντρα στα προγνωστικά, των πολλών, πέτυχε τον στόχο της καταφέρνοντας να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Όντως, κανένας δεν μπορεί να πει ότι ο ΟΦΗ είχε καλή εικόνα κόντρα στην ΑΕΚ. Είναι μια πραγματικότητα πως η εικόνα της ομάδας στο ματς της Κυριακής ήταν απογοητευτική. Όμως εδώ υπάρχει ένα μεγάλο “αλλά” που έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξάγονται οι αγώνες των play offs. Και αυτές οι συνθήκες είναι που κάνουν την διαφορά. Όποιος μπορεί να συγκρίνει το ρόστερ του ΟΦΗ με εκείνα των ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού και ΑΕΚ είναι αφελής ή και κάτι άλλο τουλάχιστον. Δεν χρειάζεται να ωραιοποιούμε καμία κατάσταση και εγώ δεν  πρόκειται να το κάνω, όπως δεν το κάνω και ποτέ μου.

Ο ΟΦΗ του Ιουνίου καλά κάνει και βλέπει τα παιχνίδια ως τέτοια προετοιμασίας για τη νέα χρονιά. Κανένας δεν λέει ότι είναι αδιάφοροι, η συνέντευξη του Κοροβέση έδωσε τα πράγματα στην σωστή διάσταση τους. Κανένας μέσα στην ομάδα δεν βλέπει με αδιαφορία τα παιχνίδια των play offs και στην τελική βρε αδερφέ δεν θα κερδίσει και τίποτα ο ΟΦΗ αν ο Σίμος αφήσει τους παίκτες να παίζουν ολόκληρα 90λεπτα και στο τέλος τραυματιστεί κάποιος από αυτούς παθαίνοντας θλάσεις που θα τους αφήσει έξω τέσσερις και πέντε εβδομάδες. Γιατί αν συμβεί αυτό και με τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν στο τέλος θα παίξω εγώ.

Για να καταλάβετε την αντίφαση με την οποία ζουν ορισμένοι, από την μια ζητούν να παίζουν παίκτες που είναι τώρα στα πρώτα τους βήματα αλλά από την άλλη αν ο ΟΦΗ στηρίξει αυτά τα παιδιά και τα ρίξει μέσα στο γήπεδο και το ματς στραβώσει, τότε θα ρίχνουν ευθύνες γιατί η ομάδα έβαλε τα νέα παιδιά και όχι τους βασικούς. Ήδη, καταλάβατε τι έγινε με τον Γουάλι μετά το ματς με τον Άρη με τον Ισπανό να ακούει τα σχολιανά του.

Το ότι δεν είχε ευθύνη σε κανένα γκολ είναι λεπτομέρεια που την προσπερνάμε.

Πάμε στο δια ταύτα της υπόθεσης. Εάν τα παιχνίδια γίνονταν τον Μάρτη θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους αγώνες με ακόμα μεγαλύτερη κριτική. Βλέπω διάφορους άσχετους και επικίνδυνους να γράφουν διάφορα δεξιά και αριστερά για “αδιαφορία”, “η ιστορία του ΟΦΗ υποχρεώνει την ομάδα να παίζει για τη νίκη” αλλά την ίδια ώρα εάν πεις σε ορισμένους από αυτούς να δουλέψουν κάτω από τον ήλιο για 5-6 ώρες θα διαμαρτυρηθούν ότι δεν μπορούν. Τώρα πως έχουν απαιτήσεις από τους παίκτες να παίζουν με ένταση 100% μετά από τρεις μήνες αποχής, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το καταλάβω.

Αμ το άλλο που διαβάζω είναι ότι “καλά η αποχή δεν επηρέασε τους υπόλοιπους”; Αν μου βρείτε μια ομάδα, με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, που παρουσίασε καλή εικόνα στα δύο παιχνίδια τότε θα το δεχτώ. Αλλά επειδή δεν θα μου βρείτε δεύτερη ομάδα, συνεχίζω και λέω πως πάντα πρέπει να ανυψώνουμε τους άλλους και να υποτιμούμε τον ΟΦΗ.

Εάν η τωρινή διαδικασία συνεχιζόταν από το ματς με την Λαμία και μετά τότε ναι όλα όσα έχουν ειπωθεί μέχρι στιγμής θα ήταν απολύτως σωστά. Όμως όταν μιλάμε για αγώνες με τις τωρινές συνθήκες, δεν μπορούμε να έχουμε πολλές απαιτήσεις. Όχι μόνο από τον ΟΦΗ αλλά από καμία ομάδα.