Σε μια χώρα που κανείς δεν μπορεί να απορεί για το κατάντημα του ελληνικού ποδοσφαίρου, ομοίως δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση και η επιχείρηση ξεπλύματος ενός από τους χειρότερους διαιτητές που πέρασαν από την Ελλάδα. Του Ευάγγελου Γρατσάνη.
Ο Ευάγγελος Γρατσάνης αποχώρησε από την διαιτησία, για την φετινή σεζόν μην μπερδεύεστε γιατί έχει και βλέψεις για τα επόμενα χρόνια. Μάλιστα ο ίδιος φρόντισε να δημοσιοποιήσει την πρόθεση του με επιστολή εις βάρος του Κλάτενμπεργκ, του ανθρώπου που του έδωσε προαγωγή κιόλας (!!) – και μάλιστα με ένα μίζερο και κλαψιάρικο ύφος διαμαρτυρήθηκε προς τον Άγγλο αρχιδιαιτητή επειδή ορίστηκε τέταρτος στο παιχνίδι του Άρη με τον ΠΑΣ.
Από μόνη της η δημοσιοποίηση της επιστολής αποτελεί και το δείγμα του ανδρός. Ένας διαιτητής που επειδή σφυρίζει στην Superleague νομίζει πως όλα περιτριγυρίζονται γύρω από εκείνον. Και μιλάμε για έναν διαιτητή του οποίου η ανικανότητα έχει φτάσει στα ουράνια. Ένας πραγματικά κακός διαιτητής που το έχει δείξει σε κάθε παιχνίδι που έχει σφυρίξει. Και για να προλάβω ορισμένους, ο Γρατσάνης συγκαταλέγεται στην λίστα με εκείνους που όντως τα δικά του λάθη είναι ανθρώπινα. Και είναι ανθρώπινα γιατί ο Τρικαλινός διαιτητής δεν έχει ούτε τα προσόντα, ούτε τις ικανότητες και όπως αποδεικνύεται περίτρανα ούτε την προσωπικότητα για να σφυρίξει αγώνες της Superleague.
Δεν είναι μόνο όσα έχει κάνει στο παρελθόν εις βάρος του ΟΦΗ, με αποκορύφωμα τις διαιτησίες με Παναιτωλικό και Λεβαδειακό το 2018 αλλά και το πρόσφατο παιχνίδι του Αγρινίου όπου μπροστά του, στο μισό μέτρο γίνεται πέναλτι, και για να το δώσει έπρεπε να παρέμβει το VAR.
Αλλά από εκεί και πέρα το να βλέπουμε να επιχειρείται προσπάθεια “ξεπλύματος” ενός διαιτητή που είναι από τους χειρότερους που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια είναι κάτι που δεν έχει λογική αλλά αντιθέτως αρκετή σκοπιμότητα. Το γιατί, ας μας το πουν εκείνοι που ανέλαβαν τον ρόλο των πλυντηρίων που συνιστούν 27 κατασκευαστές.