Politica 89.8
Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο Blog του στο athletic.gr.
Όταν πριν μια εβδομάδα μετά το παιχνίδι με τον Άρη έγραψα, σε τούτη εδώ την γωνιά, για τις αδυναμίες που πρέπει να διορθώσει ο ΟΦΗ και για την κακή διαχείριση και τις καθυστερημένες αλλαγές του Νταμπράουσκας έπεσαν πολλοί να με «φάνε». Προφανώς στην λογική όταν κερδίζει μια ομάδα είναι όλα καλά και όταν χάνει είναι όλα χάλια. Δυστυχώς, στο αμέσως επόμενο ματς, ο ΟΦΗ φρόντισε να πετάξει στα σκουπίδια ότι καλό έχτισε(υπήρχαν και τέτοια) στην αναμέτρηση με τον Άρη να φανερώσει πολλές από τις αδυναμίες του και να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, χάνοντας με κάτω τα χέρια από μια ανταγωνίστρια ομάδα με το βαρύ 3-0. Το χειρότερο όλων δεν είναι η ήττα ούτε το σκορ, αλλά ο τρόπος που ήρθε το αποτέλεσμα, επιβεβαιώνοντας, όλα όσα είχαμε επισημάνει την προηγούμενη εβδομάδα και τα οποία η νίκη επί του Άρη έκρυψε επιμελώς κάτω από το χαλάκι…
Στο μόνο που θα συμφωνήσω με τον Νταμπράουσκας είναι ότι ο ΟΦΗ δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο, στο πρώτο ημίχρονο. Βγήκε να παίξει μια ομάδα με 11 παίκτες που δεν ήξεραν που πατούσαν και που βρίσκονταν, που πήγαιναν πάντα δεύτεροι πάνω στην μπάλα και το μόνο που έκαναν είναι να κοιτάζουν αποσβολωμένοι τους αντιπάλους τους να κάνουν ότι θέλουν στον αγωνιστικό χώρο. Στο ξενοδοχείο ωστόσο μαζί με τους παίκτες έμεινε και ο Λιθουανός τεχνικός, ο οποίος έβλεπε από το πρώτο λεπτό την ομάδα που παράταξε να παραπαίει και καθόταν τελείως απαθής στον πάγκο του, ανήμπορος να αλλάξει την εικόνα της και την μοίρα της στο ματς.
