Politica 89.8
Ο προπονητής του ΟΦΗ παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη σε μέσο της πατρίδας του, εκεί όπου αναφέρθηκε τόσο στην ομάδα, όσο και στο μέλλον του στην Κρήτη.
Ο Βάλντας Νταμπράουσκας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στην ιστοσελίδα 15min.lt, η οποία ετοίμασε ένα αφιέρωμα στον ΟΦΗ και μίλησε με τον Λιθουανό τεχνικό. Μεταξύ άλλων, ο Νταμπράουσκας μίλησε για την ζωή στο Ηράκλειο, για τον τρόπο που εργάζεται και για τις πρώτες του εντυπώσεις από τον ΟΦΗ, ενώ αναφέρθηκε και στα μέλη της διοίκησης με τα οποία συνεργάζεται.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Βάλντας Νταμπράουσκας:
Για τις πρώτες εβδομάδες του στην Κρήτη: «Πριν από λίγες μέρες θύμωσα όταν είδα στα ελληνικά ΜΜΕ ότι βγήκε άρθρο με τίτλο ότι είχα αποκαταστήσει την αίγλη του ΟΦΗ. Για ποια δόξα μιλάμε; Ότι πήραμε δύο νίκες σε δύο μήνες; Δεν είναι αυτή η δόξα του ΟΦΗ. Δόξα είναι όταν κερδίζεις έναν τίτλο ή πετυχαίνεις στην Ευρώπη, όχι όταν κερδίζεις μόνο δύο φορές. Όταν ρώτησα τους παίκτες μου στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μετά τον αγώνα αν είναι ευχαριστημένοι με τον βαθμό, είπαν όλοι όχι. Αυτή είναι η ομάδα που θέλω να δω. Είναι σημαντικό να αλλάξει η νοοτροπία και νομίζω ότι ουσιαστικά το έχουμε ήδη καταφέρει».
Για το βελτιωμένο πρόσωπο του ΟΦΗ: «Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά νιώθω πολύ καλά εδώ. Και μετά την πρόσφατη νίκη, η διάθεση είναι μεγάλη», χαμογελάει ο στρατηγός. «Είναι αστείο, αλλά αν μιλάω σοβαρά, το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι πάντα η διαδικασία. Υπάρχουν νίκες και ήττες σε αυτό. Μετά από ισοπαλίες ή αποτυχίες, η πρόοδος είναι ακόμα πιο γρήγορη, γιατί αναγκάζεσαι να πας μπροστά, να βελτιώσεις το παιχνίδι σου, έχεις περισσότερο κίνητρο. Όταν κερδίζεις 4-0, τι μπορείς να πεις στους παίκτες στη συνάντηση;
-Ίσως μπορείς να τους δώσεις μια μέρα ρεπό…
Και θα έπρεπε να κάνω ακριβώς το αντίθετο (γελάει). Όλοι έχουμε μάθει από πρόσφατες εμπειρίες. Είχαμε ρεπό τη μέρα των Χριστουγέννων και όταν μαζευτήκαμε στις 26 Δεκεμβρίου, η προπόνηση ήταν πολύ κακή. Και εγώ και οι παίκτες το νιώσαμε αυτό.
Μετά από αυτό, φέραμε ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στο μεσοδιάστημα και αποφάσισα να μη δώσω ρεπό την Πρωτοχρονιά. Η προπόνηση ήταν ωραία, οι παίκτες μπορούσαν να καλέσουν τις οικογένειες και τα παιδιά τους, περάσαμε όλοι μαζί διασκεδαστικά, αλλά ουσιαστικά και προπονηθήκαμε εύκολα.
Αυτή η ιδέα λειτούργησε τέλεια. Αν και ο επόμενος αγώνας κόντρα στον Βόλο ήταν ισόπαλος χωρίς τέρματα, από άποψη ποιότητας παιχνιδιού ήταν ίσως το καλύτερο ματς αυτή τη σεζόν κυριαρχήσαμε από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό.
