Politica 89.8
Ο Γιάννης Λιανός παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο διαδικτυακό περιοδικό της ΕΟΚ όπου αναφέρθηκε στην ενασχόληση του με την παραγωγή συναυλιών, την σχέση του με τον Γιάννη Χαρούλη αλλά και τις προσδοκίες του για τον ΟΦΗ και το Κρητικό μπάσκετ.
Ο 39χρονος φοργουορντ κλείνει σχεδόν 10 χρόνια στον ΟΦΗ όταν άφησε την Α1 και τον Απόλλωνα Πατρών για να μετακομίσει στο νησί για λογαριασμό του Ομίλου. Με εξαίρεση μια τριετία στο Ηράκλειο, ο Γιάννης Λιανός έχει συνδέσει το όνομα του με τον ΟΦΗ και μέσω της συνέντευξης του εξιστορεί την παράλληλη ενασχόληση του με την παραγωγή συναυλιών κάποιων από τους πιο σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες.
Παράλληλα αναφέρεται στην συνεργασία του με τον Γιάννη Χαρούλη αλλά και την ζωή του πλέον στο Ηράκλειο και την Κρήτη.
Αναλυτικά:
Στα γήπεδα και τις συναυλίες μοιράζει τον χρόνο του τα 4 τελευταία χρόνια ο Γιάννης Λιανός.
Ο έμπειρος Πατρινός φόργουορντ που έχει… πολιτογραφηθεί Κρητικός, συμπληρώνοντας μια δεκαετία πλέον στο νησί, δεν αποφάσισε ξαφνικά να κάνει… στροφή στην καριέρα του. Του δόθηκε ωστόσο η ευκαιρία να εξελίξει κάτι που έκανε με επιτυχία τα τελευταία χρόνια, αναλαμβάνοντας κομβικό ρόλο στην παραγωγή συναυλιών σπουδαίων καλλιτεχνών της χώρας μας (Γιάννης Χαρούλης, Γιάννης Κότσιρας, Μαρίζα Ρίζου, Κωνσταντίνος Βήτα).
«Εν μέρει έτυχε. Πάντα μου άρεσε η διαδικασία της διοργάνωσης ενός event και μέσω μιας καλής μου φίλης, της Αννας Κασιμάτη που ανέλαβε μάνατζερ του Χαρούλη, μου έγινε αυτή η πρόταση να πάω στο γραφείο που στηνόταν τότε, ως βοηθός. Την Αννα τη γνώριζα από τα καλοκαιρινά τουρνουά μπάσκετ που διοργανώνω στο Ηράκλειο. Ήξερε ότι μπορώ να διαχειριστώ το στήσιμο μιας διοργάνωσης, μπορεί να αλλάζει το ύφος στα καλλιτεχνικά, αλλά οι περισσότερες διαδικασίες είναι σταθερές. Κάνοντας το τουρνουά Summer Hoops με τον Αλέξη Πετράκη, είχα δει ότι μου άρεσε η διαδικασία της δημιουργίας ενός event και της εκτέλεσής του.
Ο τρόπος που το δούλεψα και το πνεύμα συνεργασίας που έχω μάθει από το μπάσκετ, μου άνοιξε την πόρτα για κάτι παραπλήσιο αλλά σε διαφορετικό χώρο. Ετσι ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2021, η ενασχόλησή μου με την παραγωγή συναυλιών», εξιστορεί ο δίμετρος φόργουορντ που έχει συνδεθεί πλέον με τον ΟΦΗ, έχοντας αρχίσει την 7η σερί σεζόν με την ασπρόμαυρη φανέλα.
Το καλοκαίρι λοιπόν, όταν οι συμπαίκτες του απολαμβάνουν τις διακοπές τους, εκείνος βρίσκεται on tour, ακολουθώντας πιστά το πρόγραμμα των περιοδειών των καλλιτεχνών που υποστηρίζει.
«Ανήκω σε μια ομάδα 3-4 ατόμων στο γραφείο. Τον χειμώνα κάνω τη δουλειά εξ αποστάσεως, κυρίως κλεισίματα χώρων, μετακινήσεις, διαμονές, εισιτήρια κτλ. Το καλοκαίρι, λίγες μέρες πριν κάθε live, αρχίζει η εκτέλεση της παραγωγής. Να λειτουργήσουν όλα όπως πρέπει σε κάθε συναυλία, ήχος, φώτα, κάθε λεπτομέρεια γενικά. Ακολουθώ κανονικά το tour σε όλη τη χώρα και πρέπει να λείπω αρκετές μέρες από το Ηράκλειο.
