Σαν να φάγαμε τρία γκολ…

Εξαρχής είχα πει ότι και η ισοπαλία θα ήταν καλό αποτέλεσμα αλλά η απώλεια του Βουό δεν αναπληρώνεται. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Όπως γράψαμε στην κριτική του αγώνα, ο ΟΦΗ έχασε μια ευκαιρία να πάρει μια σπουδαία νίκη που θα διέγραφε μονοκοντυλιά τις απώλειες στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Όμως και η ισοπαλία δεν είναι αρνητικό αποτέλεσμα. Είχα σημειώσει εξαρχής την σπουδαιότητα του να μην χάσει ο ΟΦΗ στην Λάρισα. Αφενός γιατί δεν θα ξέφευγε ο σημερινός αντίπαλος του και αφετέρου ο ΟΦΗ θα κέρδιζε ψυχολογικά ακόμα περισσότερο για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Ότι μαζεύεις εκτός έδρας, είναι καλό – αρκεί να κερδίζεις τα εντός έδρας ματς.

Ούτως η άλλως για το παιχνίδι λίγα πράγματα μπορούμε να πούμε. Από ΟΦΗ ότι είδαμε, το είδαμε στο πρώτο 45 λεπτό και από Λάρισα δεν είδαμε τίποτα παρά μόνο κάτι εξάρσεις μέσα από στημένες φάσεις. Ο ΟΦΗ κράτησε το μηδέν, σε ροή κανονικού αγώνα, για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι και αυτό δείχνει την βελτίωση που παρουσιάζει η αμυντική λειτουργία της ομάδας. Ότι υπήρξαν ξανά θεματάκια στις στημένες φάσεις, είναι γεγονός όμως αυτό είναι και θέμα αυτοσυγκέντρωσης. Γιατί αλλιώς παρουσιάζεται μια ομάδα σε ένα ματς με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και αλλιώς σε ένα ματς κόντρα στην Λάρισα. Αυτό βέβαια δεν είναι θετικό αλλά αρνητικό και στον ΟΦΗ θα πρέπει να βλέπουν κάθε παιχνίδι με την ίδια σοβαρότητα.

Όμως, συνολικά, το πρόσημο από το ματς με την Λάρισα είναι θετικό. Ο ΟΦΗ παρέμεινε αήττητος για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι (όπου μάλιστα δύο εξ’ αυτών έγιναν εκτός έδρας και ήταν ειδικής βαρύτητας λόγω των ίδιων στόχων) και αυτό δεν παύει να λειτουργεί θετικά στην αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία του γκρουπ.

Εγώ όμως θέλω να σταθώ αλλού. Στον τραυματισμό του Βουό. Δεν σας κρύβω, γιατί γράφοντας τα νιώθω ότι κάνω ψυχοθεραπεία, ότι η είδηση μου χάλασε όλο το απόγευμα. Ο Βουό είναι ένας σημαντικός παίκτης για όλη την ομάδα και όχι μόνο εντός του γηπέδου. Ο Ιβοριανός είναι ένας ποδοσφαιριστής που είναι η χαρά των συμπαικτών του. Τους φτιάχνει την διάθεση με τα αστεία του, στα αποδυτήρια βγαίνει μπροστά για να τονώσει την ψυχολογία των συμπαικτών του και γενικά είναι ένας ποδοσφγαιριστής που ξέρει πως να φτιάνει το κλίμα εντός του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Όσο για την δουλειά του μέσα στο γήπεδο, αυτό είναι κάτι που μπορεί να το δει ο οποιοσδήποτε. Σκοράρει, πασάρει, βοηθάει αμυντικά αλλά και στο τρανζίσιον παιχνίδι με το να τραβάει πάνω του έναν και δύο αντιπάλους και βέβαια είναι εξαιρετικός πασέρ. Η καλή εμφάνιση του ΟΦΗ στο πρώτο 45λεπτο οφείλεται στην παρουσία του Ιβοριανού που είδαμε πόσο έλειψε στο δεύτερο ημίχρονο. Εάν επιβεβαιωθούν οι φόβοι για κάταγμα στον αστράγαλο τότε μιλάμε για απουσία διάρκειας 3-4 μηνών, οπότε όλος ο ΟΦΗ επιθετικά θα στηριχθεί στον Χρήστο Αραβίδη που είναι μαχητικός, έχει τεράστια διάθεση αλλά δείχνει ότι ακόμα είναι επηρεασμένος από την πολύμηνη αποχή.

Το κενό του Βουό δεν καλύπτεται και δεν μπορεί να καλυφθεί. Και δεν μιλάω μόνο εκτελεστικά. Δείτε για παράδειγμα φέτος. Έχει συμμετοχή στα γκολ του ΟΦΗ στη Νέα Σμύρνη, έχει συμμετοχή στο γκολ του Παπαστεριανού κόντρα στον ΠΑΟΚ, σκοράρει κόντρα στον Ολυμπιακό και σήμερα είναι μέσα σε όλες, σχεδόν, τις φάσεις που βγάζει η ομάδα στο πρώτο 45λεπτο.