Μετά από αυτό το ματς, έδωσα στους παίκτες δύο μέρες ρεπό, γιατί το ταξίδι στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό, είναι από τα πιο μακρινά και δύσκολα πρέπει να πετάξεις για Αθήνα και μετά να πάρεις λεωφορείο για τέσσερις ώρες. Πολλοί αμφέβαλλαν ότι θα λειτουργούσε, αλλά κερδίσαμε 4-0…
Αυτή είναι η δουλειά ενός προπονητή – πρέπει να προβλέπεις και να αξιολογείς τους κινδύνους. Μερικές φορές λειτουργεί, μερικές φορές όχι.
– Προπονείτε τον σύλλογο του ΟΦΗ για δωδέκατη εβδομάδα. Πώς θα αξιολογούσατε αυτό το διάστημα στην Ελλάδα; Είδατε αυτό που περιμένατε ή ίσως κάτι σας εξέπληξε;
– Καταρχάς είναι μεγάλη πρόκληση για μένα, αλλά ήξερα πού πήγαινα και τι περίμενα. Αυτό είναι καλή αυτογνωσία. Μέχρι τώρα δούλευα πάντα σε ομάδες που πάλευαν για τις πρώτες θέσεις. Όλα είναι διαφορετικά εδώ. Αναρωτιόμουν πώς θα το χειριστώ. Ήξερα καλύτερα ότι δε θα γινόταν να έρθω να κουνήσω ένα μαγικό ραβδί και να άλλαζαν όλα αμέσως. Αυτό απαιτεί δουλειά, έναν μήνα, δύο ή και τρεις.
Οι πρώτες εβδομάδες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ήταν οι πιο δύσκολες. Μετά από έναν αγώνα, ήμασταν στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα. Καταλαβαίνεις ότι μόλις ξεκίνησες δουλειά, ότι θα δεις τις ιδέες σου να εφαρμόζονται αργότερα, αλλά η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη. Καταλαβαίνεις τη δυσαρέσκεια των φιλάθλων, καταλαβαίνεις και βλέπεις πώς νιώθουν και τι βιώνουν οι παίκτες. Για πρώτη φορά στην καριέρα μου, είδα την πραγματικότητα και το κλίμα των συλλόγων που μάχονται για την επιβίωση.
Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, δουλέψαμε πολύ καλά, καταλάβαμε ο ένας τον άλλον, οι παίκτες καταλαβαίνουν τη φιλοσοφία μου σιγά σιγά, τα αποτελέσματα βελτιώνονται και η διάθεση είναι εντελώς διαφορετική τώρα. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, παίξαμε τέσσερα παιχνίδια και σε κάθε ένα από αυτά, το παιχνίδι μας γινόταν όλο και καλύτερο. Οι παίκτες έχουν όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, βλέπουν ότι οι ιδέες λειτουργούν. Αυτό μας επιτρέπει να κοιτάμε μπροστά, με πολύ μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Μετά το τέλος της καριέρας σου στο Σπλιτ, υπήρχαν φήμες για αρκετούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων η Μίντλεσμπρο, που αγωνίζεται στην Αγγλική Τσάμπιονσιπ. Τι σε έκανε τελικά να αποδεχτείς την πρόταση του ΟΦΗ;
Πράγματι, είχα αρκετές και διάφορες προσφορές, μερικές από αυτές ήταν πολύ καλές οικονομικά, αλλά όταν τις μελετώ, πάντα σκέφτομαι το όνειρό μου. Στόχος μου είναι να προπονήσω μια ελίτ ομάδα του Γιουρόπα Λιγκ και πιστεύω ότι μια φάση καριέρας στην Ελλάδα, μπορεί να είναι ένα βήμα προς αυτό. Υπάρχει πάντα η επιθυμία να δουλέψω σε ένα δυνατό πρωτάθλημα, όπου θα υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη τρέλα για το ποδόσφαιρο. Διαθέτει πέντε πολύ μεγάλους και δυνατούς συλλόγους (Παναθηναϊκός, Πειραϊκός Ολυμπιακός, ΑΕΚ Αθηνών, ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης και Άρης), οπότε υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα ματς, σχεδόν σε κάθε γύρο. Ο ανταγωνισμός εδώ είναι υψηλός και το ενδιαφέρον είναι μεγαλύτερο, από οποιαδήποτε χώρα έχω εργαστεί. Ένα απλό παράδειγμα – όταν ήμασταν στην τελευταία θέση, πήγαμε στην Αθήνα για να παίξουμε με την ΑΕΚ, που ήταν δεύτερη εκείνη την εποχή. 32 χιλιάδες θέσεις στο γήπεδο και όλα τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν.
