Politica 89.8
O Τραϊανός Δέλλας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στην τηλεόραση Creta, όπου αναφέρθηκε σε όλους και σε όλα – Τι είπε για την σχέση του με την οικογένεια Μπούση, την προσωπική του ζωή, τον ΟΦΗ ως αντίπαλο αλλά και τα επόμενα χρόνια του Ομίλου
Εκτός από προπονητής του ΟΦΗ, ο Τραϊανός Δέλλας έχει γράψει την δική του ιστορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Ο «Τράι» αποτελεί μία σπουδαία ποδοσφαιρική προσωπικότητα για την χώρα μας, με αναγνώριση και στο εξωτερικό και στην πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Box Out με τον Βασίλη Σκουντή στην Τηλεόραση Creta αναφέρθηκε σε πολλά «κομμάτια» της ποδοσφαιρικής ζωής του.
Μεταξύ άλλων, ο «Κολοσσός» αναφέρθηκε στην γνωριμία του με την οικογένεια Μπούση, με την οποία έχει πλέον οικογενειακούς δεσμούς, ενώ αποκάλυψε πως είχε σκοπό να μην εργαστεί ποτέ στον ΟΦΗ, με στόχο να μην διαταραχθεί η σχέση του με τον Μιχάλη Μπούση και τους γονείς του. Στη συνέχεια, μίλησε για την απόφασή του να γίνει κάτοικος Ηρακλείου, τις εμπειρίες που έχει ως αντίπαλος του ΟΦΗ, σαν παίκτης της ΑΕΚ, αλλά και για τα επόμενα χρόνια της ομάδας.
«Σίγουρα ο κόσμος θέλει νίκες και καλό θέαμα. Όμως είναι πολλά στην μέση, δεν παίζουμε Playstation» είπε μεταξύ άλλων ο προπονητής του ΟΦΗ, δείχνοντας την πίστη του στους ποδοσφαιριστές του, αλλά και στο πλάνο της ομάδας.
Το μεγαλύτερο μέρος όλων όσων είπε ο Τραϊανός Δέλλας για τον ΟΦΗ στην εκπομπή Box Out με τον Βασίλη Σκουντή στην Τηλεόραση Creta:
Για το πλάνο του και την φιλοσοφία του στο ποδόσφαιρο: “Γενικά δεν μ’ αρέσει το αμυντικό ποδόσφαιρο και στον κόσμο αρέσει να βλέπει τις ομάδες του να είναι επιθετικές γιατί στο γήπεδο πάει για το γκολ και το θέαμα, άσχετα ότι στην Ελλάδα αγαπάμε τη νίκη. Τώρα, συγκρίνουμε μια ελληνική ομάδα με την Μάντσεστερ Σίτι; Στο μυαλό όλων των φιλάθλων μπαίνει η άποψη “καλά πως παίζει η Μπαρτσελόνα και δεν μπορούμε να παίξουμε εμείς;
“Όσοι καλοί παίκτες και αν είναι σε μια ομάδα, αν δεν γίνουν μια παρέα δεν μπορούν να πετύχουν κάτι. Ξέρεις, είναι και μια κατάρα του να είσαι παίκτης και μετά προπονητής. Γιατί έχεις περάσει και από τις δύο πλευρές”.
Για την συνύπαρξη του με τον Φραντσέσκο Τότι: “Ο Τότι πέραν του ότι είναι ένα πολύ καλό παιδί, είναι ένας κλειστός χαρακτήρας. Νομίζω πως αυτό το περίβλημα, η άμυνα του, μπροστά σε αυτήν την έκθεση και την δημοσιότητα που είχε στην Ρώμη, δεν μπορούσε να βγει να πιεί ούτε καφέ. Έκλεινε ένα εμπορικό κέντρο για να πάει να ψωνίσει. Αυτό που θα κρατήσω από την εμπειρία μου από την Ρόμα είναι πως όλοι οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές, ήταν και μεγάλοι άνθρωποι. Θα πω ως παράδειγμα τον Καφού που είχε κερδίσει 3 Παγκόσμια Κύπελλα και ήταν πρώτος στην προπόνηση”.