Με τον Χαρούλη σε τρεις σεζόν, κάναμε πάνω από 120 συναυλίες σε όλη την Ελλάδα συν καμιά δεκαριά σε ένα ευρωπαϊκό tour, Λονδίνο, Μόναχο, Φρανκφούρτη, Ντίσελντορφ, Ολλανδία. Δεν είχα πάει ποτέ πριν σε συναυλία του Χαρούλη, απλά ήξερα κάποια κομμάτια του. Τώρα πια τα έχω μάθει όλα απ’ έξω».
«Μου αρέσει η πίεση»
Στο γήπεδο ο Γιάννης Λιανός έχει συνηθίσει να είναι πρωταγωνιστής. Τώρα, δουλεύει πίσω από τα φώτα της σκηνής… «Το βλέπω σαν γενικότερη εμπειρία, δεν κοιτάω μόνο τον καλλιτέχνη γιατί ο καθένας τους είναι μια διαφορετική προσωπικότητα. Σαν εμπειρία, είναι κάτι πολύ όμορφο, κάτι μοναδικό. Έχει μια πίεση που έχω συνηθίσει μέσω του αθλητισμού και μου αρέσει. Πρέπει να μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι πράγματα για να μπορεί ο καλλιτέχνης να κάνει απερίσπαστος τη δουλειά του.
Ειδικά όταν συνεργάζεσαι με μεγάλους καλλιτέχνες και βρίσκεσαι σε συναυλίες με 8.000 κόσμο και αισθάνεσαι την αγάπη και το πάθος που επικρατεί, είναι ωραίο να νιώθεις ότι είσαι κομμάτι του event και ότι έχεις συμβάλλει να γίνει πραγματικότητα.
Η μεγαλύτερη δυσκολία στην παραγωγή συναυλιών είναι το back to back, όταν υπάρχουν συνεχόμενα events το καλοκαίρι και πρέπει να είσαι πολλές ώρες στον δρόμο, με ελάχιστη ξεκούραση. Ακούω και παράπονα κάποιες φορές από τον κόσμο στις μεγάλες συναυλίες για τα εισιτήρια, τις θέσεις τους. Είναι λογικό. Υπάρχουν και τα απρόοπτα, αλλά στο τέλος σου μένει πάντα μια ωραία αίσθηση. Στον Χαρούλη για παράδειγμα έσπαγαν συνέχεια οι χορδές της κιθάρας, έπρεπε να τρέξεις να πάρεις καινούργιες».
Η συνεργασία με τον Γιάννη Χαρούλη ολοκληρώθηκε τον περασμένο χειμώνα και η επόμενη «πίστα» του Γιάννη Λιανού, είναι το Menta Art Events.
«Ήθελα να μείνω στον χώρο. Βέβαια το να μένω μόνιμα στην Κρήτη, σε ένα βαθμό με περιορίζει γιατί όλα σχεδόν τα γραφεία βρίσκονται στην Αθήνα. Προέκυψε ωστόσο μια καινούργια συνεργασία με ένα μεγάλο γραφείο που έχει σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές όπως ο Κότσιρας, η Ρίζου, ο Κωνσταντίνος Βήτα. Πάει καλά και ελπίζω να κρατήσει. Κάναμε πολλές συναυλίες αυτό το καλοκαίρι, σε νησιά, επαρχία, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και συνεχίζουμε τον χειμώνα, σε συνδυασμό πάντα με τις υποχρεώσεις που έχω στον ΟΦΗ».
Αλήθεια, συνδυάζονται μπάσκετ και… τρέξιμο για συναυλίες;
«Είμαι πάντα σε συνεννόηση με την ομάδα, αν χρειαστεί να χάσω κάποια προπόνηση ή ειδικά στην καλοκαιρινή προετοιμασία που λόγω των συναυλιών, έλειπα αρκετές μέρες. Προσπαθώ πάντως και όταν είμαι εκτός, να βρίσκω ένα γυμναστήριο για ατομικές προπονήσεις».
Οι πιο ωραίες στιγμές
«Η πρώτη μου συναυλία με τον Χαρούλη στη Θεσσαλονίκη, στο «Θέατρο Γης» που είχε 8.000 κόσμο, με έκανε να ανατριχιάσω. Μπήκα κατευθείαν στα βαθιά, ξεκινώντας με μεγάλες συναυλίες. Σαν να βρισκόμουν σε έναν τελικό μεγάλης διοργάνωσης μπάσκετ.
Πιστεύω ότι έχουν πολλά κοινά, απίστευτα συναισθήματα.
Έτυχε σε μια συναυλία πέρσι στο Ξυλόκαστρο να έχω τα γενέθλιά μου και να σβήσω την τούρτα πάνω στη σκηνή με πολύ κόσμο να χειροκροτεί.