Παίξαμε με τον Παναθηναϊκό – το ίδιο. Είναι χαρά να παίζεις και να δουλεύεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Σε τι διαφέρει το ελληνικό συλλογικό ποδόσφαιρο από το κροατικό;
Κροατικό HNL, ένα πρωτάθλημα για νεαρούς παίκτες, όπου οι προπονητές δίνουν πολλές ευκαιρίες σε πολλά υποσχόμενους παίκτες. Στην Ελλάδα όλα είναι αντίθετα. Εδώ είναι το τέταρτο «γηραιότερο» πρωτάθλημα στον κόσμο. Σχεδόν 60% αλλοδαποί αγωνίζονται στο πρωτάθλημα. Δεν είναι σημαντικό για κανέναν εδώ να αναπτύσσει νέους και πολλά υποσχόμενους παίκτες. Το πιο σημαντικό είναι το αποτέλεσμα, οπότε όλοι οι σύλλογοι αγοράζουν έτοιμους ποδοσφαιριστές.
Πολλοί σύλλογοι έχουν πολύ έμπειρους και καταξιωμένους προπονητές. Έπρεπε να παίξω με τον Άρη Θεσσαλονίκης με προπονητή τον Άλαν Πάρντιου. Τον Ατρόμητο του Περιστερίου προπονεί επίσης ο γνωστός Ουαλός Κρις Κόλμαν, τον Παναθηναϊκό ο Σέρβος Ιβάν Γιοβάνοβιτς, την ΑΕΚ ο πρώην Αργεντινός μέσος Ματίας Αλμέιδα, τον Ολυμπιακό ο Ισπανός Μίτσελ.
Το να ανταγωνίζεσαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι πολύ συναρπαστικό. Κάθε ομάδα είναι καλά προπονημένη, έχει τον δικό της χαρακτήρα και έχει κάνει καλά την δουλειά της. Ως προπονητής, είναι πιο δύσκολο για μένα να προετοιμαστώ για αγώνες εδώ, παρά στην Κροατία, αλλά σε επίπεδο προσωπικής εξέλιξης, είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Και όταν δεν έχεις την καλύτερη ομάδα και διαχειρίζεσαι μία που παλεύει για την επιβίωση, πρέπει να βάλεις ακόμα περισσότερη δουλειά. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι πολύ πιο γρήγορο και πιο έντονο από ό,τι στην Κροατία. Οι Κροάτες προτιμούν παιχνίδι τακτικής και θέσης, εδώ όλα είναι διαφορετικά. Τα ελληνικά γήπεδα έχουν περισσότερη εμπειρία και ταυτόχρονα ποιότητα, οι περισσότεροι παίκτες ξέρουν ήδη τι και πώς να ενεργήσουν σε μια συγκεκριμένη κατάσταση.