Για την εμπειρία του από το “Γεντί Κουλέ” ως αντίπαλος, παίκτης της ΑΕΚ: “Σαν αντίπαλος του ΟΦΗ, ως παίκτης της ΑΕΚ έπαιζα σε ένα γήπεδο – ηφαίστειο, κάτι που αρέσει σε πολλούς ποδοσφαιριστές. Να παίζουν σε ένα γήπεδο με παλμό, κόσμο και πρόκειται για ένα πολύ ωραίο και εκρηκτικό μείγμα”.
Για την γνωριμία του με την οικογένεια Μπούση: “Είναι γνωστή η σχέση μου με την οικογένεια του Μιχάλη Μπούση, είναι οικογενειακή πλέον, περισσότερο με τον πατέρα του και την μητέρα του. Όταν το 2008 είχα αναζητήσει κάποιους ανθρώπους να με βοηθήσουν στην Αμερική για το οικογενειακό πρόβλημα που είχα, δίχως να τους γνωρίζω μου άνοιξαν το σπίτι τους. Θυμάμαι πως είχα πάει 23 Δεκεμβρίου στο Σικάγο, δεν με γνώριζαν και δεν τους γνώριζα. Κάναμε μαζί Χριστούγεννα και τους έκανα την πρόταση να γίνουν κουμπάροι μου όταν παντρευτήκαμε. Αναπτύξαμε μια σχέση με την οικογένεια. Θα το πω πρώτη φορά: Δεν υπήρχε περίπτωση να έρθω στον ΟΦΗ, από μένα, γιατί δεν ήθελα να διαταράξω τις προσωπικές σχέσεις με τις επαγγελματικές γιατί γνωρίζω πως το ποδόσφαιρο γεννάει πάθη και εντάσεις και παρεξηγήσεις που δεν ήθελα να μπω σε καμία των περιπτώσεων”.
Για την έλευση του στον ΟΦΗ: “Όταν στις 12 Φεβρουαρίου με πήρε τηλ. ο κύριος Μπούσης, σκέφτηκα πως με βοήθησαν στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου και σκέφτηκα πως θα ήταν αχαριστία από την πλευρά μου να αρνηθώ. Ο Μπούσης δεν ήρθε στον ΟΦΗ φέτος, έξι χρόνια ήταν στον ΟΦΗ και δεν το έχω κάνει ποτέ στην ζωή μου να πάρω τηλέφωνο να με καλέσουν. Σε όσες ομάδες πήγα, αυτές με κάλεσαν, εγώ δεν κάλεσα ποτέ κανέναν. Είμαι χαρούμενος γιατί ταιριάζω με το προφίλ του ΟΦΗ, με τους ανθρώπους που απαρτίζουν τον σύλλογο και το όραμα για το μέλλον. Όμως επειδή γνωρίζω την φύση του επαγγέλματος, το πρώτο πράγμα που ζήτησα από τον Μιχάλη Μπούση ήταν πως ότι και αν συμβεί στο μέλλον, δεν θα ήθελα ποτέ να χαλάσουν οι σχέσεις που έχουμε χτίσει”.
Από τον ίδιο τον κ. Μπούση γνώριζα το όραμα του και την ποιότητα και τον πολιτισμό που έχει αλλάξει και πως φέρεται στους αντιπάλους. Γνώριζα από την πρώτη στιγμή τι ήθελε να κάνει και τι θέλει να κάνει. Όπως και ότι πλέον τα έχει φέρει πλέον εκεί που θέλει, μετά τα πρώτα χρόνια της απειρίας. Ξέρω πως πολλά πράγματα που δεν φαίνονται μέσα στο γήπεδο, γιατί εντός είναι δοκάρι και μέσα, δοκάρι και έξω. Ο ΟΦΗ έχει μεγαλώσει με πολλά πράγματα που γίνονται εκτός γηπέδων. Για αυτούς τους λόγους ο κόσμος του ΟΦΗ πρέπει να είναι περήφανος για την ομάδα του”.
