Politica 89.8
Ο Μανώλης Σαρρής σχολιάζει στο blog του στο Gentikoule τις επερχόμενες εκλογές του Ερασιτέχνη ΟΦΗ και κάνει μια αναδρομή των τελευταίων επτά – οκτώ χρόνων.
Είναι γεγονός πως ο ΟΦΗ ως σύλλογος, παραδοσιακά, χαρακτηρίζεται από τους χιλιάδες φιλάθλους που έχει στο ποδόσφαιρο που αποτελεί και το τμήμα – “καθρέπτη” του. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έξαρση της παρουσίας του οπαδικού κινήματος και σε άλλα σπορ με αποτέλεσμα ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ να μπει στον “χάρτη” του κόσμου του.
Γιατί όμως ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ έφτασε στο σημείο να απαξιωθεί από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου του που αντιμετωπίζει το μητρικό σωματείο του ποδοσφαίρου με καχυποψία και εντελώς παγωμένη διάθεση; Η απάντηση, σε μια μάλλον δύσκολη ερώτηση, είναι πολύ πιο εύκολη από ότι νομίζετε.
Οι διοικήσεις του Ερασιτέχνη ΟΦΗ βολεύονταν χρόνια με την παραπάνω νοοτροπία. Ακόμα και τώρα το καταστατικό του Ερασιτέχνη είναι τόσο απαρχαιωμένο που δεν επιτρέπει σε κανέναν να είναι μέλος (είτε για να εκλεγεί – είτε για να εκλέξει) εάν δεν τηρεί κάποιες προϋποθέσεις.
Επί διοίκησης Ξημέρη, “καθρέπτης” του Ερασιτέχνη αποτελούσε το τμήμα μπάσκετ, πάνω στο οποίο ο κόσμος έβρισκε αποκούμπι λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στο ποδόσφαιρο αλλά και την παρουσία των αδερφών Βατσινά – παράγοντας που είχε ως αποτέλεσμα να στραφεί το ενδιαφέρον – αποκλειστικά και μόνο – στο μπάσκετ. Έτσι, την ίδια περίοδο που το ποδόσφαιρο έπαιζε στην Σούπερ Λιγκ μπροστά σε 3.000 και 4.000 φιλάθλους, το “παλατάκι” στο ΒΑΚ ασφυκτιούσε από κόσμο που πήγαινε να δει τον Χουλιάρα, τον Παναγάκη και τον Τσακιρίδη να αντιμετωπίζουν τις γειτονιές της Αθήνας. Υπήρχαν παιχνίδια που γίνονταν στις 12.00 το μεσημέρι και το κλειστό είχε περίπου 700 – 800 άτομα.
Ο Ξημέρης, ένας από τους εξυπνότερους παράγοντες του ΟΦΗ, “θυσιάστηκε” όταν κλήθηκε να ανακατευτεί με το ποδοσφαιρικό τμήμα. Οι παλινωδίες που περνούσε το ποδοσφαιρικό τμήμα με τα ατελείωτα οικονομικά προβλήματα δεν μπορούσαν να μην επηρεάσουν και τον ίδιο που για ένα διάστημα ήταν πρόεδρος τόσο του Ερασιτέχνη ΟΦΗ, όσο και επικεφαλής της (τότε) Διοικούσας Επιτροπής της ΠΑΕ. Ο Ξημέρης, παρά το τεράστιο του έργο, αποδομήθηκε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα λόγω της “φθοράς” του με το ποδόσφαιρο.
Τα πρώτα προβλήματα στο μπάσκετ
Οι συνεχόμενες ανόδοι του μπάσκετ έκρυβαν κάτω από το χαλάκι τα πολλά οικονομικά προβλήματα του τμήματος. Έτσι, όσο περνούσαν τα χρόνια οι οφειλές μεγάλωναν ολοένα και περισσότερο με αποτέλεσμα τα χρέη να καταπλακώσουν το μπάσκετ και τον Ερασιτέχνη ΟΦΗ. Οι απεργίες των αθλητών αποτελούσαν ένα καθημερινό φαινόμενο πλέον και όλα έδειχναν ότι δεν θα υπήρχε συνέχεια.
