Δεν τα λέγαμε;

Το απόγευμα της Παρασκευής έγραφα για τα εξτρέμ του ΟΦΗ και τελικά αυτοί έδωσαν το τρίποντο. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Όταν πλέον έχεις δει έναν ολόκληρο γύρο και έχεις αποκτήσει μια εικόνα του πρωταθλήματος, είναι δεδομένο πως μπορείς να “διαβάσεις” καλύτερα τους αντιπάλους του ΟΦΗ. Το ματς με τον Άρη έμοιαζε με ένα “ανοικτό βιβλίο” γιατί πολύ απλά μετά από 13 παιχνίδια μπορείς να αντιληφθείς το τι είναι κάθε μια ομάδα. Ο ΟΦΗ μοιάζει πολύ με τον Άρη: Διαθέτουν και οι δύο μια “εύθραστη” αμυντική λειτουργία αλλά μεσοεπιθετικά είναι εξαιρετικοί. Όποιος πετύχαινε να σβήσει τα ατού του άλλου, θα έπαιρνε τη νίκη.

Όμως υπάρχει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά ανάμεσα στους δυο τους: Ο ΟΦΗ είναι ΟΜΑΔΑ ενώ ο Άρης ναι μεν διαθέτει παίκτες με πλούσιο ταλέντο αλλά δεν βρίσκεται, αυτήν την στιγμή, στο επίπεδο του group παικτών του Γιώργου Σίμου. Το διάστημα 13′ – 35′ αλλά και όλο το δεύτερο ημίχρονο αναδεικνύει τα παραπάνω. Ο ΟΦΗ επενδύει στο group των παικτών που έχει, ξεπέρασε την απουσία του Ναμπί, το σοκ του τραυματισμού του Σεμέντο και χωρίς τον εξτρέμ από το Κάπε Βέρντε παρουσίασε ακόμα καλύτερο πρόσωπο από ότι στο πρώτο 45λεπτο. Η διαφορά των δύο ομάδων είναι πως ο ΟΦΗ επενδύει στην σπουδαία ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Σίμος ενώ ο Άρης επενδύει στο ατομικό ταλέντο κάποιων παικτών που διαθέτει.

Απόρροια όλων των παραπάνω είναι και το γεγονός πως ο ΟΦΗ από το 0-1 μέχρι το 1-1 δεν πανικοβλήθηκε, δεν άλλαξε το στυλ παιχνιδιού του, επέμεινε σε αυτό που μας έχει δείξει 14 παιχνίδια τώρα (με τα καλά του και τα κακά του) και έφτασε στη νίκη πολύ πιο εύκολα από ότι θα πίστευε ο καθένας από εμάς (λόγω των τριών βασικότατων απουσιών που είχε). Ο ΟΦΗ βρήκε τον τρόπο να ζήσει χωρίς τον Μεγιάδο, στο πρώτο ματς μετά τον τραυματισμό του Ναμπί κατάφερε να επιζήσει και χωρίς τον Άγγλο να βγάλει 16 φάσεις (!!) και στο δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού με τον Άρη έδειξε, πως για πρώτη φορά, μπορεί να ζήσει για μερικά παιχνίδια χωρίς έναν από τους πρωταγωνιστές, όχι μόνο δικό του, αλλά ολόκληρου του πρωταθλήματος.

Το παιχνίδι κρίθηκε επί της ουσίας από τους wingers του ΟΦΗ. Ο Σίμος παρέταξε τον ΟΦΗ χωρίς την παραμικρή έκπληξη στην 11αδα του, όπως είχαμε γράψει από την Παρασκευή, και δικαιώθηκε απόλυτα κερδίζοντας κατά κράτος τον Ένινγκ στον τομέα της τακτικής. Ο Κοροβέσης έγινε σκιά του Φετφατζίδη και δεν τον άφησε να πάρει ανάσα, ο Μπρούνο Γκάμα που σκόραρε συνεχώς στα προηγούμενα παιχνίδια, δεν φάνηκε καθόλου και απέμεινε ο Ματίγια να προσπαθεί να φτιάξει το παιχνίδι του Άρη.

Κάπως έτσι, αφού ο ΟΦΗ έκλεισε πολύ καλά τα ατού του Άρη, είδαμε τους δικούς του wingers να πετυχαίνουν τα δύο από τα τρία γκολ της νίκης και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο όταν πλέον απελευθερώθηκαν ολοκληρωτικά οι παίκτες του Σίμου, να κερδίζουν κατά κράτος την μάχη κόντρα στον Σούντγκρεν και τον Σάσα.