Politica 89.8
Μπερδεμένο κεφάλι. Σκέψεις που σε κάνουν να παραλογίζεσαι. Να ψάχνεις το πως και τα γιατί. Γράφει ο Αντώνης Καμπιτάκης στο blog του στο Gentikoule.
Σαν χθες ήταν που μέσα σε κλάματα αποχαιρετούσαμε τον ΟΦΗ στο ματς με Εργοτέλη στο παγκρήτιο.
Σαν χθες ήταν, όταν 28 χιλιάδες κόσμος σήκωνε τα χέρια ψηλά στο ματς με τη Λιβαδειά σώζοντας την παρτίδα για ακόμα μια φορά.
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Διαχειριστές ανάξιοι να σηκώσουν το βάρος του ΟΦΗ. Συμβόλαια ψηλά, μάνατζερ που έκαναν περιουσίες και κόσμος που μασούσε σανό μέσα από τα παχιά λόγια «προέδρων» , «εξυγιαντών».
Το μόνο θετικό ήταν η συσπείρωση του κόσμου . Φτιάξαμε κόσμο , κάναμε οπαδούς και καταφέραμε να έχουμε περισσότερο κόσμο από ότι 4 και 5 γήπεδα της σουπερλίγκας αν και ήμασταν στη Β Εθνική.
Δεκέμβρης μήνας και το μπαμ του Γκατουζο έφερε το τελειωτικό χτύπημα. Ντροπή… Και εκεί άνοιξαν ως δια μαγείας τα συρτάρια της ΕΠΟ και βγήκαν όλα στην επιφάνεια. Πεσιτς, Λοπέζ, Ταυλαρίδης, Ρόβας και και και και.
Θέμα χρόνου η ταφόπλακα και το Τέλος.
Και ήρθαμε στο σήμερα. Λάθη, λάθη, λάθη. Από που να το πιάσεις ρε φίλε; Που να βρεις το δίκιο σου;
Ο ΟΦΗ στην Θέση της Ελλάδας. Χρεωκοπημένος και μόνος. Με ένα συνεταιρισμό να σκοτώνει τον ήδη πεθαμένο.
Ψέματα, υποσχέσεις, λόγια παχιά χωρίς κανένα αντίκρισμα. Με ένα κόσμο παραδομένο και ανήμπορο να αντιδράσει. Κατηγορίες , με παραστάσεις σε εισαγγελείς και αλληλομυνήσεις.
Κινήσεις εντυπωσιασμού που το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα αποδοθεί καμιά ευθύνη και σε κανέναν.
Όμως τον ΟΦΗ τον σκοτώσατε. Του φάγατε το κουφάρι. Και η μόνη σωστή κουβέντα ειπωμένη από το στόμα του Νίκου Μαχλά.
Ο ΟΦΗ θέλει έναν και μόνο έναν ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ και όχι διαχειριστή.
Χορτάσαμε από διαχειριστές . ΟΦΗ είμαι και εγώ αλλά άφραγκος.
Ένας και μόνο ένας να πάρει την ομάδα και να μας στείλει όλους στο διάολο. Να ξηλώσει ότι παλιό υπάρχει , να αποφασίζει μόνος. Ούτε Σύλλογος , ούτε σύνδεσμοι. Τίποτα.
Ο ΟΦΗ, ο δικός σας ΟΦΗ τέλειωσε. Όπως τελειώσατε και εσείς.
Ο ΟΦΗ, ο δικός μας ΟΦΗ ξαναγεννιέται. Μέσα από όλους εμάς. Μέσα από τον κόσμο του. Μέσα από τους συνδέσμους. Μέσα από τη φωνή μας , μέσα από την παρουσία μας. Κρατώντας την σημαία Ψηλά. Πηγαίνοντας σε βόλεϊ, μπάσκετ, ΠΑΝΤΟΥ. Ξηλώνοντας καθετί αλλόθρησκο. Κρατήστε το Ηράκλειο καθαρό.
Ο ΟΦΗ δεν αξίζει Δάκρυα. Το κεφάλι ψηλά. Και ακόμα με μεγαλύτερη ένταση. Στηρίζοντας και περιμένοντας την επόμενη μέρα. Ο Διαλυμένος ΟΦΗ, ο 4ος σε εισιτήρια κόσμος στην Σουπερλιγκ χαλούσε την πιάτσα των κάθε λογής χωριών .
Αυτό αξίζει σε όλους μας. Αυτό αξίζει στον Θοδωρή, τον Στεφανή, στον Μπίλια, στον Σπύρο, σε όλα τα αδέρφια μας που κλαίνε στις λύπες μας και τραγουδούν όποτε μας βλέπουν να κυματίζουμε τη σημαία. Στον ΑΔΕΡΦΟ μας τον Αλέξη που τραβά το δικό του Μαρτύριο.
Εμείς και μόνο εμείς. Εκεί που είναι η θέση μας στην κερκίδα. Μην αφήσουμε κανένα ΟΜΙΛΗΤΗ να πάει άλλου.
Πεισμώστε, σκυλιάστε, ΟΦΗ είσαι και να είστε σίγουροι ότι όσο ανάβει η σπίθα μας τόσο πιο γρήγορα θα γυρίσουμε να τους χαλάσουμε και πάλι την συνταγή.
Ψηλά το κεφάλι Αδέλφια. Περήφανα, Δυνατά και Αλήτικα , όπως μόνο εμείς ξέρουμε…
Και κάτι τελευταίο για όσους ονειρεύονται και πάλι καρέκλες . Αγοράστε διαρκείας , μείνετε στην κερκίδα και μακριά από τον ΟΦΗ μας «διοικητικά»…
