Politica 89.8
Ο Γιώργος Κομίνης σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε, αναφέρθηκε στον καταλογισμό του πέναλτι εις βάρος του Πλατανιά αλλά λειτούργησε παραπάνω από το βάρος του κάνοντας λόγο για “θεία δίκη” όταν έγινε το 2-2.
Ας πάρουμε ως ζητούμενο νούμερο ένα, πως όντως το πέναλτι που δόθηκε στην επίμαχη φάση του Σάσι με τον Ποζατζίδη για να κάνει ο Νέιρα το 1-0, δεν υπάρχει καμία παράβαση.
Εμείς είμαστε, είπαμε ειλικρινείς και όχι λαϊκιστές. 4,5 χρόνια μετά λοιπόν έρχεται ο πολυσυζητημένος Κομίνης, γνωστός για το μπάχαλο που προκάλεσε στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, να εξιστορήσει όλα όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ του Μάη του 2019.
Πέραν της ελαφρότητας που έχουν τα λόγια ενός ανθρώπου όπως εκείνος, κατέβασε από το μυαλό του και διάφορες ιστορίες περί “δακρυγόνων στο ημίχρονο, επεισοδίων” και πάει λέγοντας.
Το να παραδέχεσαι ένα λάθος σου, έστω ετεροχρονισμένα, δεν είναι λάθος. Το να δημιουργείς όμως ιστορίες από το μυαλό σου, απλά για να το παίξεις… cool είναι κάπως βαρύ. Για να μην χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλη, πιο βαριά λέξη.
Αρχικά ο Κομίνης παραδέχεται πως διαιτήτευσε εκείνο το παιχνίδι τραυματίας. Αντιεπαγγελματικό όταν σε ένα 90λεπτο κρίνεται μια κατηγορία και εσύ κοιτάζεις πρώτα το δικό σου εγώ και μετά το παρόν και το μέλλον δύο ομάδων.
Δεν τα λέμε εμείς αυτά, ο ίδιος ο Κομίνης τα είπε στους Betarades: “Αυτό το ματς τα έχει όλα, πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Κάνω ζέσταμα, είμαι κοντά στην κερκίδα που δείχνει η κάμερα απέναντι. Είναι ένας τύπος που δεν έχει σταματήσει να μου λέει “είσαι ο καλύτερος διαιτητής, να λέει, να λέει”. Κάποια στιγμή γύρισα και τον κοίταξα, τελικά πάω να κάνω ένα σπριντ και φεύγει το πόδι σε μια λακκούβα και του λέει κάποιος “τον μάτιασες τον άνθρωπο”. Πάω στο ιατρείο, λέω δεν ξέρω αν θα μου περάσει. Ξεκινάει το παιχνίδι, βλέπω πως δεν πάει κάτι καλά. Και στο 7ο λεπτό γίνεται ένα πέναλτι υπέρ του ΟΦΗ, δεν υπάρχει πέναλτι αλλά είναι από τις φάσεις που λες μέσα στο γήπεδο ότι δεν γίνεται να έχω κάνει λάθος. Είναι ο αμυντικός και παίρνει φόρα και βλέπεις τον παίκτη του ΟΦΗ να σηκώνεται στον αέρα. Το καρφώνω εκεί, είχα την αξιοπιστία να ρωτήσω τους βοηθούς μου, μου λένε ότι είναι πέναλτι. Μετά το πέναλτι δεν ήθελα να σταματήσω και να βγω από το παιχνίδι για να λένε διάφορα, ήταν τέταρτος και ο Διαμαντόπουλος”.
Πάμε τώρα και στο τρομερό που εκστόμισε ο Κομίνης. Έστω και μετά από 4,5 χρόνια έρχεται να μας πει ότι στην φάση που ισοφαρίζει ο Πλατανιάς, είπε από μέσα του “θεία δίκη”.
Πέραν του προφανούς, ότι το πέναλτι που καταλόγισε εις βάρος του Πλατανιά δεν έκρινε ούτε το αποτέλεσμα, ούτε τον υποβιβασμό του – ο ίδιος επιχειρεί μια προσπάθεια εξιλέωσης για να κερδίσει την συμπάθεια. Ποιων; Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, ούτε πρόκειται να το ερμηνεύσουμε.
Το ζήτημα είναι πως ήρθε ο Κομίνης μετά από 4,5 χρόνια να μας πει ότι ενημερώθηκε στο ημίχρονο πως δεν υπάρχει πέναλτι.
Σε ένα παιχνίδι που στο δεύτερο ημίχρονο, είχε δύο αποβολές, τόσες αλλαγές και αυτός δίνει μόνο έξι λεπτά καθυστέρηση. Κάτι που και τότε, την ώρα του αγώνα, φάνηκε λίγο έως πολύ παράξενο. Γιατί να δώσει μόνο έξι λεπτά καθυστερήσεις; Γιατί ένιωθε… τύψεις επειδή είχε μάθει στο ημίχρονο ότι είχε υποδείξει πέναλτι που εν τέλει δεν ήταν;
Και το ζουμί των δηλώσεων του; Να λέει έπειτα από 4,5 χρόνια ότι όταν έγινε το 2-2 από τον Παπανικολάου, εκείνος είπε από μέσα του “θεία δίκη”.
Θεία δίκη για ποιον; Για τον ΟΦΗ ότι ισοφαρίστηκε και στο ξεκίνημα είχε προηγηθεί με το πέναλτι;
Θεία δίκη για ποιον; Για το ότι ο ΟΦΗ που θα υποβιβαζόταν και η… “θεία δίκη” ήταν υπέρ του Πλατανιά;
Κανείς δεν θα μάθει, ούτε περιμένουμε επιπλέον απάντηση από τον Κομίνη αλλά η νοοτροπία των Ελλήνων διαιτητών και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα πράγματα είναι αρκετά για να καταλάβουμε γιατί πάντα τα κρίσιμα παιχνίδια θα τα σφυρίζουν ξένοι και γιατί πάντα εκείνοι θα είναι σφουγγοκωλάριοι του καθενός.
