Politica 89.8
Στις 22 Μαΐου ο ΟΦΗ έδωσε δύο ματς δίχως αύριο: Αυτά με τον Φωστήρα και τον Πλατανιά με το μέλλον του να κρίνεται σε μια κλωστή.
Η 22α Μαΐου θα μπορούσε να ονομάζεται και “ημέρα του ΟΦΗ”. Αυτά τα μικρά παιχνίδια της μοίρας που την βλέπουμε να τα παίζει μαζί μας και δεν γνωρίζουμε αν είναι προδιαγεγραμμένη ή απλά υπάρχουν συμπτώσεις. Την ίδια ακριβώς ημερομηνία ο ΟΦΗ έμελλε να παίξει δύο ματς όπου δεν υπήρχε αύριο σε περίπτωση που “στράβωνε” το αποτέλεσμα. Στις 22 Μαΐου 2016 ο ΟΦΗ υποδεχόταν τον Φωστήρα όπου με νίκη ή ισοπαλία ξέφευγε από τα “χωράφια” της Γ’ Εθνικής και τρία χρόνια αργότερα υποδεχόταν τον Πλατανιά με σκοπό τη νίκη που ήταν ορόσημο για τα επόμενα χρόνια του.
Βάζοντας στην ζυγαριά τα δύο παιχνίδια, η ιστορία θα τα κατατάξει, το καθένα ξεχωριστά, με την δική του σπουδαιότητα για την ιστορία του συλλόγου. Και αν με τον Πλατανιά δεν ερχόταν το θεόσταλτο γκολ του Ναμπί για να ακολουθήσει η φετινή πορεία και η επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, για το ματς με τον Φωστήρα κανένας δεν γνώριζε τι θα συνέβαινε σε διαφορετική περίπτωση και αν 2,5 χρόνια μετά θα ακολουθούσε η κοσμογονία στον σύλλογο με την έλευση του Μιχάλη Μπούση και της τωρινής διοίκησης.
Σκεφτείτε το λίγο. Ναι αν ο ΟΦΗ δεν κέρδιζε τον Πλατανιά, θα έκανε πισωγύρισμα όμως το μέλλον του ήταν καθορισμένο και ασφαλές. Ιδιοκτήτης υπήρχε, ισχυρή διοίκηση επίσης και ένα γκρουπ ανθρώπων που από την πρώτη στιγμή είχαν πει πως ότι και να γινόταν το πλάνο δεν θα άλλαζε.
Εάν όμως ο ΟΦΗ δεν κατάφερνε να πάρει την άνοδο σε εκείνο το παιχνίδι με τον Φωστήρα, θα ακολουθούσαν τα υπόλοιπα; Η επιστροφή στην Σούπερ Λιγκ και το μετέπειτα ενδιαφέρον του Μιχάλη Μπούση για τον σύλλογο; Αν η ομάδα παρέμενε στην εξαθλιωμένη Γ’ Εθνική, τι θα ακολουθούσε; Θα χανόταν ακόμα ένας χρόνος στον δρόμο για την επιστροφή εκεί που ανήκε. Θα χανόταν η ευκαιρία για μπει ο σύλλογος σε μια χρυσή εποχή όπως εκείνη είναι αυτή που διανύει τώρα η ομάδα.