Μου έχει μείνει και η συναυλία στο Βεάκειο με τον Κότσιρα που στο τέλος με ευχαρίστησε και μένα ονομαστικά, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά.Νιώθεις έτσι ότι είσαι κομμάτι όλης της διοργάνωσης και ο καλλιτέχνης το αντιλαμβάνεται και το εκτιμά».
Απ’ την Πάτρα μόνιμα στην Κρήτη
O έρωτας και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις έφεραν στην Κρήτη τον Γιάννη Λιανό πριν από 10 χρόνια. Ρίζωσε στο νησί, δημιούργησε οικογένεια και παρ’ ότι οι μπασκετικές του φιλοδοξίες δεν εκπληρώθηκαν στον βαθμό που θα ήθελε, σήμερα δηλώνει ότι δε μετάνιωσε για την επιλογή του.
«Άφησα τον Απόλλωνα τότε στην Α1, έχοντας ρόλο στην ομάδα. Αρχικά για τον ΟΦΗ, μετά μια τριετία στο «Ηράκλειο» και πάλι ΟΦΗ μέχρι σήμερα. Δε μετάνιωσα ποτέ που έφυγα από την Πάτρα.
Το αγωνιστικό μου απωθημένο ήταν πάντα να ξαναπαίξω Α1 και να γυρίσω στην Πάτρα έστω σαν αντίπαλος του Απόλλωνα κάτι που δυστυχώς δε συνέβη. Αλλά ήρθα στην Κρήτη και πήρα το μεγαλύτερο δώρο, τον γιο μου.
Το μπάσκετ όσο και να το αγαπάω, ποτέ δε με όριζε στη ζωή μου. Ήταν δύσκολα χρόνια εκείνα και από οικονομικής πλευράς στο μπάσκετ, δε μου έλεγε κάτι να μείνω στην Α1 για το φαίνεσθαι. Έπρεπε να κυνηγήσω και άλλα κομμάτια πέρα από το μπάσκετ.
Τότε πίστευα αλλά δυστυχώς δε δικαιώθηκα ότι λόγω της ευρωστίας που υπήρχε στην Κρήτη, θα αναπτυχθεί και το μπασκετικό κομμάτι. Έχω καταλήξει ότι οι επιχειρηματίες που θα μπορούσαν να ενδιαφερθούν, είναι περισσότερο ποδοσφαιρικοί, όπως και το κοινό της Κρήτης, το βλέπω στον ΟΦΗ. Θεωρώ όμως ότι αν μια ομάδα του τόπου βοηθηθεί και ανέβει στην Α1, το γήπεδο θα είναι γεμάτο γιατί ο κόσμος έχει μεγάλη επαφή με το άθλημα με τις μεγάλες διοργανώσεις που φιλοξενούνται κάθε χρόνο».
Ο 39χρονος φόργουορντ, έχει προσωπικό ρεκόρ 37 πόντους το 2015, στο παιχνίδι του ΟΦΗ με τη Δόξα Λευκάδας για την Α2 και πολλές στιγμές να θυμάται.
«Η πρώτη χρονιά στον ΟΦΗ στην Α2 ήταν δύσκολη αλλά μου έμεινε. Έκανα δεσμούς οικογενειακούς, με παιδιά που ακόμα παίζουμε μαζί (Μποχωρίδης, Σταμπουλής), γίναμε μια παρέα και δέσαμε. Η άνοδος από τη Β’ στην Α2 με το Ηράκλειο, ήταν σημαντική στιγμή. Το ταξίδι στην Ταϊλάνδη με τον ΟΦΗ στο παγκόσμιο τουρνουά της FIBA όπου πήραμε την 3η θέση».
Η συμπόρευση με Ράλλη και οι σκέψεις για αποχώρηση
Τα περισσότερα χρόνια στο Ηράκλειο, ο Γιάννης Λιανός ακούει τις οδηγίες του Βασίλη Ράλλη από τον πάγκο: «Με τον coach Ράλλη είμαστε πολλά χρόνια μαζί, έχουμε μια αρμονική συνεργασία. Αλλά κι αυτό δείχνει την στασιμότητα του τοπικού μπάσκετ. Θα μπορούσε να δουλέψει σε ανώτερο επίπεδο κι εγώ σχεδόν στα 40 μου, να μη θεωρούμαι ακόμα από τους καλούς παίκτες στο νησί.
Όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει κάποιος να σε υπερκεράσει, λες γιατί να σταματήσω να παίζω.
Είναι κάτι που με λυτρώνει, η προπόνηση, τα ταξίδια. Όσο βλέπω ότι αντέχει το κορμί μου να παίζω μπάσκετ σε καλό επίπεδο, θα συνεχίζω. Αν και η αλήθεια είναι ότι τώρα πια με ενδιαφέρει περισσότερο η επαγγελματική μου εξέλιξη».