Για την προηγούμενη σεζόν που ο ΟΦΗ άλλαξε τρεις προπονητές μέσα σε μια χρονιά: “Όλοι οι προπονητές θέλουν το καλό της ομάδας τους, γιατί είναι καλό και για εκείνους. Από την άλλη πρέπει να γνωρίζουμε πως κανένας προπονητής δεν είναι μάγος. Το θέμα του προπονητή έχει ξεφύγει από το κοουτσάρισμα, είναι πλέον διαχείριση προσωπικοτήτων. Είναι εντελώς διαφορετικές οι γενιές των παικτών και σε αυτήν την λογική θα πρέπει να μπει ένας ολόκληρος οργανισμός, από την διοίκηση μέχρι τους δημοσιογράφους και τον κόσμο. Γιατί ο ΟΦΗ έχει μεγάλες καταβολές και επιτυχίες αλλά δεν πρέπει να μείνει εκεί”.
Για το τι συνάντησε όταν ήρθε στον ΟΦΗ: “Θεωρώ πως και πέρυσι ο ΟΦΗ δεν είχε έλλειψη υλικού, ήταν περισσότερο ψυχολογικό το πρόβλημα. Το στοίχημα, για μένα, όταν ήρθα πέρυσι δεν ήταν οι δύο μήνες αλλά φέτος. Και αυτό είναι ένα στοίχημα για μένα, ότι ξεκινήσαμε από την αρχή”.
Για την αγωνιστική του προσήλωση: “Όλες οι ομάδες μπαίνουν στο γήπεδο για τη νίκη, εξαίρεση οι πολύ μικρές ομάδες που θέλουν να πάρουν κάτι από αυτό. Οι υπόλοιπες παίζουν για τη νίκη. Το θέμα είναι για έναν προπονητή είναι πως κερδίζεις και πως χάνεις ένα παιχνίδι. Αν εγώ κερδίσω ένα παιχνίδι με μια φάση, πρέπει να ανησυχώ. Αν χάσω ένα παιχνίδι με 10 φάσεις τότε θα το βρούμε. Το έχω πει αρκετές φορές πως υπάρχουν πράγματα που δεν είμαι ευχαριστημένος. Είναι πράγματα που δεν τα γνωρίζει ο κόσμος. Έγινε η προσπάθεια; Δεν έγινε; Ακολούθησαν το πλάνο ή όχι; Στο ποδόσφαιρο δεν έχει σημασία τι κάνεις αύριο αλλά τι κάνεις σήμερα”.
Για το ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου: “Έχουμε κάποιες ανομοιομορφίες στην χημεία μεταξύ μας και για μένα αυτό το σημαντικό είναι να βρούμε μια αγωνιστική ισορροπία. Θέλω να βελτιώνεται συνέχεια ως ομάδα όμως σημαντικότερο όλων είναι να βρούμε την ισορροπία μας και να μην υπάρχουν up and down στο παιχνίδι μας. Η πρόθεση μας για εκείνους που θέλαμε να μείνουν, την εκφράσαμε. Τα παιδιά έκαναν τις επιλογές τους, δεν συνέβη όμως αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο και πρέπει να προχωρήσουμε γιατί την ιστορία την γράφουν οι παρόντες και όχι οι απόντες. Ο κάθε ποδοσφαιριστής σου δίνει υλικό να φτιάξεις μια ομάδα. Αν όλοι οι παίκτες που βρίσκονται στο ρόστερ, δεν γίνουν ομάδα, καμία ομάδα δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό της. Στην δική μου λογική έχω την φιλοσοφία πως με το δικό μου υλικό θα προχωρήσουμε. Αυτό έχω, με αυτό θα πορευθώ”.
Για τον φετινό στόχο του ΟΦΗ: “Ο πρώτος στόχος είναι να μπούμε στο γκρουπ 5-8 και από εκεί και πέρα να διεκδικήσουμε ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Μην προτρέχουμε να πάμε στο δεύτερο σκαλοπάτι, να ανέβουμε στο πρώτο και μετά να πάμε στο επόμενο. Μην πηγαίνουμε όμως μακρυά. Στο ποδόσφαιρο όπως και στην ζωή, υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και διακυμάνσεις. Θέλουμε να έχουμε έλεγχο συναισθημάτων, είτε στα θετικά – είτε στα αρνητικά. Σαν άνθρωπος, αν δεν είχα αυτό το στοιχείο επειδή μου έχουν συμβεί πολλά, θα μπορούσα να είχα τρελαθεί. Η ψυχραιμία θα σε κάνει να πάρεις τις σωστές αποφάσεις και να μην παίρνεις εν θερμώ αποφάσεις”.