Τα “πήλινα πόδια” του Ερασιτέχνη ΟΦΗ
Ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ αποδείχθηκε πως ήταν ένα “πήλινο οικοδόμημα”. Εισφορές από μέλη δεν υπήρχαν αφού… δεν υπήρχαν μέλη (!!) ενώ την ίδια ώρα όλα τα χρήματα τα απορροφούσε το μπάσκετ με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα τμήματα να την βγάζουν πάτσι – πόστα. Η αιώνια αιτιολογία των διοικούντων τον Ερασιτέχνη ήταν ότι “δεν πληρωνόμαστε από την ΠΑΕ και κάπως έτσι δημιουργούνται τα χρέη”. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ δεν φρόντισε ποτέ για το μέλλον του. Ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ επιβίωνε χάρις στο μεράκι κάποιων ανθρώπων που ωστόσο είχαν τις δυνατότητες να ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τα δικά τους αθλήματα: Ο Σπαγουλάκης στο πόλο, ο Βαρβεράκης στο σκάκαι και ο Αντωνακάκης στον στίβο. Αλλά μέχρι εκεί.
Το οικονομικό κραχ του Ερασιτέχνη
Κάπως έτσι, ο Δανδάλης ανέλαβε την προεδρία του Ερασιτέχνη που η αλήθεια είναι πως κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια και κανένας δεν μπορεί να του προσάψει κάτι αρνητικό εκτός από την διάλυση του τμήματος μπάσκετ. Αυτό το γεγονός ήταν το αποκορύφωμα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθούσε ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ σε όλη αυτήν την πορεία των τελευταίων χρόνων. Ο Δανδάλης δεν άντεξε, μόνος (αφού άλλοι πόροι δεν υπήρχαν) και το τμήμα μπάσκετ – αλλά και συγχρόνως το όνομα του ΟΦΗ – καταρρακώθηκε στην συνείδηση της Κρήτης.
Ο όρος “μπαρμπάδια” που καθιερώθηκε από αρκετούς φιλάθλους για πολλά μέλη του Δ.Σ. του Ερασιτέχνη σίγουρα αδικεί αρκετούς από εκείνους αλλά και παράλληλα αντικατοπτρίζει την επαφή με το μητρικό σωματείο του συλλόγου.
Απών στην διάλυση του ποδοσφαίρου
Το σημείο κλειδί για την ανυποληψία στην οποία έπεσε ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ ήταν η διάλυση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Όχι, ότι είχε καμία ευθύνη ωστόσο ο Ερασιτέχνης αποδείχθηκε ότι ήταν μια “σφραγίδα” στην καθημερινότητα του συλλόγου. Τα περισσότερα στελέχη του επιδόθηκαν σε έναν επικοινωνιακό ανταγωνισμό με μοναδικό στόχο το ποιος θα φανεί περισσότερο. Την δε, καυτή περίοδο της υπόθεσης Γκατούζο είχαν παραμείνει σιωπηλοί νομίζοντας ότι θα έρθουν τα εκατομμύρια που θα τους σώσουν όλους.
Μοναδικό κίνητρο η καρέκλα και η θέση
Το χειρότερο όλων είναι ότι οι εκάστοτε διοικήσεις του Ερασιτέχνη, με τεράστια ακίνητη περιουσία, δεν θέλησαν ποτέ να ανοίξουν το σωματείο προς τον κόσμο και να το κάνουν αρεστό προς αυτόν. Αρκετοί πέρασαν από το Δ.Σ. του Ερασιτέχνη έχοντας ως μοναδικό κίνητρο την καρέκλα και παράλληλα την δημοσιότητα που προσφέρει αυτή η θέση. Γιατί από έργα, αν είδατε εσείς κάτι τότε σφυρίξτε μου και εμένα να τα δω…
Kαι τώρα τι;
Τώρα φαίνεται ότι ο Γιάννης Δανδάλης θα επανεκλεγεί και βέβαια κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τιμιότητα του και την αγάπη του για τον ΟΦΗ. Για 3 χρόνια προσέφερε τα μέγιστα ωστόσο είναι γεγονός ότι θα μπορούσε να είχε κάνει περισσότερα. Οι τωρινές εκλογές είναι η ευκαιρία του για να αποδείξει ότι έμαθε από τα λάθη του και μπορεί να γίνει ένας σοβαρός παράγοντας που θα συνδυάσει το όνομα του με την επανόρθωση του Ερασιτέχνη ΟΦΗ.