Κάτι άλλο που με γοητεύει εδώ, είναι αυτό που συμβαίνει γύρω από τον ίδιο τον αγώνα. Στην Κροατία ή τη Βουλγαρία έπρεπε να συγκεντρωθείς μόνο σε όσα συμβαίνουν μέσα στο γήπεδο. Υπάρχει πολλή δράση εδώ και γύρω από το γήπεδο. Αρχίζεις να τσακώνεσαι μόλις φτάσεις στο γήπεδο και τελειώνεις τα πάντα, μόνο όταν φεύγεις. Οι οπαδοί των ομάδων δημιουργούν μια τεράστια γιορτή, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει ένταση, δε λείπει στον πάγκο, οι συζητήσεις και η πίεση στους διαιτητές, είναι επίσης μέρος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπάρχουν πολλές τέτοιες και παρόμοιες αποχρώσεις, που απλά δεν σκέφτεστε, όταν εργάζεστε σε άλλες χώρες.
-Έχεις μάθει να απέχεις από αυτό;
Νομίζω ότι είμαι ικανός και είμαι από αυτούς που έχουν ψυχραιμία και μερικές φορές ηρεμούν τους άλλους. Από την άλλη, ακόμα μαθαίνω κι εδώ. Όπως λέω, μέχρι να έχω πάει σε κάθε στάδιο του πρωταθλήματος, δεν έχω την πλήρη εμπειρία πρωταθλήματος. Όταν έχεις παίξει με όλους και μπαίνεις στην περιοχή του αντιπάλου για δεύτερη φορά, όλα είναι πιο εύκολα γιατί ξέρεις ήδη τι να περιμένεις. Η προσαρμογή σε γήπεδα, διαιτητές, γήπεδα, τηλεόραση και φιλάθλους, είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Ο σύλλογος βρίσκεται στο νησί της Κρήτης. Αυτό δεν προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες όταν ταξιδεύετε;
– Δεν το θεωρώ πρόβλημα. Η πτήση για Αθήνα διαρκεί περίπου 30-35 λεπτά, για Θεσσαλονίκη περίπου 50 λεπτά. Οι περισσότερες από τις ομάδες του πρωταθλήματος βρίσκονται μέσα και γύρω από αυτές τις πόλεις. Άλλα κλαμπ είναι προσβάσιμα με λεωφορείο από αυτά τα δύο αεροδρόμια. Όλα είναι καλά οργανωμένα, οι πτήσεις είναι σύντομες και το αεροδρόμιο του Ηρακλείου απέχει μόλις 10 λεπτά από τη βάση του κλαμπ.
Θα ήθελα ο νησιωτικός παράγοντας να γίνει στο μέλλον το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα (όσο αφορά τη δύναμη της έδρας), ώστε να μην είναι εύκολο να έρθουν εδώ να παίξουν σύλλογοι από την ηπειρωτική Ελλάδα. Οι συνθήκες δεν είναι κακές για αυτό. Στην Ελλάδα κυριαρχούν λίγοι μεγάλοι σύλλογοι και αν δούμε τις επαρχιακές ομάδες, οι οπαδοί που τις υποστηρίζουν συμπαθούν και κάποιο από τα μεγαθήρια της χώρας. Δεν μπορείς να το πεις αυτό για τους οπαδούς του ΟΦΗ. Η Κρήτη είναι νησί, έχει τη δική της ταυτότητα, οι άνθρωποι που μένουν εδώ υποστηρίζουν μόνο τον ΟΦΗ, σίγουρα δεν υποστηρίζουν τον ΠΑΟ ή τον Ολυμπιακό.
Αυτά τα συναισθήματα είναι ισχυρά και μου αρέσει πολύ, που στην ελληνική πραγματικότητα είμαστε διαφορετικοί από τις άλλες ομάδες. Το οπαδικό κίνημα του ΟΦΗ είναι από τα μεγαλύτερα, τα παλαιότερα και τα πιο γνωστά στην Ελλάδα. Όλοι εδώ καταλαβαίνουν πλήρως ότι ο ΟΦΗ δεν εκπροσωπεί μόνο τον σύλλογο, αλλά ολόκληρο το νησί.
