«Λάσο» σε Πόι – Μαρσελίνιο

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για την εξαιρετική μέχρι τώρα Ξάνθη και το «λάσο» που χρειάζεται να μπει στους Πόι και Μαρσελίνιο.

Έκατσα και είδα χθες το παιχνίδι της Ξάνθης με τον Ολυμπιακό σαν να ήταν παιχνίδι του… ΟΦΗ. Ο λόγος ήταν ότι ήθελα να μελετήσω την Ξάνθη εν όψει του παιχνιδιού της ερχόμενης Κυριακής και νομίζω ότι είναι η μόνη ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα που δεν έχει πάρει αυτό που της αξίζει. Εξαιρετική μέχρι στιγμής, τόσο κόντρα στον ΠΑΟΚ όσο και κόντρα στον Ολυμπιακό, αυτό που δείχνει είναι ότι πρέπει ο Αναστόπουλος να πιάσει με “λάσο” τους Πόι και Μαρσελίνιο. Οι δυο Λατινοαμερικάνοι είναι το Α και το Ω των Ακριτών και με την συνεχή τους κίνηση αλλά και μεγάλη ποιότητα που διαθέτουν μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα απέναντι σε κάθε άμυνα.

Θυμηθείτε τι τράβηξαν οι ακραίοι αμυντικοί του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι της Τούμπας και φέρετε στο μυαλό σας το χθεσινό γκολ του Μαρσελίνιο που τράβηξε μέχρι τέλους την προσπάθεια με τον Τοροσίδη μέχρι που εκείνος οπισθοχώρησε δίνοντας του το “πάτημα” για να πετύχει αυτό το καταπληκτικό γκολ. Βέβαια, η επιθετικότητα των δύο ποδοσφαιριστών δημιουργεί κενά στα δύο άκρα της επίθεσης αφού κανένας από τους δυο τους δεν μαρκάρει με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι μεσοεπιθετικοί να είναι σε θέση να κάνουν ότι θέλουν. Δεν είναι τυχαίο ότι και στα δύο παιχνίδια της Ξάνθης, οι αντίπαλοι μεσοεπιθετικοί ήταν οι καλύτεροι παίκτες των ομάδων τους (Βιεϊρίνια – Τζιμπούρ).

Σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι μάχες στην μεσαία γραμμή και ο ΟΦΗ διαθέτει τους κεντρικούς χαφ που μπορούν να επιβάλουν τον ρυθμό τους έναντι του Ντάνι αλλά και τους ακραίους που θα μπορέσουν στο ένας εναντίον ενός. Αυτή η Ξάνθη, σίγουρα δεν είναι αμελητέα ποσότητα όμως σίγουρα δεν είναι και ομάδα που δεν μπορεί να την κερδίσει ο ΟΦΗ. Ο σοβαρός και μεστός ΟΦΗ του δεύτερου ημιχρόνου κόντρα στον Ατρόμητο διαθέτει τις δυνατότητες να φύγει από τα Πηγάδια με κάτι καλό.

Επιθετικά οι Ακρίτες δεν βασίζονται σε κάποιο φορ που είναι σε θέση να κάνει την διαφορά έχοντας μπροστά μόνο τον γρήγορο αλλά αναποτελεσματικό Βλάση Καζάκη. Και είναι δεδομένο ότι οι Γεωργίου – Ταυλαρίδης μπορούν και έχουν τις δυνατότητες για να τον “σβήσουν”. Μαζί με τον Σουάνη δημιουργούν ένα γρήγορο επιθετικό δίδυμο που βασίζεται στην ταχύτητα του και την εναλλαγή της μπάλας μεταξύ των παικτών που βρίσκονται στην επίθεση.

Τον καλό ΟΦΗ δεν τον φοβάμαι και πολύ περισσότερο δεν δεν φοβάμαι την Ξάνθη. Όπως και οι προηγούμενες ομάδες του Μαρίνου Ουζουνίδη, οι Ακρίτες φρόντισαν να μπουν με φόρα στο πρωτάθλημα αλλά μέχρι εκεί. Ο φετινός ΟΦΗ έχει τις δυνατότητες αλλά, κυρίως, το υλικό για να μπορέσει να φύγει αλώβητος από έδρες όπως τα Πηγάδια που δεν συγκινούν…