Για την δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομής του ΟΦΗ: “Όταν είχε έρθει στην αρχή στο Ηράκλειο, ζητούσε την γνώμη μου και το όραμα του ήταν οι ακαδημίες. Του είχα πει τότε πως όλα αυτά είναι καλά, αλλά το ζητούμενο ήταν η πρώτη ομάδα. Αυτήν την στιγμή, ο ΟΦΗ πέραν κάποιων παιδιών που παίζουν, έχει από κάτω πράγμα να κάνει με τις ακαδημίες που λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο ώστε να τροφοδοτεί την πρώτη ομάδα. Θα μου πεις, μπορεί ο ΟΦΗ κάποια στιγμή να έχει μόνο τέτοια παιδιά; Όχι. Αλλά θα μπορεί να έχει παιδιά που θα πρωταγωνιστούν και ο ΟΦΗ θα είναι ένα σκαλοπάτι για αυτά ώστε να πάνε σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα”.
Για το πως νιώθει ο ίδιος στις σχέσεις του καθημερινά: “Αυτό που κάνω είναι να δείχνω απεριόριστο σεβασμό στους παίκτες, τους συνεργάτες μου και στους αντιπάλους. Και περιμένω να εισπράξω τον σεβασμό, δεν τον επιβάλλω”.
Για την ατάκα που είπε πως “έχω τους καλύτερους παίκτες του κόσμου”: “Είμαι υπέρ της λογικής γιατί αυτούς έχω. Όταν ήμουν παίκτης, με ενοχλούσε αυτό “έλα μωρέ με τον Δέλλα”. Έφευγε ο Δέλλας έλεγαν “καλά έφυγε και πήρες αυτόν”. Αυτούς που έχουμε τώρα είναι οι καλύτεροι, αυτούς πρέπει να στηρίξουμε, αυτούς που αγαπάμε. Τι αισθάνθηκα στην Ρώμη. Άνθρωπος που φορούσε την φανέλα της Ρόμα, τον αγαπούσε όλος ο κόσμος. Γιατί αγαπούσαν όλοι την ομάδα”.
Για την φράση για τον κόσμο μετά το παιχνίδι Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό: “Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο για ένα τέτοιο γήπεδο να έχει κόσμο. Δεν ξέρω τι υπάρχει στο γύρω – γύρω, δεν έχω ασχοληθεί και ούτε θα ασχοληθώ. Θα κάνω έναν παραλληλισμό. Εάν κάνεις ένα λάθος και πέσω πάνω σου, θα σου φτιάξω την ψυχολογία; Προφανώς και όχι. Αν κάνεις όμως λάθος και σε χειροκροτήσω, εκεί θα σε βοηθήσω. Αυτό είπα. Θέλω να πω και κάτι άλλο. Κανείς στην κερκίδα, δεν ξέρει ποιο είναι το πλάνο σου και τι πρέπει να κάνει ένας παίκτης. Δεν έχουμε όλες τις πληροφορίες για να κρίνουμε αυτό που βλέπουμε εκείνη την στιγμή. Σίγουρα ο κόσμος θέλει νίκες και καλό θέαμα. Όμως είναι πολλά στην μέση όμως δεν παίζουμε Playstation”.
Για το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Τσεχία: “Αυτή η στιγμή θα με σημαδεύει σε όλη την ζωή μου. Είναι η πιο προβεβλημένη και η πιο αναγνωρίσιμη, είναι κάτι σαν το “βάλτο αγόρι μου”, το δικό σου. Όμως στο τέλος αυτό που μένει στην ιστορία είναι η αγάπη και ο σεβασμός και σε μένα και σε όλα τα παιδιά, άσχετα αν έβαλαν ή όχι γκολ. Και αυτό το απλό ευχαριστώ για εκείνο που αισθάνθηκαν. Υπάρχουν τώρα 20χρονα παιδιά που δεν είχαν γεννηθεί το 2004. Κοίταξε, είτε την ακουμπούσα εγώ, είτε ο Κατσουράνης θα έμπαινε γκολ. Αλλά ήταν και τέτοιο το χτύπημα του Βασίλη, μπορεί να πηγαίνε και απευθείας γκολ”.
