Politica 89.8
Ο παλαίμαχος άσος του ΟΦΗ με συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία εξιστορεί το πώς ξεκίνησε να φοράει τα «ασπρόμαυρα», το πώς πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ αλλά και το γιατί «κρέμασε» τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις 31 χρονών.
Ο Μιχάλης Τζιράκης αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ΟΦΗ. Όχι μόνο γιατί φόρεσε και τίμησε την «ασπρόμαυρη» φανέλα αλλά και γιατί μέσα από τις δικές του ενέργειες ιδρύθηκε ο ΟΦΗ ’94 που αποτέλεσε ένα εργοστάσιο ποδοσφαιριστών για τον σύλλογο.
Ο ίδιος μιλάει στην Ελευθεροτυπία για το πώς ξεκίνησε την καριέρα του στον ΟΦΗ: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη συνοικία Πατέλες στο Ηράκλειο, που ήταν μία ποδοσφαιρική γειτονιά με πολλές αλάνες για μπάλα. Στα 13 μου πήγα στους ερασιτέχνες του ΟΦΗ και σημαντικό ρόλο στην καριέρα μου έπαιξε ο προπονητής Γιώργος Στρατάκης. Ξεκίνησα να παίζω σέντερ φορ, αλλά την παραμονή ενός αγώνα με τον Ολυμπιακό δημιουργήθηκε θέμα με τον λίμπερο της ομάδας, τον Κροάτη Φιλίπ Ιβάντα, και ο προπονητής μου, ο Λες Σάνον, μου ζήτησε να παίξω στην άμυνα. Δεν του έφερα καμία αντίρρηση, γιατί τότε για μένα πάνω απ’ όλα ήταν ο ΟΦΗ. Έκτοτε δεν ξαναέπαιξα στην επίθεση».
Αλλά και για τον θρύλο του «Γεντί Κουλέ» όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος άρχισε να γιγαντώνεται την δεκαετία του ’70: «Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 ξεκίνησε να χτίζεται ο θρύλος τού “Γεντί Κουλέ”. Ήταν μία από τις πιο καυτές έδρες του πρωταθλήματος, και οι αντίπαλοι μας έχαναν από το… αεροδρόμιο. Παίζαμε μπροστά σε 12.000 κόσμο και στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα».
Ο ίδιος θυμάται το ιστορικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και το 3-3 με το οποίο ο ΟΦΗ έκοψε το πρωτάθλημα από τους Πειραιώτες στέλνοντας τον τίτλο στην ΑΕΚ: «Στην έδρα μας το παιχνίδι που θυμάμαι ακόμα ήταν αυτό της περιόδου 1978-1979 με τον Ολυμπιακό. Ηταν τελευταία αγωνιστική, οι Πειραιώτες ήθελαν μόνο νίκη για να πάρουν τον τίτλο, ενώ με ισοπαλία ή με νίκη δική μας το πρωτάθλημα θα το έπαιρνε η ΑΕΚ. Το ματς εξελίχτηκε σε θρίλερ. Προηγηθήκαμε 1 -0 στο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός μας ισοφάρισε, αλλά με δύο γκολ του Δημήτρη Παπαδόπουλου πήραμε κεφάλι στο σκορ με 3-1 Μέσα σε ένα δίλεπτο δεχτήκαμε δύο γκολ και μας ισοφάρισαν, αλλά ο τίτλος με χιτσκοκικό τρόπο πήγε στην ΑΕΚ».
Η μεταγραφή στην ΑΕΚ…
Το καλοκαίρι του 1980, ο Μιχάλης Τζιράκης έφυγε για την ΑΕΚ την φανέλα της οποίας φόρεσε μέχρι το 1985. Ο ίδιος λέει για την παρουσία του στην Ένωση ότι «όταν έκλεισα οκτώ χρόνια στον ΟΦΗ, δέχτηκα πρόταση από την ΑΕΚ. θεωρώ πως ο Λουκάς Μπάρλος είναι ο μεγαλύτερος πρόεδρος που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα. Ήταν μία τεράστια προσωπικότητα, αγαπούσε παράφορα την ΑΕΚ, έδωσε και την ψυχή του γι’ αυτήν και δημιούργησε μία υπερομάδα. Ο Μπάρλος μου είχε αδυναμία και όποτε πήγαινα στο γραφείο του με αποκαλούσε “Κρητίκαρο” και “γίγαντα”. Ήταν άνθρωπος έξω καρδιά και, για να καταλάβετε το επίπεδό του, θα σας πως ότι παρ’ ότι δεν ήταν υποχρεωμένος να δώσει λεφτά στον ΟΦΗ για τη μετεγγραφή μου, αφού ήμουν ελεύθερος, τους έδωσε 8 εκατομμύρια δραχμές.
Συνολικά η μετεγγραφή μου είχε πάει 22 εκατομμύρια δραχμές, ποσό μυθικό για την εποχή».
… Και η αποχώρηση σε ηλικία 31 χρονών!
Ο ίδιος επέστρεψε στον ΟΦΗ το καλοκαίρι του 1985 όμως προς έκπληξη όλων ολοκλήρωσε την καριέρα του μόλις στα 31 του χρόνια ενώ δεν διστάζει να πλέξει το εγκώμιο του Νίκου Αλέφαντου:
«Όταν επέστρεψα στον ΟΦΗ, είχα μόνο φίλους, αφού με τη μετεγγραφή μου έφερα λεφτά στην ομάδα, που ία είχε ανάγκη. Παρ’ ότι είχα συμβόλαιο και ήμουν αρχηγός, αποφάσισα να σταματήσω το ποδόσφαιρο το 1985. Δεν κάθισα να τους κοροϊδεύω για να παίρνω τα λεφτά. Στην καριέρα μου γνώρισα και τον Νίκο Αλέφαντο, για τον οποίο μπορώ να γράψω ένα βιβλίο, θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους προπονητές. Ήταν δάσκαλος για μας και τον ΟΦΗ τον βοήθησε».