Μοναδικό και ξεχωριστό είναι και το γήπεδο της έδρας μας. Είναι χτισμένο σε κατοικημένη περιοχή, αγγλικού τύπου, κάποιοι μπορούν να δουν τον αγώνα ακόμα και από το μπαλκόνι του σπιτιού τους (γέλια). Ο πάγκος απέχει μόλις μισό βήμα, η κερκίδα των φιλάθλων είναι ακριβώς δίπλα. Η πίεση από τους φιλάθλους μας στον αντίπαλο προπονητή και στον πάγκο είναι πάντα τεράστια.
Στο Σπλιτ, αγαπήθηκες ιδιαίτερα από τους ντόπιους οπαδούς και δεν μπορούσες καν να περπατήσεις στη Ρίβα, τον κεντρικό δρόμο της πόλης. Πώς αγγίζεις τις καρδιές των φιλάθλων του 0ΦΗ;
Στο Ηράκλειο αναγνωρίζονται τόσο παίκτες όσο και οι προπονητές. Ίσως η προσοχή να μην είναι τόσο μεγάλη όσο στο Σπλιτ, αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι εδώ δεν έχουμε κάνει τίποτα ακόμα, δύσκολα καταφέρνουμε να κερδίσουμε εντός έδρας…
Όταν υπάρξει αποτέλεσμα, μάλλον όλα θα αλλάξουν και εδώ. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την ομάδα και τον σύλλογο. Οδηγώντας στην Κρήτη μπορείτε να δείτε πολλά διαφορετικά σχέδια και γκράφιτι αφιερωμένα στον ΟΦΗ, η υποστήριξη εδώ είναι παθιασμένη, σοβαρή και σημαντική.
Μπορεί ο ΟΦΗ να έχει χάσει έδαφος τα τελευταία χρόνια, αλλά είναι μεγάλος σύλλογος. Αν μιλήσεις με μεγαλύτερους Κρητικούς, θα θυμούνται έντονα ότι τη δεκαετία του 1980 η ομάδα τους ήταν πηγή υπερηφάνειας και σοβαρή πρόκληση για τα μεγαθήρια του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Οι οπαδοί του ΟΦΗ είναι ειλικρινείς – αν παίξεις άσχημα θα σε αποδοκιμάσουν, αν παίξεις καλά, ακόμα κι αν δεν κερδίσεις, θα σε επαινέσουν. Οι Έλληνες καταλαβαίνουν πραγματικά το ποδόσφαιρο, απλώς επειδή είναι νότιοι, έχουν πολύ λιγότερο έλεγχο στα συναισθήματά τους.
Γνωρίσατε το ίδιο το νησί και την πρωτεύουσά του, το Ηράκλειο;
Τις πρώτες δύο εβδομάδες μέναμε σε ξενοδοχείο στο κέντρο του Ηρακλείου, οπότε έπρεπε να το συνηθίσουμε. Σε γενικές γραμμές, η Κρήτη είναι πολύ συμπαγής, όλα είναι κοντά – πρέπει να οδηγήσετε 10-15 λεπτά μέχρι τη βάση του κλαμπ, από το Ηράκλειο – επίσης περίπου 1 5 χλμ.
Στην Κρήτη, η τουριστική περίοδος ξεκινάει το καλοκαίρι, οπότε επικρατεί ησυχία πλέον. Οι καφετέριες και τα μικρά μαγαζιά στις παραθαλάσσιες πόλεις δεν έχουν ανοίξει ακόμα, οπότε πρέπει να πάτε στο Ηράκλειο για ψώνια ή για οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Όταν δεν υπάρχουν τουρίστες στο νησί, είσαι πιο αντιληπτός γιατί οι ντόπιοι γνωρίζονται πολύ καλά και ξέρουν ποιος είναι ποιος. Το ίδιο έγινε και στο Σπλιτ. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ήταν επίσης πιο εύκολο για τους παίκτες και τους προπονητές του συλλόγου εκεί, γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να χαθούν στα τεράστια πλήθη των τουριστών.
