Αν είναι κάτι για το οποίο φημιζόμαστε οι Κρητικοί, αυτό είναι η αξιοπρέπεια. Και αυτό που έγινε τον Μάρτη του 2015 είναι δύσκολο αν θα επαναληφθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Διαβάζουμε με ενδιαφέρον όσα γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τις ομάδες της Σούπερ Λιγκ να ξεφτιλίζονται με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Ειδικά αυτό που έγινε το μεσημέρι της Τετάρτης με την “τεχνητή έλλειψη απαρτίας” είναι κάτι που δείχνει το επίπεδο, πλέον, των περισσότερων ΠΑΕ της μεγάλης κατηγορίας. Παράλληλα, βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να παρακαλάει “κατουρημένες ποδιές” για να μην υποβιβαστεί. Και μαζί του ακολουθούν αρκετοί δημοσιογράφοι της Αθήνας που τότε εξυμνούσαν τον μεγάλο ηγέτη ενώ τώρα τον βρίζουν και τον σιχτιρίζουν. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα την αναλύσουμε όταν έρθει η ώρα.
Εκεί που θέλουμε να καταλήξουμε είναι στη νοοτροπία ξεφτίλας που επικρατεί στον ΠΑΟ και την ίδια ώρα θυμόμαστε την στάση του ΟΦΗ. Ο ΟΦΗ επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της αποχώρησης γιατί πάνω από όλα είναι η περηφάνια των Κρητικών. Ούτε συμμάχους αναζήτησε την ύστατη ώρα, ούτε πολύ περισσότερο, γυρνούσε δεξιά και αριστερά αναζητώντας ελεημοσύνη. Αντιθέτως επέλεξε να φύγει, να τους τρίψει στα μούτρα το πρωτάθλημα τους και να μην τους ξανακοιτάξει.
Ούτε παρακάλεσε, ούτε έγλυψε αλλά αντιθέτως έφυγε αξιοπρεπής και με ψηλά το κεφάλι.