Politica 89.8
Ο 30χρονος μέσος του ΟΦΗ μίλησε στην Ελευθεροτυπία για το πως ξεκίνησε την καριέρα του εκφράζοντας την πίστη του για τις δυνατότητες της ομάδας.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μιχάλης Φραγκουλάκης
– Πώς μπήκε στη ζωή σου το ποδόσφαιρο;
«Όπως και τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου, έτσι και εγώ λάτρευα το ποδόσφαιρο Σε ηλικία 8 ετών είπα στον μπαμπά μου να πάω στις ακαδημίες του ΟΦΗ και έτσι ξεκίνησα».
– Και η πορεία που ακολούθησες;
«Πέρασα από όλα τα στάδια της ομάδας, ακαδημίες, τον ΟΦΗ ’94 μια θυγατρική ομάδα που έπαιζε στο περιφερειακό και μετά υπέγραψα το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Άργησα λίγο, βέβαια, να γίνω επαγγελματίας. Είχα και έναν δανεισμό στον Ατσαλένιο».
– Το 2006 πήγες και στον Εργοτέλη…
«Ακριβώς, πέρασα έξι ωραία χρόνια στην ομάδα του Εργοτέλη».
Θυμάσαι ποιον ποδοσφαιριστή θαύμαζες από μικρός;
«Τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο. Πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής».
– Η Εθνική μας έχει μπροστά της δύο πολύ σημαντικά παιχνίδια που θα κρίνουν την παρουσία της στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Πώς το βλέπεις;
«Ο αυριανός αγώνας είναι πολύ δύσκολος κόντρα σε μία πολύ καλή ομάδα. Ελπίζω να κερδίσουμε, γιατί οι διεθνείς μας έχουν δείξει ότι αν είναι καλά μπορούν και κάνουν πολλά πράγματα».
Θα ήθελες να είσαι και εσύ παρών; θεωρείς την Εθνική ένα απραγματοποίητο όνειρο μέχρι στιγμής;
«Για εμένα δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός η Εθνική. Κατάφερα πολλά μέχρι τώρα, αγωνίστηκα σε μεγάλες ομάδες και στη Σούπερ Λιγκ, οπότε όλα καλά».
Θυμάσαι την καλύτερη και τη χειρότερη στιγμή στην καριέρα σου;
«Ασφαλώς. Η καλύτερη στιγμή είναι το πρώτο γκολ που έβαλα! Τη σεζόν 2007-08, αν θυμάμαι καλά, με τη φανέλα του Εργοτέλη κόντρα στην ΑΕΚ. H χειρότερη είναι σίγουρα ο υποβιβασμός πρόπερσι με την ίδια φανέλα».
– Την περασμένη χρονιά βρέθηκες για πρώτη φορά εκτός Κρήτης, στην Τρίπολη…
«Δεν έχω παράπονο από το πέρασμά μου στον Αστέρα, ήταν μια ωραία χρονιά Ασφαλώς και θα μπορούσα να τα έχω πάει καλύτερα, όμως».
– Τι στόχους έχεις θέσει προσωπικά για τη φετινή σεζόν;
«Τα πράγματα δεν έχουν ξεκινήσει όπως θα τα θέλαμε, αλλά εύχομαι να αλλάξουν σύντομα και να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας».
– Εκτός ποδοσφαίρου, τι σε γεμίζει;
«Είμαι λάτρης της θάλασσας! Μου αρέσει πολύ το ψάρεμα».
– Αγαπημένη παραλία;
«Πολλές, αλλά θα σου πω αυτή που δεν έχω καταφέρει να πάω ακόμα, τον Μπάλο στα Χανιά».
– Για ποιο πράγμα στη ζωή σου νιώθεις περήφανος, εκτός της μπάλας;
«Για την οικογένειά μου! Έχω ένα παιδάκι δύο ετών».
– Πόσο άλλαξε η ζωή σου με τον ερχομό του παιδιού;
«Αλλάζουν τα πάντα. Παίρνει αξία η ζωή σου και καταλαβαίνεις αυτά που σου έλεγαν και εσένα οι γονείς σου, π.χ. πρόσεχε αυτό, πρόσεχε το άλλο».
-Τι εύχεσαι προσωπικά;
«Καταρχήν, υγεία. Σίγουρα το ποδόσφαιρο δεν τελειώνει ποτέ, ωστόσο είμαι ευχαριστημένοι που βρίσκομαι και αγωνίζομαι στον τόπο μου».
