O game changer Θανάσης Ντίνας

Ας μιλήσουμε για μπάλα επιτέλους. Για τη νέα χρονιά και τους παίκτες – βαρόμετρο του ΟΦΗ του ’19. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Ο ΟΦΗ είναι πλήρως προετοιμασμένος για τη νέα χρονιά και απομένουν πλέον τρία κομμάτια για να ολοκληρωθεί το παζλ της νέας χρονιάς. Ήρθαν παίκτες που τους ξέρουμε όπως ο Κοροβέσης και ο Πλατέλλας και άλλοι που περιμένουμε να τους μάθουμε όπως οι Μεγιάδο και Νέιρα. Απαιτήσεις υπάρχουν. Είναι δεδομένο. Και βέβαια ο ΟΦΗ διατήρησε όλους τους πρωταγωνιστές της προηγούμενης χρονιάς, πλην του Μάνου.

Στο ρόστερ του ΟΦΗ διατηρήθηκαν παίκτες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο μεσοεπιθετικά όπως ο Κουτσιανικούλης και ο Βουό. Ο “Κούτσια” με την ποιότητα και την ταχύτητα είναι άψογος και δύσκολα αντιμετωπίσιμος στο ένας εναντίον ενός ενώ ο Βουό θα παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στα εκτός έδρας ματς αλλά και στα εντός απέναντι στους “μικρούς”.

Όμως ο Θανάσης Ντίνας είναι ο παίκτης που εγώ περιμένω πολλά και τον θεωρώ “κλειδί” για τη νέα χρονιά. Είναι στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία (29 χρονών) και παράλληλα προέρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Ο Ντίνας δεν ήταν, ούτε και θα είναι παίκτης Football League. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από την διαφορά που έβγαζε μέσα στο γήπεδο έναντι των αντιπάλων του ΟΦΗ.

Πότε έπαιζε δεξιά, πότε έπαιζε στον άξονα, ήταν ο ποδοσφαιριστής που από τα δικά του πόδια εξαρτώταν ο ρυθμός που επέλεγε ο Παπαδόπουλος και ο ΟΦΗ. Και παράλληλα έδωσε την λύση σε ένα χρόνιο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο ΟΦΗ: Τα γκολ από φάουλ. Δεν θυμάμαι και δεν ξέρω αν κάνω λάθος αλλά από την εποχή του Ντεγιάνοφ ο ΟΦΗ είχε να βρει παίκτη να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα μετά από εκτελέσεις φάουλ.

Και πέρα από τα γκολ, που είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός για έναν μέσο (10), ο τρόπος με τον οποίο άλλαζε τον ρυθμό του ΟΦΗ ήταν εντυπωσιακός.

Ο Ντίνας είναι παίκτης επιπέδου Σούπερ Λιγκ και μπροστά του έχει 3-4 χρόνια πολύ καλής μπάλας. Είναι σε μια ομάδα που τον πιστεύει, δουλεύει με έναν προπονητή που πέτυχε να βγάλει στο γήπεδο – όλα όσα δεν είχαν καταφέρει να βγάλουν όλοι οι προηγούμενοι που είχαν συνεργαστεί μαζί του. Ακόμα και στον Παναθηναϊκό είχε σταθερές συμμετοχές, έφτασε ακόμα και στην Εθνική ομάδα όμως τέτοιες εμφανίσεις δεν είχε πραγματοποιήσει ποτέ.

Ο Παπαδόπουλος τον περιβάλει με πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη και παράλληλα διαχειρίστηκε πολύ καλά τον οργανισμό του, ερχόμενος από ένα πολύ κακό εξάμηνο στα Τρίκαλα. Δεν είναι τυχαία η εντυπωσιακή μετάλλαξη του από το πρώτο μισό της περιόδου μέχρι και το δεύτερο.

Ασφαλώς στην Σούπερ Λιγκ, ο βαθμός δυσκολίας μεγαλώνει όμως ο Ντίνας διαθέτει την ποιότητα αλλά (κυρίως) την ικανότητα να ανταπεξέλθει. Στον ΟΦΗ βρήκε αυτό που έψαχνε και επιπλέον μπορεί να παίξει τόσο στον άξονα, όσο και στα άκρα. Είναι ο παίκτης που δεν δίστασε πέρυσι να πάρει πάνω του την ομάδα όπως στο παιχνίδι της Άρτας και το κυριότερο για εμένα είναι ότι αντέχει το βάρος της φανέλας. Στα δύσκολα βγήκε μπροστά, δεν κρύφτηκε αλλά αντιθέτως πέρασε στην πρώτη γραμμή.

Και αυτό είναι κάτι που λέει πολλά για τη νέα χρονιά όπου το level δυσκολίας ανεβαίνει σημαντικά.