4 ΧΑΜΕΝΑ χρόνια…

Δεν είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Θύρα 6 είναι το πιο όμορφο σημείο για να δεις παιχνίδια του ΟΦΗ στο “Γεντί Κουλέ”.

Λίγο υπερυψωμένη – περισσότερο σε σχέση με τις θύρες 2, 3, 7 – η θύρα 6 σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σχεδόν μέσα στο γήπεδο. Ακούς τους προπονητές να δίνουν οδηγίες, τους ποδοσφαιριστές να μιλούν μεταξύ τους μέσα στο γήπεδο και όταν βλέπεις το ματς από εκεί, έχεις την δυνατότητα να… νιώθεις ότι βρίσκεσαι σχεδόν μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Τα τέσσερα χρόνια που προηγήθηκαν, η θύρα 6 παρέμεινε κλειστή με την Αστυνομία να κρατάει μια “σκληρή γραμμή” και να μην επιτρέπει στην ΠΑΕ να την ανοίγει. Τέσσερα χαμένα χρόνια όπου τόσο ο ΟΦΗ έχασε αρκετά, όσο και η ίδια η Α.Δ. Ηρακλείου επέλεξε να μην επιτρέψει το άνοιγμα της.

Η αλήθεια είναι ότι δόθηκαν δικαιώματα όπως στο παιχνίδι με τον Αγροτικό Αστέρα όπου υπήρξε ακόμα και σπάσιμο του προστατευτικού καλύμματος του πάγκου των φιλοξενουμένων. Ίσως και στην ΠΑΕ ηθελημένα να μην έψαξαν να βρουν λύσεις προκειμένου να έχουν έναν “πονοκέφαλο” λιγότερο…

Από την άλλη και αυτή η επιμονή της Αστυνομίας δεν ήταν ότι καλύτερο: Ούτε εκείνη από την πλευρά της έδειξε την πρέπουσα διάθεση για να βοηθήσει την ΠΑΕ ώστε να βρεθεί μια λύση που θα βόλευε τους πάντες. Αντ’ αυτού, βρεθήκαμε να βλέπουμε αστυνομικούς να τρώνε σποράκια, να βλέπουν το παιχνίδι και να μην τρέχει τίποτα…

Τέσσερα χαμένα χρόνια για ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του “Γεντί Κουλέ” όπου κανένας δεν κατάλαβε την – σε τόσο μεγάλο βαθμό – επιμονή της Αστυνομίας για το κλείσιμο της θύρας που δεν ήταν δυνατόν να παραμένει κλειστή άνευ λόγου και αιτίας…