πολύ γνωστός από τους οπαδούς των αντίπαλων ομάδων, καθώς ήσασταν συχνός καλεσμένος σε εντός έδρας αγώνες άλλων ομάδων. Λόγω των γεωγραφικών χαρακτηριστικών της Κρήτης, η συνήθεια της επίσκεψης σε άλλα γήπεδα πρέπει να έχει εγκαταλειφθεί;
Δεν είναι πραγματικά εφικτό εδώ, γιατί θα έπρεπε να πετάξεις στην Αθήνα, μετά να οδηγήσεις με αυτοκίνητο κ.λπ. Επομένως, αναλύουμε τους αντιπάλους μέσω βίντεο.
Μπορείς να συγκρίνεις τους Έλληνες και τους Κροάτες δημοσιογράφους;
Νομίζω ότι η πίεση είναι μεγαλύτερη εδώ, αλλά και η διάθεση εξαρτάται πολύ από τα αποτελέσματα. Η αρχή της σεζόν ήταν δύσκολη, η ομάδα δεν κατάφερε να κερδίσει εντός έδρας, έπαιζε άσχημα, η απογοήτευση ήταν υψηλή. Οι δημοσιογράφοι κάνουν τη δουλειά τους και όταν τα πράγματα είναι άσχημα, γράφουν ότι τα πράγματα είναι άσχημα ή σε ρωτούν γιατί.
Το συναισθηματικό υπόβαθρο ήταν διαφορετικό όταν εργαζόμουν στη Hajduk. Κερδίσαμε τα πρώτα παιχνίδια, ξεκινήσαμε τον αγώνα για τον τίτλο του πρωταθλήματος, οπότε η διάθεση όλων ήταν πολύ υψηλότερη.
Η αρχή ήταν διαφορετική εδώ. Ισοπαλία, ήττα, ήττα, τελευταία θέση στον πίνακα… Δεν μπορείς να θέλεις να γράφουν πολύ καλά τα ΜΜΕ ή να χειροκροτούν οι οπαδοί. Όπως παντού στη ζωή, πρέπει να κερδίσεις τον σεβασμό.
– Σε τέτοια κατάσταση μάλλον είναι πολύ σημαντική η εμπιστοσύνη των διοικούντων του συλλόγου…
Τη νιώθω. Αυτός είναι ίσως ένας από τους βασικούς λόγους που βρίσκομαι στην Κρήτη. Μου άρεσαν πολύ οι άνθρωποι που βρίσκονται στο τιμόνι της ομάδας και τη διαχειρίζονται. Με εντυπωσίασε η προσέγγιση των διοικούντων του συλλόγου, η διορατική οπτική, πώς και με ποιους τρόπους θέλουν να πετύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί. Γι’ αυτό μάλλον βρήκαμε μια κοινή γλώσσα, αρκετά γρήγορα και εύκολα.
Ιδιοκτήτης του συλλόγου είναι ο Μάικλ Μπούσης, ένας Έλληνας που περνά τον περισσότερο χρόνο του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ζει πέρα από τον Ατλαντικό, οπότε συνήθως μιλάμε μαζί του στο τηλέφωνο. Είναι πολύ κατανοητός και ζεστός άνθρωπος, το όραμά του είναι πολύ κοντά στο δικό μου.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος, Μηνάς Λυσάνδρου, είναι επίσης ένας από τους καλύτερους και πιο σεβαστούς επαγγελματίες στον κλάδο του σε όλη την Ελλάδα. Πριν από αυτό, εργάστηκε ως πρόεδρος του ΔΣ της ΑΕΚ και ήταν πρόεδρος της ελληνικής Super League. Ένας πολύ μορφωμένος, διακριτικός και έξυπνος άνθρωπος.
Είναι πάντα πολύ σημαντικό για μένα, να συνεργάζομαι με ανθρώπους που έχουμε παρόμοιες αξίες και ιδέες. Στον ΟΦΗ δουλεύουν πολλοί επαγγελματίες στον τομέα τους».
