Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Και κάπως έτσι, με τα δύο σερί εκτός και την διακοπή του πάσχα, θα πάμε στο “Γεντί Κουλέ” σε 22 μέρες ξανά με τον ΟΦΗ να υποδέχεται τον Αστέρα Τρίπολης στις 26 του Απρίλη.
Ο ΟΦΗ θα πάει στην Τρίπολη την Κυριακή και στην συνέχεια θα γυρίσει στο Ηράκλειο για να υποδεχθεί τον Αστέρα και ανεξάρτητα από το που θα καταλήξει η φετινή σειρά των play offs, είναι δεδομένο πως το γήπεδο δεν θα πρέπει να έχει την εικόνα της πρεμιέρας κόντρα στον Ατρόμητο, αλλά εκείνη του ημιτελικού της περασμένης Τετάρτης.
Πολλά έχουν ειπωθεί, πολλά έχουν γραφτεί για την εικόνα του ΟΦΗ στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τον Αστέρα. Όμως κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει το βάρος εκείνης της αναμέτρησης, το άγχος και την πίεση – ειδικά όταν όλοι όσοι ήμασταν απ’ έξω είχαμε 1.000 παλμούς!
Όμως δεν ειναι και συνηθισμένο; Είναι βέβαια. Γιατί οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν σε ένα κατάμεστο γήπεδο με το διακύβευμα του αγώνα να είναι τεράστιο και τα επόμενα εντός έδρας παιχνίδια με Αστέρα και Άρη θα πρέπει να είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Να λειτουργήσουν σαν προσομοιωτής για τον μεγάλο τελικό της 17ης Μαΐου που θα γίνει παρουσία 25.000 οπαδών του!
Είναι προφανές πως δεν συγκρίνω την σημασία του τελικού με τα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος όμως πρέπει ν’ αντιληφθούμε πως η πίεση που έζησαν οι παίκτες στο πρώτο 45λεπτο με τον Αστέρα πρέπει να επαναληφθεί (με την θετική έννοια) ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα ενόψει του τελικού.
Εκεί η πίεση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη και επειδή σε έναν τελικό παίζει ρόλο η κάθε λεπτομέρεια, καλό είναι να το λάβουμε και αυτό υπ’ όψιν μας προκειμένου στα δύο τελευταία παιχνίδια στο Ηράκλειο να μην υπάρχει ούτε ένα κενό καρεκλάκι…