Ο πρώην τεχνικός του ΟΦΗ αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για την παρουσία του στην Κύπρο, αλλά και στην επόμενη… μέρα της προπονητικής του καριέρας.
«Κάθε σύλλογος και κάθε χώρα παρουσιάζει τις δικές της προκλήσεις. Πρέπει να προσαρμοστείς στο περιβάλλον, την κουλτούρα, τον τρόπο εργασίας. Η Ομόνοια είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Κύπρο, οι φίλαθλοί της ακολουθούν τον σύλλογο όπως οι φανατικοί ακολουθούν τη θρησκεία τους! Θα πάρω πολύ ωραίες αναμνήσεις από εκεί, γιατί είχαμε μια πολύ καλή πορεία στο Conference League, προκριθήκαμε στη League Phase, κερδίζοντας πέντε στους έξι προκριματικούς αγώνες. Παίξαμε εξαιρετικά επιθετικό ποδόσφαιρο και πετύχαμε πολλά γκολ».
«Δεν ήταν εύκολο να παίζουμε σε δύο διοργανώσεις, τόσο στο Conference League όσο και στο πρωτάθλημα, αλλά παρ’ όλα αυτά έφυγα από την Κύπρο με σχεδόν ίδιους πόντους ανά παιχνίδι και ποσοστό νικών όπως είχα στη Χάιντουκ και τη Λουντογκόρετς. Αυτό ήταν αρκετό για να παλέψουμε για τον τίτλο στην Κροατία ή τη Βουλγαρία, αλλά όχι στην Κύπρο».
Για την αποχώρησή του: «Οι αλλαγές προπονητών στην Κύπρο είναι αναπόφευκτες. Αν δεν κάνω λάθος, έχουν ήδη γίνει 13 αλλαγές προπονητή τη φετινή σεζόν, σε 13 αγωνιστικές! Η Κύπρος είναι μεταξύ των παγκόσμιων ηγετών σε αυτή την κατηγορία. Και όταν συμβαίνει αυτό, είναι δύσκολο να προγραμματίσεις εκ των προτέρων και να εργαστείς με ένα σχέδιο ή στρατηγική. Συνήθως πηγαίνεις σε ένα παιχνίδι σαν να είναι στραμμένο ένα όπλο στο κεφάλι σου. Κερδίστε, αλλιώς θα πυροβοληθείτε».
Για την… επόμενη μέρα: «Πήρα άδεια τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, ξεκουράστηκα, σκέφτηκα, ανέλυσα, ταξίδεψα, γνώρισα νέους ανθρώπους, πέρασα χρόνο με την οικογένειά μου… Έκανα ό,τι δεν είχα χρόνο όταν δούλευα. Η δουλειά στην Κύπρο δεν κράτησε όσο ήθελα, και τώρα πρέπει να προχωρήσω, να κάνω ένα νέο βήμα».