Ο πρώην παίκτης της Κ17 του ΟΦΗ Μάνος Βιτσαράς μίλησε στην ιστοσελίδα “gazzeta” για το πως βρέθηκε από το Ηράκλειο στην Ελβετία και την Κ19 της Βασιλείας.
Πρώτα απ’ όλα, πες μας δύο λόγια για την μέχρι στιγμής πορεία σου στο ποδόσφαιρο…
Γεννήθηκα στο Ηράκλειο και ξεκίνησα να παίζω μπάλα σε ηλικία 5 ετών… Λίγο πριν το δημοτικό δηλαδή. Η πρώτη μου ομάδα ήταν Εργοτέλης, στον οποίο έμεινα για 5 χρόνια. Μετά πήγα στην Μηνωϊκή και ένας προπονητής που είχε εκεί, μετά από άλλα 5 χρόνια με πήρε στον ΟΦΗ. Εκεί έμεινα συνολικά 3 σεζόν. Η μία ήταν στην ακαδημία της ομάδας και οι άλλες δύο στην Κ-17. Μετά όμως ξαναγύρισα στην Μηνωϊκή.
Από τα πρώτα σου βήματα αγωνιζόσουν στην αμυντική γραμμή;
Όχι. Ξεκίνησα ως επιθετικός. Στην πορεία όμως καταλάβαμε οτι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά μου ταιριάζουν περισσότερο σε αυτά ενός αμυντικού και έτσι οπισθοχώρησα. Πλέον μπορώ να παίξω και ως δεξιό μπακ και ως κεντρικός αμυντικός.
Η πρόταση από την Βασιλεία πως προέκυψε;
Έχω συγγενείς εδώ και στείλαμε ένα dvd με φάσεις από τα παιχνίδια που έχω παίξει στον προπονητή της ομάδας. Τα όσα είδε του έκαναν θετική εντύπωση και ζήτησε να πάω εκεί για να δοκιμαστώ τον Ιούλιο, όπως και έκανα με αποτέλεσμα πλέον να ανήκω στην Κ-19 της Βασιλείας.
Το σκεφτόσουν ποτέ οτι σε ηλικία 18 ετών θα έφευγες για το εξωτερικό;
Ναι, ήταν κάτι που το ήθελα. Το γεγονός οτι έχω συγγενείς εδώ έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Οι δικοί σου άνθρωποι, οι γονείς σου, οι φίλοι σου, τί σου είπαν;
Ήταν χαρούμενοι με την εξέλιξη αυτή, όμως ήταν δύσκολα επειδή θα ήμουν μακριά τους. Βέβαια επειδή ήταν για το καλό μου, όλοι με στήριξαν.
Πως σε υποδέχθηκαν εκεί;
Ήταν πολύ φιλόξενοι. Είναι καλοί άνθρωποι, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Πες μας δύο λόγια για την ομάδα;
Το βασικό είναι οτι έχει δύο ιδιαιτερότητες… Η πρώτη είναι οτι στην 5η κατηγορία που αγωνίζεται δεν πέφτει, ούτε ανεβαίνει. Μένει μονίμως εκεί, ανεξαρτήτως της θέσης που θα καταλάβει.
Η δεύτερη ποια είναι;
Αν και πρόκειται για ομάδα της Ελβετίας, έχει ουσιαστικά μόλις δύο Ελβετούς. Όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να έχουν γεννηθεί εδώ, αλλά έχουν ρίζες από την Τουρκία, την Βραζιλία, την Πορτογαλία και άλλες χώρες.
Το στιλ παιχνιδιού πως είναι σε αυτό το επίπεδο;
Πάει περισσότερο στην δύναμη. Κάτι που με βοήθησε στο να εγκλιματιστώ περισσότερο, καθώς σαν πρώτα στοιχείο έχω τη δυναμική μου και μετά την τεχνική.
Πόσο εύκολο να ανέβεις τα… σκαλοπάτια στην Βασιλεία και να φτάσεις στην πρώτη ομάδα;
Αν το αξίζεις σίγουρα θα τα καταφέρεις, καθώς πάντα υπάρχουν μάτια της πρώτης ομάδας που μας βλέπουν. Για να καταλάβεις, το προπονητικό κέντρο είναι χωρισμένο στην μέση. Η μία πλευρά ανήκει στις ακαδημίες και η άλλη στην πρώτη ομάδα. Τους αγώνες όμως τους δίνουμε στα γήπεδα της πρώτης ομάδας και έτσι, τα μέλη του τεχνικού τιμ πάντα παρακολουθούν τα παιχνίδια μας.
Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση τις πρώτες μέρες σου εκεί;
Το πόσο ανοιχτόμυαλοι ήταν όλοι. Τόσο οι ποδοσφαιριστές, όσο και οι προπονητές. Μου μιλούσαν λες και με ήξεραν χρόνια, κάτι που με βοήθησε να νιώσω άνετα από την αρχή. Στην αρχή μάλιστα μιλούσα μόνο αγγλικά, αλλά πλέον έχω μάθει και γερμανικά.
Κάνεις μαθήματα;
Όχι, μόνος μου τα έμαθα. Θέλεις, δεν θέλεις, μαθαίνεις καθώς πρέπει να συνεννοηθείς με τους συμπαίκτες σου.
Κάνοντας μία σύγκριση με αυτά που έζησες στην Ελλάδα, ποιες είναι οι μεγαλύτερες διαφορές;
Νομίζω οι εγκαταστάσεις. Η Βασιλεία για παράδειγμα έχει ένα προπονητικό κέντρο με 32 γήπεδα, εκ των οποίων τα 28 είναι με κανονικό χορτάρι και τα 5 με τάπητα. Επίσης, υπάρχει φοβερή προετοιμασία για κάθε προπόνηση, καθώς καθημερινά μας δείχνουν σε προτζέκτορα σε τί θα δουλέψουμε, και τί θα πρέπει να βελτιώσουμε.
Η ζωή εκεί πως είναι;
Ήρεμα… Ειδικά τώρα που έχω χειμωνιάσει και έχει κρύο, ο κόσμος δεν κυκλοφορεί. Προτιμούν να μένουν σπίτι. Μόνο κάνα Σάββατο θα δεις έξω κόσμο.
Η Ελλάδα σου λείπει;
Μου λείπει αρκετά, καθώς είμαι μακριά από την οικογένεια και τους φίλους μου. Όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Με τους Έλληνες που αγωνίζονται στην Ελβετία έχεις βρεθεί καθόλου;
Είχα δει τον Δώνη στο παιχνίδι της Λουγκάνο με την Βασιλεία, αλλά και τον Σαλιάκα όταν είχε έρθει ο Ολυμπιακός για το φιλικό με την Εθνική Κατάρ.
Ο στόχος σου ποιος είναι;
Να κάνω τα πάντα για να ανέβω και να γίνομαι συνεχώς καλύτερος.
Αν ήταν στο χέρι σου θα επέστρεφες στην Ελλάδα;
Για κάποια καλή ομάδα, ναι θα επέστρεφα.