Εν αρχή ήταν οι Big 4, φέτος θυμήθηκαν στην Αθήνα και τον Άρη – λένε να πουλήσουν και κάτι κλικ παραπάνω και το έκαναν Big 5. Αλλά ο ΟΦΗ έχει τον δικό του Big και θα πάρουν σύντομα χαμπάρι τη νέα εποχή. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Ήδη σιγά – σιγά στην Αθήνα έχουν ξεκινήσει την συχνότερη ενασχόληση τους με τον ΟΦΗ. Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, που δεν τον αντιλαμβάνομαι και το έχω θίξει στο παρελθόν, στην Αθήνα νομίζουν ότι ο ΟΦΗ δεν πουλάει. Τον θυμούνται σε κάτι νίκες (όπως καλή ώρα η προχθεσινή επί του Ολυμπιακού) και σε ειδικές στιγμές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προηγούμενη Πέμπτη: Ο ΟΦΗ γυρίζει σελίδα με την παρουσίαση του νέου ιδιοκτήτη του, με την παρουσία ονομάτων όπως του Γιώργου Σαμαρά και όμως λίγη ώρα μετά το τέλος της εκδήλωσης, ελάχιστα είναι τα Μέσα που προβάλουν αυτές τις ιστορικές στιγμές για τον σύλλογο.
Πλέον, αυτό που περνούν – ξεκάθαρα για εμπορικούς λόγους – είναι η παρουσία του λεγόμενου “Big 5”. Μέχρι πέρυσι είχαν το λεγόμενο “Big 4” και φέτος που ο Άρης γύρισε μετά από τέσσερα χρόνια – ένα περισσότερο από τον ΟΦΗ για να τα λέμε και όλα – τον θυμήθηκαν. Και ο ΟΦΗ; Προς το παρόν ο ΟΦΗ μένει στην απ’ έξω. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει και δεν μπορώ να το κατανοήσω. Μιλώντας παλιότερα σε έναν δημόσιο διάλογο με έναν διευθυντή γνωστής ιστοσελίδας, η απάντηση που μου έδωσε ήταν μάλλον για να αποφύγει την κουβέντα: “Φταίει ο ΟΦΗ”. Το που και το πως φταίει ο ΟΦΗ είναι κάτι που δεν το κατάλαβα ποτέ μου. Σίγουρα πάντως δεν είναι πειστική δικαιολογία γιατί όταν ο ΟΦΗ κάνει τα αυτονόητα, για την δική του ιστορία, όπως το βράδυ της Κυριακής τρέχουν να γεμίσουν τις ιστοσελίδες τους με αφιερώματα και συνεντεύξεις.
Το ότι ο ΟΦΗ επέστρεψε μετά από τρία χρόνια και παρά το κακό ξεκίνημα του στο πρωτάθλημα, παραμένει στην πρώτη εξάδα των εισιτηρίων αυτό είναι κάτι που περνάει απαρατήρητο. Και αν για τον ΟΦΗ και τον κόσμο του, αυτό είναι κάτι αναμενόμενο για τη νέα εποχή δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά πράγματα.
Ήδη, σιγά – σιγά βγαίνουν από τα καβούρια τους. Όχι ότι φτάνει με βάση την δυναμική του ΟΦΗ αλλά είναι μια αρχή. Με τον Μιχάλη Μπούση στο τιμόνι και όλα τα πρόσωπα που συντελούν, πλέον, τη νέα εποχή είναι δεδομένο πως εμάς μας φτάνει να είμαστε διαφορετικοί. Το είπε ο Γιάννης Σαμαράς την προηγούμενη Πέμπτη, το είπε και ο Μιχάλης Μπούσης.
Και είναι ένα γεγονός αυτή η μοναδικότητα. Τόσο ως Κρητικοί (για να γίνω και λίγο σοβινιστής) όσο και ως ΟΦΗ. Πάντα η κουλτούρα του ΟΦΗ και των οπαδών του διέφερε από όλους τους άλλους. Μην ξαναγράφω τα ίδια και γίνομαι γραφικός. Κανένας οπαδός σε όλη την Ελλάδα δεν βγήκε στους δρόμους για να διαδηλώσει μπαίνοντας απέναντι από μια κατάσταση που του είχε λυμένα τα προβλήματα. Ο κόσμος του ΟΦΗ βγήκε στους δρόμους, επαναστάτησε γιατί δεν ήθελε να του έχουν ταμπέλες κολλημένες πάνω στα πρόσωπα τους.
Με τα νέα, άφθαρτα πρόσωπα, που υπάρχουν στον ΟΦΗ και τα πρώτα ψήγματα γραφής που φαίνονται στο νέο ξεκίνημα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως ο σύλλογος θα είναι κάτι διαφορετικό.
Και μπορεί φέτος να μας λοιδόρησαν για την πορεία μας στο ξεκίνημα της χρονιάς όμως η πρώτη απάντηση ήρθε την Κυριακή. Υπομονή και για τα άλλα χτυπήματα και όρεξη να έχετε.
Μανο! Είπαμε ταπεινά κι όχι αλαζονικά (για την τελευταία φράση μιλάω)! Σιγά σιγά και ελπίζουμε ότι όλοι και πάλι θα μιλάνε για εμάς.
Η αρχη έγινε με το γαύρο. Θα ακούνε ΟΦΗ και θθα τρέμουν..
Η αρχη έγινε με το γαύρο. Θα ακούνε ΟΦΗ και θα τρέμουν..